ادما هر کدوم یه جایگاه قضاوت ساختن و ازش بالا میرن و هر کسی رو هر طور که دوست دارن با توجه به منطق و احساسات و عقاید خودشون قضاوت میکنن.
دریغ از کمی تامل راجب اینکه اون در چه شرایط احساسی، اقتصادی ،خانوادگی و سلامتی و...ای به سر میبره.
یه حرفی میزنن بعد هم‌فراموشش میکنن و میرن ولی نمیدونن اون حرف مثل یه سرب داغ چه بخشی از وجود اون طرف مقابل رو ذوب میکنه و کم کم جای همه این قضاوت ها بعد مدت ها چه منظره کریه ای در شخصیت اون فرد به وجود میاره.
هرچقدرم بگیم اهمیت نده ،این گوش میشنوه و این ناخودآگاه فکر میکنه و مارو تغییر میده .
کاش بدونیم شاید کل نه ولی بیشترین عظمت انسان که اشرف مخلوقاته ، قدرت بیان و تفکرشه.