یکی از دلایلی که همیشه با رابطههای لانگ مخالفم اثر فاصله یا distance effect هست. در رابطههای راه دور، به دلیل اینکه دو طرف حضور فیزیکی و واقعی همدیگرو کمتر تجربه میکنن، ذهن به یک حالت توهم گونهای رو میاره. جنبههای مثبت طرف رو پر رنگ میکنه و جنبههای منفی رو نادیده میگیره؛ و شروع به تولید افکار و هیجاناتِ مندرآوردی دربارهی شریک عاطفیش میکنه. ویژگی هایی رو نسبت میده به طرف مقابل که بیشتر یک خیالپردازی شیریناند تا واقعیت!