هرچقدرکه فکر میکنم بیشترازقبل به این نتیجه میرسم که من به این دنیا و آدمهاش تعلق ندارم.
شاید برای خیلیاکلیشه ای بنظر برسه ولی این حس واقعیه منه.من ترجیح میدم تو دنیایی ازموسیقی هاوفیلمهای مورد علاقم که تو یه بازه زمانی مشخصی به پایان میرسند زندگی کنم تا دنیایی پر از دروغهای شیرین که پایانی ندارن.