یه زمانی بود که اگه کسی به افکار و عقایدم، پوششم، نظراتم، خانوادهام و خلاصه هرچیزی که من بهش علاقه داشتم یا منسوب به من بود توهین میکرد یا مسخره شون میکرد عصبانی میشدم و با هیجان باهاش بحث میکردم که بهش بفهمونم داره اشتباه میکنه. تا مدتها هم عصبانی و غمگین و ناراحت میموندم.
ولی حالا دیگه نه. هرکس هرچی دلش میخواد بگه. من دیگه بزرگ شدم. با قیافه بیتفاوت یه کم نگاهش میکنم و اجازه میدم هرچی دلش میخواد بگه. بعد هم راهم رو میکشم و میرم.
این اتفاق بزرگ شدن رو خیلی دوست دارم. عاقل نشدم ولی بزرگ شدم.
ولی حالا دیگه نه. هرکس هرچی دلش میخواد بگه. من دیگه بزرگ شدم. با قیافه بیتفاوت یه کم نگاهش میکنم و اجازه میدم هرچی دلش میخواد بگه. بعد هم راهم رو میکشم و میرم.
این اتفاق بزرگ شدن رو خیلی دوست دارم. عاقل نشدم ولی بزرگ شدم.