Judayam to'g'ri fikr. Xususiy ta'limni regulyatsiya qilish xato, buni Amerika realligida iloji ham yo'q, chunki AQSHda mulk himoyalangan va universitetlar o'zi istagan narxlarni belgilashga haqlari bor. Boshqa tarafdan, banklarni regulyatsiya qilish ham qiyin bo'lishi mumkin. Ta'lim kreditlariga foiz stavkasining pasayishi bitiruvchilarning kredit reytingi nisbatan yaxshiligidan, ya'ni ular uzoq muddatda bo'lsa ham o'z qarzlarini qaytara olishadi. Muammo shundaki, qarzdorlik yoshlarning hayotini qiyinlashtiradi. Menimcha, buni hech qanaqasiga majburan to'g'rilab bo'lmaydi. Eng yaxshi yechim - xususiy universitetlar o'zlari narxni kamaytirishlari. Bunga oliy ta'limga bo'lgan talabni kamaytirish orqali erishilsa bo'ladi. Haqiqatdan ham, oliy ta'limning qiymati hamma uchun xar xil. Masalan, yaxshi shifokor, yaxshi yurist yoki PhD qilmoqchi bo'lgan vakillarga oliy ta'lim zarur, lekin ular ta'lim olish uchun keragidan ko'proq pul to'lashmoqda. Boshqa tarafdan, biznes, menejment, IT va shu kabi soha vakillari uchun universitetning qadri uncha baland emas. Yana bir qism yoshlar esa universitetga aniq maqsadsiz kirishadi. Agar shu qatlam vakillari oliy ta'lim ular uchun muhim faktor emasligini tushunishsa, ta'limga bo'lgan talab pasayadi va narxlar ham tushadi.
Menimcha, bu xulosaga odamlar o'zlari vaqt o'tishi bilan kelishadi. Agar kontrakt narxlari chidab bo'lmaydigan darajada qimmatlashib ketsa, oliy ta'limga talab sekin-asta pasaya boshlaydi. Muammoni bozor o'zi yaratdimi, o'zi ham to'g'rilaydi. Faqat bu jarayonda, banklardan qarzdor bo'lganlar qiynaladi...

@req404