#پرسش_و_پاسخ_شرعی
❓همسري دارم که دوست دارد زياد به خانه پدريش برود، و اين مسئله مرا به تنگ آورده، روزي سوگند خوردم : اگر يکبار ديگري بروي مانند مادرم بر من حرام شوي! آيا اين طلاق است؟ و راه حل چيست؟
#اولا : اگر مردي به همسرش بگويد : تو بر من حرام هستي مانند مادرم، اين را ظهار گويند نه طلاق، و ظهار حرام است، چون خداوند آنرا به سخن ناهنجار و دروغ وصف کرده و کار ظهارکننده را ناپسند دانسته است.
چنانکه مي فرمايد : «الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنکُم مِن نِسَائِهِم مَاهُنَّ أُمَّهَاتِم إن أُمَّهَاتُهُم إِلاَّ اللاَّئِي وَلَدنَهُم، وَ إنَّهُم لَيَقُولُونَ مُنکَراً مِنَ القَولِ وَزُوراً» (مجادله 2).
يعني : «کساني که زنان خود را ظهار مي‌کنند، آنان مادرانشان نمي‌گردند و بلکه مادرانشان تنها زناني هستند که ايشان را زاييده‌اند، چنين کساني سخن ناهنجار و دروغي را مي‌گويند».
🔹ظهارکننده همسرش بر او حرام مي‌گردد و نبايد با او همستر شود و يا به چيزي از او لذت ببرد تا وقتي که با آنچه خداوند در قرآن مشخص کرده، کفاره دهد :
«وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ. فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْکِيناً ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْکَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (مجادله4 - 3)
«کساني که زنان خود را ظهار مي‌کنند سپس از آنچه گفته‌اند پشيمان مي‌شوند، بايد برده‌اي را آزاد کنند پيش از آنکه با هم همبستر شوند. اين درس و پندي است که به شما داده مي‌شود و خدا آگاه از هر چيزي است که انجام مي‌دهيد. اگر برده‌اي را نيابد و توانايي آزاد کردن او را نداشته باشد بايد دو ماه پياپي و بدون فاصله روزه بگيرد، پيش از آنکه شوهر و همسر باهم همبستر شوند، اگر هم نتوانست بايد شصت نفر فقير را خوراک بدهد. اين بدان خاطر است که به گونه لازم به خدا و پيغمبرش ايمان بياوريد اينها قوانين و مقررات خدا است و کافران عذاب دردناکي دارند».
🔹پس کفاره آن چنين است : آزادي برده اي، اگر نداشت؛ دو ماه پشت سر هم روزه بگيرد، اگر به دليل بيماري يا کهولت سن نتوانست؛ پس شصت نفر را غذا دهد.
#دوما : اگر مردي به همسرش بگويد : اگر من چنين کردم تو بر من حرام شوي مثل مادرم، يا اگر تو چنان کني مثل مادرم بر من حرام شوي، يا مثل پشت مادرم، اين را ظهار معلق گويند، يعني وقوع ظهار را معلق بر شرطي کرده است؛ و جمهور علماء گفتند : اگر شرط واقع شود پس ظهار نيز واقع شده است و بايد کفاره ظهار را بدهد.
🔹اما بعضي از اهل علم گفتند : ظهار معلق شبيه طلاق معلق است؛ احتمال دارد ظهار باشد و احتمال دارد سوگند باشد، و اين بستگي به نيت گوينده دارد :
- اگر قصد و نيت او منع کردن يا تشويق کردن خود يا ديگري بر کاري باشد، اين در حکم سوگند است؛ و اگر خلاف سخنش عمل کند بر او کفاره سوگند است.
- اگر قصد و نيت او از آن سخن واقعا ظهار باشد، پس با وقوع شرط ظهار روي مي دهد و بايد کفاره ظهار بدهد.
🍃〰〰〰〰〰✨〰〰🍂
@Amozhgari (ئامۆژگاری(نصیحت
🍂〰✨〰〰〰〰〰〰🍃
❓همسري دارم که دوست دارد زياد به خانه پدريش برود، و اين مسئله مرا به تنگ آورده، روزي سوگند خوردم : اگر يکبار ديگري بروي مانند مادرم بر من حرام شوي! آيا اين طلاق است؟ و راه حل چيست؟
#اولا : اگر مردي به همسرش بگويد : تو بر من حرام هستي مانند مادرم، اين را ظهار گويند نه طلاق، و ظهار حرام است، چون خداوند آنرا به سخن ناهنجار و دروغ وصف کرده و کار ظهارکننده را ناپسند دانسته است.
چنانکه مي فرمايد : «الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنکُم مِن نِسَائِهِم مَاهُنَّ أُمَّهَاتِم إن أُمَّهَاتُهُم إِلاَّ اللاَّئِي وَلَدنَهُم، وَ إنَّهُم لَيَقُولُونَ مُنکَراً مِنَ القَولِ وَزُوراً» (مجادله 2).
يعني : «کساني که زنان خود را ظهار مي‌کنند، آنان مادرانشان نمي‌گردند و بلکه مادرانشان تنها زناني هستند که ايشان را زاييده‌اند، چنين کساني سخن ناهنجار و دروغي را مي‌گويند».
🔹ظهارکننده همسرش بر او حرام مي‌گردد و نبايد با او همستر شود و يا به چيزي از او لذت ببرد تا وقتي که با آنچه خداوند در قرآن مشخص کرده، کفاره دهد :
«وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ. فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْکِيناً ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْکَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (مجادله4 - 3)
«کساني که زنان خود را ظهار مي‌کنند سپس از آنچه گفته‌اند پشيمان مي‌شوند، بايد برده‌اي را آزاد کنند پيش از آنکه با هم همبستر شوند. اين درس و پندي است که به شما داده مي‌شود و خدا آگاه از هر چيزي است که انجام مي‌دهيد. اگر برده‌اي را نيابد و توانايي آزاد کردن او را نداشته باشد بايد دو ماه پياپي و بدون فاصله روزه بگيرد، پيش از آنکه شوهر و همسر باهم همبستر شوند، اگر هم نتوانست بايد شصت نفر فقير را خوراک بدهد. اين بدان خاطر است که به گونه لازم به خدا و پيغمبرش ايمان بياوريد اينها قوانين و مقررات خدا است و کافران عذاب دردناکي دارند».
🔹پس کفاره آن چنين است : آزادي برده اي، اگر نداشت؛ دو ماه پشت سر هم روزه بگيرد، اگر به دليل بيماري يا کهولت سن نتوانست؛ پس شصت نفر را غذا دهد.
#دوما : اگر مردي به همسرش بگويد : اگر من چنين کردم تو بر من حرام شوي مثل مادرم، يا اگر تو چنان کني مثل مادرم بر من حرام شوي، يا مثل پشت مادرم، اين را ظهار معلق گويند، يعني وقوع ظهار را معلق بر شرطي کرده است؛ و جمهور علماء گفتند : اگر شرط واقع شود پس ظهار نيز واقع شده است و بايد کفاره ظهار را بدهد.
🔹اما بعضي از اهل علم گفتند : ظهار معلق شبيه طلاق معلق است؛ احتمال دارد ظهار باشد و احتمال دارد سوگند باشد، و اين بستگي به نيت گوينده دارد :
- اگر قصد و نيت او منع کردن يا تشويق کردن خود يا ديگري بر کاري باشد، اين در حکم سوگند است؛ و اگر خلاف سخنش عمل کند بر او کفاره سوگند است.
- اگر قصد و نيت او از آن سخن واقعا ظهار باشد، پس با وقوع شرط ظهار روي مي دهد و بايد کفاره ظهار بدهد.
🍃〰〰〰〰〰✨〰〰🍂
@Amozhgari (ئامۆژگاری(نصیحت
🍂〰✨〰〰〰〰〰〰🍃