🍀ویل دورانت میگوید : جنگ یکی از عناصر پایدار تاریخ است ، از 3421 سال تاریخ مدوّن که در تمدن بشری ثبت شده ، فقط 268 سال بدون جنگ گذشته است .
به روایت دیگر ، اصلا صلحی در کار نبوده است . صلح چیزی نیست مگر فاصله میان دو جنگ .
به قول " نوویکو " جامعه شناس روس : تکرار جنگها موید آن است که جنگ هیچ مشکلی را حل نمیکند ، مشکل این است که پایان 8000 صلح ( از 1700 سال پیش از میلاد تا کنون 8000 قرارداد صلح بسته شده ) هم دوباره به جنگ کشیده شده ، پس میشود گفت که صلح هم هیچ مشکلی را حل نمیکند .
اگر بشریت رو به تکامل رفته است و اگر بنای تاریخ عالم بر سیر تکاملی است ، چون تاریخ ما مملو از جنگ است پس باید جنگ را یکی از عوامل تکاملی تمدنها حساب کرد ! به عبارت دیگر ، نقطه جهش هر تمدنی به تمدن بالاتر ، بر سکوی جنگ فرار گرفته بوده است . یعنی جنگ ، درست است که یک تمدن را به قعر خاک می فرستد ، اما گویی بر اطلال آن ، پایه ی تمدنی عالیتر بنا میگذارد ، دلیل آن این است که وضعِ عالم ، بعد از هر جنگ بزرگی ، از وضع او در پیش از جنگ بهتر شده است .
اما واقعیت دیگری هم هست و آن اینکه بسیاری از جهش های تمدنی و فرهنگی بشری ، در جهت تکامل ، به وسیله همین جنگ حاصل شده است .
جامعه شناسان درباره این پدیده اجتماعِ بشری عقاید متضاد دارند ، ولی یک چیز را مسلّم میدانند که از عوامل تکامل بشریت ، یکی همین جنگ است ، زیرا تقریبا همه اختراعات بزرگ عالم در بحبوحه جنگهای بزرگ پیدا شده ، از استفاده از آتش گرفته تا اختراع باروت ، و از ساخت منجنیق گرفته تا کشف پنی سیلین و اتم و موشک و پرواز به آسمانها و رسیدن به مریخ و ... !
نگویید باستانی پاریزی به دفاع از جنگ برخاسته است . واقعیت اینست که مرزهای امروزی تمدن عالم را جنگهای قرنها و سالها خط کشی کرده اند .
درست است که " جنگ مشکل جنگ را حل نمی کند " ، ولی به هر حال همین جنگ بوده است که بسیاری از " مشکلات صلح " را حل کرده است
" نون جو دوغ گَو "
اثر مرحوم دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی
@samueltarikh