فیلسوف یا معلم
در رثای کریم مجتهدی
رضا ماحوزی
استاد دکتر کریم مجتهدی، بارها و به عناوین مختلف توسط دانشگاه و جامعه و دولت مورد تقدیر قرار گرفت. با اینحال همواره سعی داشت خود را از قدرت دور نگه دارد و خویشتن را به پیشه معلمی مشغول دارد؛ پیشه‌ای که بیش از درک معمولی جامعه، آن را مستلزم آزادی و تعمق و اصالت و اراده معطوف به دانایی می‌دانست.
مجتهدی این پیشه را متمایز از حرافی و سخنرانی و جلوه‌گری‌های واعظانه می‌دانست و با الهام گرفتن از استعاره سقراط در برابر سوفیست‌ها، کار معلم فلسفه را گفتگو با اندیشه‌ها و به نمایش درآوردن آزادی فکر در سبک و سنگین کردن ایده‌ها و نظریه‌ها می‌دانست.
سال نود و هفت، در نشست فلسفه دانشگاه در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، مجتهدی این مضمون و استعاره را برای فهم و نقد دانشگاه‌های ایران به خدمت گرفت تا نشان دهد چرا دانشگاه‌های فعلی ما توان حرکت را از دست داده و ناتوان شده‌اند.
او خود را در مسیر آزاداندیشی می‌دانست و این مسیر را در نظر و عمل می‌ستود و بدان توصیه می‌کرد. سخن درباب کیفیت و کمیت آن، چیزی دیگر است؛ موضوعی که می‌تواند در مورد بسیار کسان مصداق داشته باشد.
@sociologyofislamiccountries20
