حتی چشمامم دوست دارن همیشه بسته بشن و منُ رویاهمُ باهم تنها بزارن شاید بخاطر اینکه من مسافر دست ب بلیط ردیف اول اونام؛حداقل اونجا میتونم وانمود کنم "آره من الان به طرز فجیعی خوشحالم از خوشحالی دیگه دارم بالا میارم"حسی که قرار همیشه ی خدا تو حسرش بمونم، حتی کابوسم راست میگف: خوشی لحظه ای،غم های همیشگی!
راستی من چرا خوابای خوبمُ یادم نمیمونه؟!
شاید چون اینجا جای من نیست!
ب قول یه عزیزی"یِ روح خستم من،که هنوز نَمُرده"
@theblackvoidofspace 🖤