کاش می‌توانستم چشمهای کهکشانیت را، تنها برای خود میداشتم...
کاش میتوانستم صدایت را، تنها برای گوش های خود میداشتم...
کاش میتوانستم خنده ها و گریه هایت را، تنها برای خود میداشتم...
تنها برای خود،
تمامت را، می‌داشتم؛
از تار موهای ابریشمیت،
تا قلب پهناور و زیبایت.
و من اینجا،
در اقیانوسی از کاش ها، آرزوها و رویاهای دست نیافتنی خود؛
غرق میشوم...