نمیتونم واسه داشتنت بجنگم چون به ازای هربار که یه قدم واسه هرکی قدم برداشتم خودمو بعدش هزار بار لعنت کردم، چون من خسته ام ، ترجیح میدم بگذرم ، از دست بدم تا بجنگم چون من همیشه باختم
هوانگ هیونجین؛
اره قراره با فنجون قهوه ام به صندلی راحتیم تکیه بدم و رفتنت رو تماشا کنم درحالی که تو حتی روحتم خبر نداره من چه حسی بهت داشتم.
﹙
از لی فلیکس به⨾ زیباترین نقاشیِ پاریس .