«درسی که باید از حضرت ابالفضل علیه‌السلام در دانشگاه کربلا گرفت»

این درس را از حضرت ابالفضل بگیرید، امان نامه‌ای که شمر آورد برای حضرت ابالفضل، در اصل یک فکر پلید بود که آمد ترویجش بکند و ابالفضل با پس زدن این فکر، راه برای بشریت روشن کرد.
آن فکر، فکر دوری از امام زمان بود.
می‌شود در این دنیا بدون امام زمان زندگی کرد، بیا طرف پست و مقام.
اندیشه‌ای که شمر آمد رواج داد مورد لعن است.
در زیارت عاشورا داریم اندیشه او را لعنت می‌کنیم، لعنت یعنی دوری.
آیا این اندیشه در ما هست؟ اندیشه بدون امام زمان؟
بله، دلیلش این است که ۱۲ قرن داریم بدون امام زمان زندگی می کنیم، چرا اندیشه حضرت ابالفضل که آن فکر را پس زد دنبال نکردیم ولی اندیشه شمر را دنبال می کنیم؟

امام زمانی‌ها امام زمان ما کجاست؟ چرا امام زمان باید خودش را از ما مخفی کند؟
این درد دارد، سینه زدن دارد، اشک ریختن دارد،
این مظلومیتی است که اگر از مظلومیت سید الشهدا بیشتر نباشد کمتر نیست.
کیست بر مظلومیت امام زمان اشک بریزد؟

اندیشه پست و پلید شمر و عمر سعد و ابن زیاد یعنی حذف امام معصوم از جامعه، حرکت دادن جامعه بدون امام معصوم، این اندیشه در قالب افکار متصوفه رواج پیدا کرد که جامعه ما را از امام زمان جدا کرد، این اندیشه الان اسمش فلسفه است.

اگر حضرت ابالفضل می‌رفت آن‌طرف، راه بشریت خیلی کج می‌رفت، اما حضرت ابالفضل درس داد، لعنت بر تو و فکر پلید تو، من از امام زمانم جدا نمی‌شوم.
ما و شما هم مورد هجوم قرار می‌گیریم، امان نامه‌هایی از طرف شیطان و هوای نفس برای ما آمده که می‌خواهند ما را از امام زمان جدا کنند.

روی این صحبت فکر کن ببین چه چیزهایی تو را از امام زمان جدا کرده و تو لبیک گفتی، همان امان نامه‌هایی است که شمر برای تو آورده،
یا که نه، چسبیدی به امام زمانت که اگر قطعه قطعه‌ام کنند دست از امام زمانم نمی‌کشم.

«استاد اخلاق، حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی»

@Imam_Zaman