Шеърият.

Сатрларга тўкилса ҳислар,
Ўтарми вақт чиғириғидан?
Саҳаргача қофия излаб,
Аламимни олдим йиғидан.
Йиғладим,
ҳўл бўлди ёстиғим,
Хаёлларинг қонимни ичар.
Ёғиймисан?
Кирдинг бостириб,
кўзларимнинг илдизигача.
Куз кўнглимга баҳор келтириб,
Титраганда нозик ғунчалар.
Қирқта қизни севиб, севдириб,
Оғриқ кўрмагандим бунчалар...
Сен бир оташ,
муқаддас исён,
Мангу андуҳ, ҳаловат - орзу.
Йўлларингда изтироб бисёр,
Жинни бўлиб қоламан ҳозир!
Одимлайман,
олдинда жарлик,
Ортга йўл йўқ, умр - сазойи.
Бунча аччиқ тириклик - ғўрлик,
Бунча ширин сўзлар азоби!

📝 Нурмуҳаммад АЗИЗ

https://t.me/zarif_gussa/1