راسره ولولئ يې/

څيري ګرېوان صحرا کې ګرزی لیونیه حد دی
دومره دردونــه دي ساتلي چي زړګیه حد دی

دومره رمـه رمـه غمونـه درسـره دي خانــدې
درنه قوربان شمه زما سپينه شپونکیه حد دی

څومره خوږې خوږې خبري کړې دشاتو په څېر
کـه لــــږ را وګـورې او وخانـدې سړیه حد دی

ته چِ راځې ځان سرَ هروخت سره ګُلونه روړي
جــــــــزا کلا ډيـــره منـنه پســـرلیه حد دي

ما درته وېـل (وقادملنګه) راز دي پټ وسـاتـه
د راز ساتل په مینتوب کې صوفي ګیه حد دی

(وقادملنګ زابلي)