Абат Крамовтың " Қасқырлар улыр"
қосығына жууап тәризинде жазылды:

Тоғайыңды көзим шалар алыстан,
Силкинемен еситкен хәр дауыстан,
Самал ға айланып, сулыу тауыстан,
Екиленбей жаныңа мен барар- ем!

Қуяш сол, теңгедей түсседе шуғла,
Мейли қайылман мен денемди тығла,
Бир сәт тыным тауып, қулақ сал тыңла,
Сыр бермей сыртлан ға, алып шығар- ем!

Кеуил жақынлығы бәрин сездирер,
Қаңғыған қыяллар уйқы бездирер,
Хәр "ух" тартқаның жүрек ездирер,
Муңлы демлериңе дәрман болар- ем!

Қызыл қумлар табанымды қууырып,
Жетсем екен, мен өзиңе жууырып,
Қансыратқан сол шөбирди сууырып,
Дәри- мәлхам сүртип, әсте алар- ем!

Адассаң, бир пери болып жол силтер,
Ғайыптан пайда қылып, қырық шилтер,
Бахыт қулпын ашар, услатып гилтлер,
Жап- жарық шууаққа, алып шығар- ем!

Тырнаған тикенди түбинен жулып,
Өртеп боп, күлинен қылар- ем тулып,
Байыулы, үкиге урғызып қулып,
Сол торды тамаша қылған болар- ең!

Сағаллар сыңсысын, айбатың көрип,
Тик қарап турғайсаң, көкирек керип,
Саған дәлде болып, барымды берип,
Сол тоғай ишинде жүрген болар- ем!

Қасқырлар қаймықсын, қырғый көзиңнен,
Бийнесип қылмағай, Тәңир төзимнен,
Ақ парақты қаралатып сөзиңнен,
Жазар болсаң, сыя малып берер- ем!
Сениң ушын, қуслардан пәр терер-ем!

Гулзар Қурбанбаева ✍
Сахра гүли ⚘ 25.06.2022.