گودبای پارتی فور لاولی پرزیدنت/ بخش اول
تیوبلس مردمی

آن مرد حقوق‌دان، آن پرکننده با سیمان، آن ملون المحاسن، آن روحانی ظاهر و فریدون باطن، آن ناسزاگو به منتقدین، آن حمله کننده به زمان و زمین، آن خنکی دوست دائم، آن پروده دست مرحوم هاشم، آن برعکس گرداننده چرخ گردون، آن حسن بن اسدالله فریدون، هشت سنه رییس ملک ایران بود که الحق و الانصاف از تمام تپه‌های مملکت استفاده بهینه نمود.

آورده‌اند شبی پس از نشستن بر مرکب، عبا و عمامه از تن و سر به در کرد که شاید بتواند نظر جماعت روی گردانده از قبله را به خویش جلب نماید. سپس شخصی از او پرسید که یا شیخ نظر خویش را نسبت به انرژی نهفته در دل ذرات بر ما بازگو. و شیخ این چنین پاسخ داد که: کاری خواهم نمود که هم سانتریفیوژ را بتوان گرداند و هم چرخ زندگی خلق‌الله. مریدان را از این سخن بسی خوش آمد و به هلهله پرداختند. لکن پس از گذشت هشت سنه از ریاست آن شیخ بی عبا و عمامه در مرکب آنچه مبرهن است این است که منظور نظر شیخ از چرخ همان خلق‌الله است که بجای چرخ در مملکت مورد استفاده قرار گرفته و دائم دور خود در حال گردش می‌باشند و اکنون سیم و زوارشان در رفته و عاجشان تمام گردیده و هر آن است که منفجر گردند این تیوبلس مردم ستم‌کش.


✍حسن اویسی

@tanzgeeraam