ابومالک اشعری رضى الله عنه میگوید:
رسولالله ﷺ فرمودند:
«پاكيزگى، نصف ايمان است. و «الحمدلله» ترازو(ی نیکیها) را پُر مى كند و «سبحان الله والحمدلله» فاصلهی ميان آسمانها و زمين را پُر مى كنند».
[صحيح مسلم]
🍃«الحمدلله»، یعنی بهترین، کاملترین و زیباترین ثنا و ستایش برای الله متعال، و در حقیقت، رضایت به تقدیریست که رقم میزند.
میزان یا ترازو که در حدیث آمده، به مفهوم واقعی آن میباشد؛ یعنی سنجه و ترازویی که با آن، اعمال را میسنجند؛ چه اعمال، مجسّم و سپس وزن شوند و چه کارنامهها را در ترازوی اعمال بسنجند و وزن نمایند؛ در هر صورت گفتن «الحمدلله»، کفهی بدیها را سبک و کفهی نیکیها را سنگین میکند. پاداش این کلمه بهقدری زیاد است که کفهی ترازو را با همهی گنجایشی که دارد، پُر مینماید؛ زیرا نیکیهای ماندگار، در ضمن مفاهیمش میگنجد.
ثنا و ستایش:
✔️گاه با اثبات کمال است.
✔️و گاهی با نفی نقص.
✔️گاه با اعتراف به عجز بنده میباشد.
✔️ و گاه با اذعان به وحدانیت و یگانگی الله در داشتن والاترین درجات.
👈🏻الف و لام در واژهی «الحمد»، برای استغراق است؛ یعنی: همهی حمد و انواع ثنا و ستایش، اعم از ستایشی که میشناسیم و نمیشناسیم.
ذاتی که به چنین حمد و ستایشی توصیف شود، سزاوار الوهیت است.
👤علامه شيخ ابن عثيمين رحمه الله
📒[شرح رياض الصالحين 1/166]
════ ❁🌕❁ ════
https://telegram.me/tarbiytf
رسولالله ﷺ فرمودند:
«پاكيزگى، نصف ايمان است. و «الحمدلله» ترازو(ی نیکیها) را پُر مى كند و «سبحان الله والحمدلله» فاصلهی ميان آسمانها و زمين را پُر مى كنند».
[صحيح مسلم]
🍃«الحمدلله»، یعنی بهترین، کاملترین و زیباترین ثنا و ستایش برای الله متعال، و در حقیقت، رضایت به تقدیریست که رقم میزند.
میزان یا ترازو که در حدیث آمده، به مفهوم واقعی آن میباشد؛ یعنی سنجه و ترازویی که با آن، اعمال را میسنجند؛ چه اعمال، مجسّم و سپس وزن شوند و چه کارنامهها را در ترازوی اعمال بسنجند و وزن نمایند؛ در هر صورت گفتن «الحمدلله»، کفهی بدیها را سبک و کفهی نیکیها را سنگین میکند. پاداش این کلمه بهقدری زیاد است که کفهی ترازو را با همهی گنجایشی که دارد، پُر مینماید؛ زیرا نیکیهای ماندگار، در ضمن مفاهیمش میگنجد.
ثنا و ستایش:
✔️گاه با اثبات کمال است.
✔️و گاهی با نفی نقص.
✔️گاه با اعتراف به عجز بنده میباشد.
✔️ و گاه با اذعان به وحدانیت و یگانگی الله در داشتن والاترین درجات.
👈🏻الف و لام در واژهی «الحمد»، برای استغراق است؛ یعنی: همهی حمد و انواع ثنا و ستایش، اعم از ستایشی که میشناسیم و نمیشناسیم.
ذاتی که به چنین حمد و ستایشی توصیف شود، سزاوار الوهیت است.
👤علامه شيخ ابن عثيمين رحمه الله
📒[شرح رياض الصالحين 1/166]
════ ❁🌕❁ ════
https://telegram.me/tarbiytf