اشک سرگشته


Channel's geo and language: not specified, not specified
Category: not specified


گامی ادراکی در زندگانی
http://telegram.me/Vuiorlios_bot

Related channels

Channel's geo and language
not specified, not specified
Category
not specified
Statistics
Posts filter


Forward from: ᵐʸ𝗍𝗁𝗈𝗎𝗀𝗁𝗍𝗌
یهو به خودت میای و میبینی هیچ چیز اونجور که فکرشو میکردی نشده
و تو دیگه هیچ غلطی نمیتونی بکنی


آدمی اگر قدر و ارزش موهبت هایش را بداند،
وقتش را با هرکس و ناکسی تباه نمیکند.

اگر از جایگاه و منزلتش آگاه باشد، سعی و تمرکزش بر درگیر شدن کمتر با سطحیات و بی ارزش ها خواهد بود.

@smartcry


به آدمی خود بزرگ پنداری و مغروریت بسیار، صدمات جبران ناپذیری همچون قساوت دل و تضعیف پایه های درونی وارد کرده است،

نخوت ماده مخدری است که در آغاز سرخوش و هیجان زده ات میکند اما این خوشی موقت عواقب سهمگینی به دنبال دارد و بنیان روح و روانتان را به آشوب میکشاند،
آنقدر سست و محقر فکریتان میکند که دیگر جز خود، کسی را نمیبنید.

@smartcry


Forward from: my name
اگه زاده ایی از ماه بودم
به این شکل میشد که موهایم به رنگ سفید
و در دست هایم پر از جادو هایی زیبا


و هنگام شب نیازی به خوابیدن نبود زیرا که نور سفید ماه در من وجود داشت


آدمی هرقدر روانش مورد تهاجم و توحش بیشتری قرار گرفته باشد،

افکارش بالغانه تر و درونش مستحکم تر یا شکننده تر خواهد شد و به این درک میرسد که درد و رنج کمتر به منزله خوشبختی و آرامش روان است.


@smartcry


باسلام به همگی اعضای محترم،
زین پس روند چنل تغییر خواهد کرد
و علاوه بر روانشناسی و فلسفه به روزمرگی و اتفاقات پیرامونم خواهم پرداخت.
سپاسگزارم از حضور تک تکتان

پاینده و کامیاب باشید.


خطرهای بزرگی که از خارج می رسند خیلی کوچک و حقیرند ، باید از خودمان بترسیم!

افکار بد و شک و تردید به منزله دزدان است. عیوب ما حکم قاتلین را دارد بزرگترین خطر در باطن ما جایگزین است.

کسی که جان ماو پول ما را تهدید می کند قابل توجه نیست به غیر از چیزیکه روح ما را تهدید می کند از کسی نباید بترسیم!

ویکتور هوگو

@smartcry


شک و تردید به منزله آغاز زوال حقیقت تحمیلی است،
هر مقدار به شک و تردید بهای بیشتری داده شود،
همانقدر بنیان های حقیقت فکری تحمیلی متزلزل تر خواهند شد.

@smartcry


تفاوت بین انتخاب و بردگی به "انتخاب" مربوط می شود...
هر کس می خواهد آزاده شود باید از طریق کوشش خودش آزاد شود...
آزادی به صورت هدیه ای معجزه آسا به دامن هیج کس نمی افتد.

فردریش نیچه

@smartcry


آزادی را در فرد یا ملت‌ها چگونه اندازه می‌توان گرفت؟
با میزان مقاومتی که بر آن چیره می‌باید شد، با کوششی که برای بالادست ‌ماندن می‌باید به خرج داد.

فردریش نیچه

@smartcry


اگر خواستار آزادی هستید، پس باید آزاده خواه باشید و شرط اصلی آزاده خواهی شهامت و شجاعت در بیان واقعیات است.

انکه که در بیان افکار و عقایدش هیچ ترسی ندارد محکوم به حذف جسمش خواهند شد،
اما افکار و آرمان هایش هیچوقت نخواهند مرد و جاودانگی تابع حذف است.
@smartcry


لذت های زودگذر به شرابی میمانند که در آغاز تورا سرخوش و مست میکنند
اما هرچه ادامه بدهی دچار تلخی و گیجی توهم زا خواهی شد که واقعیت را در عقلت وارونه نشان خواهد داد و این آغاز هلاکت است،
لذات موقتی دامی وسوسه کننده و فریبنده اند که در نهایت باعث دلزدگی، خستگی، سستی، بی انگیزگی میشوند که این مهم یعنی فروپاشی روحی و ویرانی فکری عایدت خواهد شد.
@smartcry


بالاخره آدمی باید پایش بر سستی و قوت خویش را در جهت خیزشی آهنین بکار گیرد،
تا خود آدم نخواهد مصیبتی را تحمل یا مقابله کند، نمیتواند تغییر کند،
اصل تغییر به اراده و لزوم برتری دانستن عمل بر برنامه در شرایط بحرانی منوط است
@smartcry


لذت بردن حقیقی از داشته ها، هنری است دشوار و امید بخش وجود
اگر آدمی بتواند آنچنان لذت ببرد که گویی عامل لذت آخرین دفعه ای است که در اختیار اوست، به قدر دانستن و خالص بودن لذت افزوده است
و اینگونه مانع وابستگی به لذت شده است
@smartcry


انرژی و توان فکریمان را در جهت اموری باشد که کنترل و اختیارش را داریم
تا اینگونه از فروپاشی خود جلوگیری کنیم
@smartcry


«تنهایی، نه از تنها ماندن، بلکه از نبودِ امکانِ به اشتراک گذاشتنِ آنچه برای ما اهمیت دارد حاصل می‌شود.»

- کارل گوستاو یونگ

@smartcry


زمین‌گیر است جمعیت، فلک‌پیماست تنهایی..

صائب تبریزی
@smartcry


تنهایی میتواند پی ریز فردیت منحصر به فرد و در نتیجه شکوفایی شود
هم میتواند باعث پرداختن به سریات و تباهیات شود که نتیجه اش به نابودی ختم میشود،
تنهایی به خودی خود نه سازنده است نه ویرانگر، بلکه نحوه بهره مندی از آن است که سعادت یا شقاوت آدمی را تعیین میکند
@smartcry


برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست

گویی تمام خوابند، کسی را به کسی نیست

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک

جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست

هوشنگ ابتهاج

@smartcry


آن‌که روزي آدمیان را پرواز خواهد آموخت، سنگ‌چین‌هایِ مرزها را همه زیر-و-زبر خواهد کرد. سنگ‌چین‌ها همه خود در برابرِ او به هوا خواهند پرید، و او زمین را با نامِ «سَبُک» از نو تعمید خواهد داد.
شترمُرغ از هر اسبي تندتر می‌دود؛ امّا او نیز سرِ خود را سنگین‌وار به زمینِ سنگین فرومی‌افکند: همچنین است انساني که هنوز پرواز نمی‌تواند کرد.
زمین و زندگی بهرِ او سنگین است و جانِ سنگینی آن را همچنین می‌خواهد! امّا هر آن کس که می‌خواهد سبُک و پرنده‌وار شود باید خود را دوست بدارد: من چنین می‌آموزانم!
امّا بی‌گمان، نه با عشقِ بیماران و رنجوران؛ زیرا نزدِ آنان خویشتن‌دوستی نیز بویناک است.
باید خویشتن‌دوستی آموخت _ من چنین می‌آموزانم!_با عشقي سالم و درست، چندان که که بتوان نزدِ خویش ماند و
سرگردان نگشت!

فریدریش نیچه
@smartcry

20 last posts shown.

55

subscribers
Channel statistics