🔪↲سندرم آلیس در سرزمین عجایب

🩸↲شاید داستان آلیس در سرزمین عجایب کاملا فانتزی باشد اما یکی از عجیب­‌ترین تجربه­ های آلیس شبیه به یک اختلال ترسناک روانی است. سندرم آلیس در سرزمین عجایب، که سندرم تاد هم نامیده می­شود، باعث می­شود محیط پیرامون فرد پریشان به نظر برسد. درست همان­طور که جثه ­ی آلیس از خانه بزرگ­تر می­شد، افراد مبتلا به سندرم آلیس در سرزمین عجایب صداها را بلندتر یا ضعیف­تر از واقعیت می­شنوند، اشیاء را بزرگ­تر یا کوچک­تر از واقعیت می­بینند و حتی درک دقیق بافت و زمان را از دست می­دهند. این اختلال رعب­ انگیز، که مثل تجربه ­ی خوردن LSD بدون مصرف مواد است، حتی تصویر خود فرد را هم متزلزل می­سازد. خوشبختانه، سندرم آلیس در سرزمین عجایب بسیار نادر است و در اکثر موارد روی افراد بیس ساله­ای تاثیر می­گذارد که سابقه­ ی مصرف مواد یا تومور مغزی دارند.

🔪↲آپوتمنوفیلیا

🩸↲این وضعیت که اختلال تمامیت بدن و اختلال هویت قطع هم نام دارد، یک نوع اختلال عصبی است که فرد در آن میل شدیدی به قطع یا آسیب رساندن به عضو سالم خود دارد. اگرچه اطلاعات زیادی درمورد این اختلال عجیب و ترسناک در دست نیست، باورها بر این است که در اثر بروز آسیب در نیمه­ ی راست مغز رخ می­دهد. از آن­جایی­که اکثر جراحان طبق درخواست فرد مبتلا به آپوتمنوفیلیا حاضر به قطع عضو سالم نیستند، افراد مبتلا به این اختلال حس می­کنند مجبورند که خود دست به کار شوند- که سناریوی خطرناکی است. کسانی­که به ­واسطه ­ی پزشک دست به قطع عضو زده­ اند، حتی بعد از جراحی نیز از تصمیم خود راضی هستند.

🔪↲توهم کاپگراس

🩸↲نام این اختلال برگرفته از نام یک روان­پزشک فرانسوی، جوزف کاپگراس، است که به نظریه­ ی توهم همزاد علاقه داشت. فرد در این اختلال روانی باور دارد که جای اطرافیان او با متظاهران عوض شده است. به­ علاوه، معمولا این متظاهران قصد دارند به فرد صدمه بزنند. مثلا، یک خانم ۷۴ ساله مبتلا به توهم کاپگراس کم­ کم به این باور رسید که یک متظاهر جای همسرش را گرفته و می­خواهد به او آسیب برساند. اختلال کاپگراس نسبتا نادر است و اغلب بعد از بروز آسیب به مغز یا در کسانی­که دچار زوال عقل، شیزوفرنی یا صرع هستند دیده می­شود

🔪↲سندرم دیوژن

🩸↲معمولا از این سندرم با نام «احتکار» یاد می­شود و یکی از اختلالات روانی است که بیشتر از بقیه برداشت اشتباهی از آن شده است. این سندرم که نام خود را از فیلسوف یونانی، دیوژن از سینوپه (که به طرز طعنه­ آمیزی مینیمالیست بود)، گرفته، معمولا با علائمی نظیر میل شدید به جمع کردن کالاهای به­ ظاهر تصادفی شناخته می­شود که فرد بعدا به آن­ها وابستگی عاطفی پیدا می­کند. افراد مبتلا به سندرم دیوژن علاوه بر احتکار غیر قابل کنترل، اغلب نسبت به خود و دیگران به­ شدت بی ­توجه می­شوند، ترک اجتماع می­گویند و از رفتار و عادت خود شرم نمی­کنند. این اختلال در بین سالمندان، افراد مبتلا به جنون و کسانی­که در یک مقطع از زندگی طرد و ترک شدند یا محیط خانوادگی ثابتی نداشتند شایع است.

🔪↲فراموشی تکراری

🩸↲این اختلال بسیار شبیه به سندرم کاپگراس است اما افراد مبتلا به فراموشی تکراری به ­جای همزاد قائل شدن برای دیگران، باور دارند که یک موقعیت تکثیر شده. این باور به روش­های مختلف نمود پیدا می­کند اما فرد مبتلا همیشه معتقد است که یک موقعیت همزمان در دوجا وجود دارد. اصطلاح «فراموشی» تکراری نخستین بار در سال ۱۹۰۳ توسط عصب ­شناسی به نام آرنولد پیک برای معرفی بیمار مبتلا به آلزایمر مورد استفاده قرار گرفت. این وضعیت امروزه بیشتر در افراد دچار تومور، جنون، آسیب مغزی یا سایر اختلالات روان­پزشکی مشاهده می­شود.

کدوم یکی از نظرتون از همه جالب تر و عجیب تر بود⁉️
#Fact
「کاواک」