حقیقت واقعی در مورد کردهای سوریه چیست؟
گفتن حقیقت همیشه تلخ است... حقیقت را نباید پیچاند و حقیقت را باید همان‌طور که هست گفت.
کردهای سوری به رهبری رژاوا از همان ابتدا در سال ۲۰۱۱ که جنگ داخلی سوریه شروع شد، خود را در موقعیت خطرناکی قرار دادند. آن‌ها در ابتدای جنگ داخلی توانستند سرزمینشان را در آن زندگی می‌کردند به خاطر تضعیف حکومت مرکزی اسد آزاد کنند ... دولت اسد هم چون دید که کردها دارند با نیروهای ضد دولتی می‌جنگند آن‌ها را رها کرد که با دشمنانش بجنگند ؛ درواقع این قرارداد نانوشته بین کردهای سوریه و دولت مرکزی بشار اسد بود. این فرصت خوبی هم برای دولت اسد و هم کردهای سوری بود. اما کردهای سوری متأسفانه راه اقلیم کردستان عراق به رهبری بارزانی را پیش گرفتند. خود را تحت‌الحمایه آمریکا قرار دادند به‌ویژه زمانی که داعش دولتی در عراق تشکیل داد و دایره جنگش را به کردستان سوریه کشاند! این‌زمانی بود که آمریکا کمک‌های نظامی و غذایی از راه هوا به رژاوا در کوبانی کرد.... همان‌گونه که می‌دانیم رژاوا طرفدار خط سیاسی حزب کارگران کردستان یا پ‌ک‌ک به رهبری عبدالله اوجالان است. اوجالان یک خط سازشکارانه را با دولت ترکیه پیش گذاشت و خواهان شرکت در قدرت سیاسی تحت عنوان به دنبال حقوق فرهنگی و زبانی کردها و ایجاد نوعی از خودگردانی در چهارچوب مرزهای ترکیه است و پس از سی سال درگیری از اواخر سال ۲۰۱۲، بین دولت ترکیه و عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک. ک، گفتگوهای صلح آغاز شده است.
بقول رفیق مائو تسه دون کمونیستهای انقلابی باید بر تفنگ چیره باشند و نه اینکه تفنگ با سیاست غیرکمونیستی بر آن‌ها مسلط باشد... پشت لوله تفنگ و مبارزه مسلحانه پ کک نه یک خط انقلابی کمونیستی بلکه یک خط سازشکارانه سوسیال‌دمکراسی قرار داد. همین موضوع درباره کردهای سوریه صادق است و واقعاً روشن نیست در فرایند این جنگ جدید دولت خودگردان رژاوا فرجامش چه خواهد بود. منظور این نیست که آن‌ها ممکن است خط بایکالی را به‌پیش ببرند و مستقل بشوند، بلکه این است که زیگزاگ زدن بین تضادهای مرتجعینی که بازیگران اصلی این جنگ هستند و با این فکر عبث که " با تیزهوشی سیاسی‌مان می‌توانیم از تضاد بین مرتجعین به نفع دولت خودگردان سوریه بهره ببریم"، و بااینکه روشن است لوله تفنگ دولت ترکیه همچنین فرصتی به آن‌ها نخواهد داد، آن‌ها را با ناکامی سیاسی روبرو خواهد کرد مگر آنکه آمریکا( دولت فاشیست ترامپ-ماگا) که ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ سرکار می‌آید از آن‌ها در مقابل دولت ترکیه پشتیبانی کند (که امکانش هست ولی اجتناب‌ناپذیر نیست)!
نباید فراموش کرد که بخشی از دلیل دولت فاشیست کوتوله ترکیه ( که به فکر تبدیل‌شدن به یک قدرت بلامنازع خاورمیانه است - اما روشن منافع استراتژیک جهانی دولت آمریکا بر مبنای منافع دولت ترکیه -- تعیین نمی‌شود) در آغاز جنگ در سوریه خود را در موقعیتی قرار دادن است که بتواند امتیازاتی از دولت فاشیست ترامپ/ماگا بگیرد ... اما این کارش یک قمار است و روشن است که دولت ترامپ دست بالا را برای گرفتن امتیاز خواهد داشت و محاسبات دولت ترکیه به‌احتمال‌قوی ممکن است نتیجه معکوس بدهد!
تا هر زمان که تفکر بورژوایی و خط سیاسی آن حاکم بر ذهن‌ها باشد انسان‌ها در درک حسی و پراگماتیسمی خود درجا می‌زنند تنها ظاهر را می‌بینند و هیچ زمان نمی‌توانند به شناختی تعقلی برسند و پی به دینامیک‌های ببرند که پا می‌دهد به جنایت و ارتجاع و نسل‌کشی و... و این مشخص است که خط سیاسی پ ک ک و رژاوا و پژاک و.....راه‌حل تضادها بر مبنای منافع کلی و درازمدت ستم‌کشان کرد نیست و آن‌ها می‌خواند از خود در برابر ترک‌ها و فارس‌ها و اعراب و....دفاع کنند و خودشان هم مانند همان‌ها شوند قوم‌گرا و ناسیونالیست، چون فکری که در قفس شیوه تفکر بورژوایی باشد نمی‌تواند رهایی‌بخش باشد و تمام بشریت را مقدم بداند . پ ک ک هیچ‌گاه ملت کرد را با این رویکرد نمی‌تواند نجات بدهد نمی‌شود با فاشیست‌ها و عثمانی گراها به راه‌حلی دمکراتیک و بدون تبعیض رسید حتی برفرض محال اگر دولت ترکیه قبول کند که با اوجالان مذاکره کند و به توافقی برسد!
برای کمونیستهای انقلابی تفنگ و مبارزه مسلحان یک ابزار است برای رهایی بشریت و رسیدن به کمونیسم و حذف تفنگ و جنگ هست!
ادامه مطلب در پایین👇🏿
گفتن حقیقت همیشه تلخ است... حقیقت را نباید پیچاند و حقیقت را باید همان‌طور که هست گفت.
کردهای سوری به رهبری رژاوا از همان ابتدا در سال ۲۰۱۱ که جنگ داخلی سوریه شروع شد، خود را در موقعیت خطرناکی قرار دادند. آن‌ها در ابتدای جنگ داخلی توانستند سرزمینشان را در آن زندگی می‌کردند به خاطر تضعیف حکومت مرکزی اسد آزاد کنند ... دولت اسد هم چون دید که کردها دارند با نیروهای ضد دولتی می‌جنگند آن‌ها را رها کرد که با دشمنانش بجنگند ؛ درواقع این قرارداد نانوشته بین کردهای سوریه و دولت مرکزی بشار اسد بود. این فرصت خوبی هم برای دولت اسد و هم کردهای سوری بود. اما کردهای سوری متأسفانه راه اقلیم کردستان عراق به رهبری بارزانی را پیش گرفتند. خود را تحت‌الحمایه آمریکا قرار دادند به‌ویژه زمانی که داعش دولتی در عراق تشکیل داد و دایره جنگش را به کردستان سوریه کشاند! این‌زمانی بود که آمریکا کمک‌های نظامی و غذایی از راه هوا به رژاوا در کوبانی کرد.... همان‌گونه که می‌دانیم رژاوا طرفدار خط سیاسی حزب کارگران کردستان یا پ‌ک‌ک به رهبری عبدالله اوجالان است. اوجالان یک خط سازشکارانه را با دولت ترکیه پیش گذاشت و خواهان شرکت در قدرت سیاسی تحت عنوان به دنبال حقوق فرهنگی و زبانی کردها و ایجاد نوعی از خودگردانی در چهارچوب مرزهای ترکیه است و پس از سی سال درگیری از اواخر سال ۲۰۱۲، بین دولت ترکیه و عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک. ک، گفتگوهای صلح آغاز شده است.
بقول رفیق مائو تسه دون کمونیستهای انقلابی باید بر تفنگ چیره باشند و نه اینکه تفنگ با سیاست غیرکمونیستی بر آن‌ها مسلط باشد... پشت لوله تفنگ و مبارزه مسلحانه پ کک نه یک خط انقلابی کمونیستی بلکه یک خط سازشکارانه سوسیال‌دمکراسی قرار داد. همین موضوع درباره کردهای سوریه صادق است و واقعاً روشن نیست در فرایند این جنگ جدید دولت خودگردان رژاوا فرجامش چه خواهد بود. منظور این نیست که آن‌ها ممکن است خط بایکالی را به‌پیش ببرند و مستقل بشوند، بلکه این است که زیگزاگ زدن بین تضادهای مرتجعینی که بازیگران اصلی این جنگ هستند و با این فکر عبث که " با تیزهوشی سیاسی‌مان می‌توانیم از تضاد بین مرتجعین به نفع دولت خودگردان سوریه بهره ببریم"، و بااینکه روشن است لوله تفنگ دولت ترکیه همچنین فرصتی به آن‌ها نخواهد داد، آن‌ها را با ناکامی سیاسی روبرو خواهد کرد مگر آنکه آمریکا( دولت فاشیست ترامپ-ماگا) که ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ سرکار می‌آید از آن‌ها در مقابل دولت ترکیه پشتیبانی کند (که امکانش هست ولی اجتناب‌ناپذیر نیست)!
نباید فراموش کرد که بخشی از دلیل دولت فاشیست کوتوله ترکیه ( که به فکر تبدیل‌شدن به یک قدرت بلامنازع خاورمیانه است - اما روشن منافع استراتژیک جهانی دولت آمریکا بر مبنای منافع دولت ترکیه -- تعیین نمی‌شود) در آغاز جنگ در سوریه خود را در موقعیتی قرار دادن است که بتواند امتیازاتی از دولت فاشیست ترامپ/ماگا بگیرد ... اما این کارش یک قمار است و روشن است که دولت ترامپ دست بالا را برای گرفتن امتیاز خواهد داشت و محاسبات دولت ترکیه به‌احتمال‌قوی ممکن است نتیجه معکوس بدهد!
تا هر زمان که تفکر بورژوایی و خط سیاسی آن حاکم بر ذهن‌ها باشد انسان‌ها در درک حسی و پراگماتیسمی خود درجا می‌زنند تنها ظاهر را می‌بینند و هیچ زمان نمی‌توانند به شناختی تعقلی برسند و پی به دینامیک‌های ببرند که پا می‌دهد به جنایت و ارتجاع و نسل‌کشی و... و این مشخص است که خط سیاسی پ ک ک و رژاوا و پژاک و.....راه‌حل تضادها بر مبنای منافع کلی و درازمدت ستم‌کشان کرد نیست و آن‌ها می‌خواند از خود در برابر ترک‌ها و فارس‌ها و اعراب و....دفاع کنند و خودشان هم مانند همان‌ها شوند قوم‌گرا و ناسیونالیست، چون فکری که در قفس شیوه تفکر بورژوایی باشد نمی‌تواند رهایی‌بخش باشد و تمام بشریت را مقدم بداند . پ ک ک هیچ‌گاه ملت کرد را با این رویکرد نمی‌تواند نجات بدهد نمی‌شود با فاشیست‌ها و عثمانی گراها به راه‌حلی دمکراتیک و بدون تبعیض رسید حتی برفرض محال اگر دولت ترکیه قبول کند که با اوجالان مذاکره کند و به توافقی برسد!
برای کمونیستهای انقلابی تفنگ و مبارزه مسلحان یک ابزار است برای رهایی بشریت و رسیدن به کمونیسم و حذف تفنگ و جنگ هست!
ادامه مطلب در پایین👇🏿