شمایل یار


Channel's geo and language: not specified, not specified
Category: not specified


تا آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم،حباب دیدم خود را
آگاه شدم غفلت خود را دیدم
بیدار شدم بخواب دیدم خود را

Related channels

Channel's geo and language
not specified, not specified
Category
not specified
Statistics
Posts filter




Video is unavailable for watching
Show in Telegram


❤️

از دیدگاه مسلمانها همه ما انسانها در بدو خلقت و پیش از ورود به این جهان در روز الست و عالم ذر پیمانی با خدا بسته ایم و اقرار به بندگی او کرده ایم اما این اتفاق را به یاد نمی آوریم.
عالم ذر به دلیل رازآلود بودن آن و اینکه ما آدم ها هیچ خاطره ای را از آن به یاد نداریم، جذاب است و بسیاری سعی دارند تا از حقیقت آن سر در بیاورند و اسرار ناگفته را کشف کنند

آیات و روایات بسیاری در خصوص عالم ذر وجود دارد که سعی در گنجاندن مفهوم نامأنوس این عالم در ذهن آدمی دارد، اما به راستی در عالمی که هیچ نشانه‌ عادی و قابل درکی برای آن نیست چه رویدادی به وقوع می‌پیوندد که خداوند از آن در روز قیامت به عنوان اتمام حجتی بر آدمیان یاد می‌کند؟

برخی نیز بر این عقیده‌اند که در عالم ذر زمانی را زندگی کرده‌ایم و در این دنیا ما به تکرار آنچه در عالم ذر گذشته تکرار می‌ورزیم، برای همین بسیاری از کارها و اتفاقاتی که برای اولین بار اتفاق می افتند برای ما آشنا هستند گویی که در گذشته آنها را تجربه کرده ایم


«مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج…. بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست»

حضرت حافظ


🌹❤️🌹❤️🌹❤️


❤️

وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ

و هنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذريه آنان را برگرفت و ايشان را بر خودشان گواه ساخت كه آيا پروردگار شما نيستم؟ گفتند: «چرا، گواهى داديم» تا مبادا روز قيامت بگوييد ما از اين [امر] غافل بوديم👇


Video is unavailable for watching
Show in Telegram








❤️

من نیز چو خورشید ، دلم زنده به عشق است .راه دل خود را ، نتوانم که نپویم
هر صبح ، در آیینه جادویی خورشید، چون می نگرم ، او همه من ، من همه اویم!

او ، روشنی و گرمی بازار وجود است .در سینه من نیز ، دلی گرم تر از اوست.
او یک سرآسوده به بالین ننهادست، من نیز به سر می دوم اندر طلب دوست.

ما هردو ، در این صبح طربناک بهاری، از خلوت و خاموشی شب ، پا به فراریم
ما هر دو ، در آغوش پر از مهر طبیعت با دیده جان ، محو تماشای بهاریم.


🌹❤️🌹❤️🌹❤️




❤️

تا کفر سر زلفت زد راه دل و دينم

جز عشق تو هر کيشي کفر است در آيينم

هر صبح ز روي تو هم خانه خورشيدم

هر شام ز اشک خود همسايه پروينم

تو چشمه خورشيدي من ذره محتاجم

تو خواجه مستغني، من بنده مسکينم

تا خط تو را ديدم، دادي رقم خونم

تا مهر تو ورزيدم، بستي کمر کينم

هم سلسله بر گردن زان کاکل پيچانم

هم غاليه در دامن زان سنبل پرچينم

هم سر دهانش را مي جويم و مي يابم

هم عکس جمالش را مي خواهم و مي بينم

هم باده عشقش را مي گيرم و مي نوشم

هم دانه مهرش را مي کارم و مي چينم

از قامت موزونش در سايه شمشادم

وز عارض گلگونش در دامن نسرينم

گر بر سر خاک من بنشيني و برخيزي

تا محشر از اين شادي برخيزم و بنشينم

تا وصف لبت گفتم درهاي دري سفتم

الحق که در اين معني مستوجب تحسينم

تا ماه فروغي رخ از کلبه من برتافت

از آه سحر هر شب شمعي است به بالينم


🌹❤️🌹❤️🌹❤️


Video is unavailable for watching
Show in Telegram


❤️

زندگی چو آب
زندگی چو خاک
زندگی چو آواز بذر درون یک یاد

زندگی چو آواز،بشکوفایی دو برگ از میان خاک بامید،نور بسایه های رقص باد

زندگی گرچه معجون خودش را بگرده خلق یک بیک می پیچد به یک یاد

چه زیباست آواز بغنچه ها،در میان رقص باد

باستمرار تلاقی،فردا شکوفه ها بیدار برایحه ای طنیده در باد

بیادها چو آواز ها ،به جوهر طنیده به نقش ها بخود خلق چه بنقش میپیچند


🌹❤️🌹❤️🌹❤️




Video is unavailable for watching
Show in Telegram


❤️

دکتر الهی قمشه ای چه زیبا میگوید

وقتی دعا میکنی،
دعای تو از این جهان خارج میشود و به جایی میرود که هیچ زمانی نیست.
دعایت به قبل از پیدایش عالم میرود.
دعایت به آنجا که دارند تقدیرت را مینویسند میرود.
و تقدیر نویس مهربان عالم تقدیرت را با توجه به دعایت مینویسد.

و مولانا میگوید :
گر در طلب گوهر کانی، کانی
گر در هوس لقمه نانی، نانی
این نکته و رمز گر بدانی، دانی
هر چیز که در جستن آنی، آنی..

🌹❤️🌹❤️🌹❤️‎‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌


❤️

تا تواني در دشمن به مهر درنگر، چو به مهر در كسي درنگري، او را خوش آيد اگرچه دشمن باشد! زيرا كه او را توقع كينه و خشم باشد از تو، چو مهر بيند، خوشش آيد.

شمس تبريزي


🌹❤️🌹❤️🌹❤️




❤️

"به لطافت آب و آرام زندگی کن"

هيچ چيز در اين جهان چون آب، نرم و انعطاف‌پذير نيست؛ با اين حال براى حل كردن آنچه سخت است، چيز ديگرى ياراى مقابله با آب را ندارد!
نرمى بر سختى غلبه مى‌كند و لطافت بر خشونت. همه اين را مى‌دانند، ولى كمتر كسى به آن عمل مى‌كند!
انسان، نرم و لطيف زاده مى‌شود و به هنگام مرگ، خشك و سخت مى‌شود.
گياهان هنگامى كه سر از خاك بيرون مى‌آورند، نرم و انعطاف‌پذيرند و به هنگام مرگ، خشك و شكننده؛ پس هر كه سخت و خشك است، مرگش نزديك شده و هر كه نرم و انعطاف‌پذير، سرشار از زندگى است.
آرام زندگى كن!
هرگز با طبيعت يا همنوعان خود ستيزه مكن و گزند را با مهربانى تلافى کن.

🌹❤️🌹❤️🌹❤️


❤️

💧 مرتبط با بیت:

سِحر کرده‌ست تو را دیو،‌‌ هَمی‌خوان قُل اَعُوذْ
چونک سَرسَبز شُدی، جُمله گُل و ریحانْ بین

مولوی، دیوان شمس، غزل ۲۰۰۲

💧قرآن‌کریم، سوره نحل(۱۶)، آیه ۹۸

«فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ»
«و چون قرآن بخوانى، از شيطان رجيم به خدا پناه ببر.»
دو جور قرآن داریم: یکی قرآن معمولی است وقتی می‌خوانی شیطان نمی‌گذارد درست بخوانی و معنیش را بفهمی، بنابراین به خدا پناه ببر، یعنی با خواندن قرآن مرکزت را عدم کن، به لفظ کافی نیست که بگویید: خدا شیطان را از ما دور کند، من ذهنی را نگه دارد، یک قرآن خود هم ما هستیم، مولانا می گوید قرآن هستیم. در خواندن مرکز انسانها که از جنس خداست و مرکزت خودت، اگر بخواهی خودت را بخوانی در اینصورت باید شیطان را از مرکزت دور کنی. با همانیدگی‌ها نبینی.

💧قرآن‌کریم، سوره اعراف(۷)، آیه ۲۰۰

«وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»
«و اگر از جانب شيطان در تو وسوسه‌اى پديد آمد به خدا پناه ببر، زيرا او شنوا و داناست.»

اگر از جانب شیطان یعنی از طریق همانیدگی به یک همانیدگی در مرکز شما وسوسه کرد و توجه شما را می‌خواست جذب کند،
هر چیزی در بیرون شما را قلقلک می‌دهد، می‌خواهد توجه شما را ببلعد، و شما دارید به سوی آن می‌روید، نروید و به خدا پناه ببرید، شیطان می‌خواهد شما را بِکِشَد و همانیده کند و اوست که با عدم شنوا و داناست، می‌تواند شما را به وسیله‌ عدم شنوا و دانا کند پناه ببر که از شنوایی و دانایی او استفاده کنی.

💧قرآن‌کریم، سوره ق(۵۰)، آیه ۱۶

«وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»

«ما آدمى را آفريده‌ايم و از وسوسه‌هاى نفس او آگاه هستيم، زيرا از رگ گردنش به او نزديك‌تريم.»
از زبان خدا می‌گوید. ما آدم‌ها را آفریده‌ایم و می‌دانیم من ذهنی دارد. و من‌ذهنی‌اش وسوسه می‌کند. باید خودش را در اختیار ما قرار بدهد. ما از رگ گردنش به او نزدیک‌تریم. یعنی ما درواقع او هستیم. چرا اختیار را نمی‌دهد به ما؟ چرا نمی‌گذارد ما او را اداره کنیم، چرا نمی‌گذاری؟ بگذارید. با تسلیم بگذارید. با آوردن عدم به مرکزتان بگذارید.


🌹❤️🌹❤️🌹❤️

@shamayeleyar

20 last posts shown.

117

subscribers
Channel statistics