#چگونگی پیدایش یک انسان در شکم مادرش.
رسول الله (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) فرمودند:
«إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَبْعَثُ اللَّهُ مَلَكًا فَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ، وَيُقَالُ لَهُ: اكْتُبْ عَمَلَهُ، وَرِزْقَهُ، وَأَجَلَهُ، وَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يُنْفَخُ فِيهِ الرُّوحُ، فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَعْمَلُ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الجَنَّةِ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ كِتَابُهُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، وَيَعْمَلُ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ النَّارِ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ»
یعنی: « همانا (آغاز) آفرینش هر کدام از شما (پس از لقاح) اسپرم مرد وتخمک زن چهل روز به صورت نطفه با هم جمع بسته می‌شوند، سپس چهل روز دیگر به شکل خون بسته ومنجمد(به شکل زالو بر دیواره رحم آویزان)می‌باشد، و باز چهل روز دیگر به شکل پاره گوشتی (جویده شده) می‌باشد.
سپس خداوند فرشته ای را می‌فرستد، و [آن فرشته] به [نوشتن] چهار کلمه دستور داده میشود: عمل وی را، ورزق روزی وی را، و مدت زندگی وی را، و اینکه خوشبخت و یا بدبخت است، سپس (بعد از گذشت ۱۲۰ روز)، روح در وی دمیده میشود.
پس همانا فردی (مرد یا زن) از شما (در ظاهر و دید مردم) به کردار اهل بهشت می پردازد تا زمانیکه میان او وبهشت به جز ذراعی (فاصله کوتاهی) باقی نمانده، ولی نوشته (وعلم خدا)بر وی سبقت می گیرد ( وحقیقتش هویدا می شود) وعمل اهل دوزخ را در پیش می‌گیرد (وبه شر خاتمه میابد)، و [شخص دیگری که فطرت سالمی دارد] ( در ظاهر بر خلاف فطرتش) به کردار اهل دوزخ می‌گردید تا زمانیکه میان او دوزخ جز یک ذراع باقی نمانده، (که فطرت سالمش بیدار میشود وبه خود می آید) پس ( نوشته وعلم پروردگار به حقیقتش) بر وی سبقت می‌گیرد، و عمل اهل بهشت را انجام می‌دهد (وبه خیر خاتمه می یابد)».
▪️ راوی: عبدالله بن مسعود
▪️ منبع: صحيح بخاري ـ ۳۲۰۸.
https://t.me/salafesaleh3_4
رسول الله (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) فرمودند:
«إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَبْعَثُ اللَّهُ مَلَكًا فَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ، وَيُقَالُ لَهُ: اكْتُبْ عَمَلَهُ، وَرِزْقَهُ، وَأَجَلَهُ، وَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يُنْفَخُ فِيهِ الرُّوحُ، فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَعْمَلُ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الجَنَّةِ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ كِتَابُهُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، وَيَعْمَلُ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ النَّارِ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ»
یعنی: « همانا (آغاز) آفرینش هر کدام از شما (پس از لقاح) اسپرم مرد وتخمک زن چهل روز به صورت نطفه با هم جمع بسته می‌شوند، سپس چهل روز دیگر به شکل خون بسته ومنجمد(به شکل زالو بر دیواره رحم آویزان)می‌باشد، و باز چهل روز دیگر به شکل پاره گوشتی (جویده شده) می‌باشد.
سپس خداوند فرشته ای را می‌فرستد، و [آن فرشته] به [نوشتن] چهار کلمه دستور داده میشود: عمل وی را، ورزق روزی وی را، و مدت زندگی وی را، و اینکه خوشبخت و یا بدبخت است، سپس (بعد از گذشت ۱۲۰ روز)، روح در وی دمیده میشود.
پس همانا فردی (مرد یا زن) از شما (در ظاهر و دید مردم) به کردار اهل بهشت می پردازد تا زمانیکه میان او وبهشت به جز ذراعی (فاصله کوتاهی) باقی نمانده، ولی نوشته (وعلم خدا)بر وی سبقت می گیرد ( وحقیقتش هویدا می شود) وعمل اهل دوزخ را در پیش می‌گیرد (وبه شر خاتمه میابد)، و [شخص دیگری که فطرت سالمی دارد] ( در ظاهر بر خلاف فطرتش) به کردار اهل دوزخ می‌گردید تا زمانیکه میان او دوزخ جز یک ذراع باقی نمانده، (که فطرت سالمش بیدار میشود وبه خود می آید) پس ( نوشته وعلم پروردگار به حقیقتش) بر وی سبقت می‌گیرد، و عمل اهل بهشت را انجام می‌دهد (وبه خیر خاتمه می یابد)».
▪️ راوی: عبدالله بن مسعود
▪️ منبع: صحيح بخاري ـ ۳۲۰۸.
https://t.me/salafesaleh3_4