شادی
همچو آب لطیف صاف
به هرجا می‌رسد
در حال، شکوفه‌ی عجبی می‌روید.
غم
همچو سیلاب سیاه
به هرجا که رسد
شکوفه را پژمرده کند
و آن شکوفه‌ای که قصد پیدا شدن دارد
نَهِلَد که پیدا شود.
دلی را کز آسمان و دایرۀ افلاک بزرگتر است و فراختر و لطیفتر و روشنتر، بدان اندیشه و وسوسه چرا باید تنگ داشتن و عالَم خوش را بر خود چو زندان تنگ کردن؟ چگونه روا باشد جهان چو بوستان را بر خود چو زندان کردن؟ همچو کرم پیله، لعاب اندیشه و وسوسه و خیالات مذموم بر گِرد نهاد خود تنیدن و در میان زندانی شدن و خفه شدن! ما آنیم که زندان را بر خود بوستان گردانیم، چون زندان ما بوستان گردد، بنگر که بوستان ما خود چه باشد!
شمس_تبریزی
@hohagh 🦋
همچو آب لطیف صاف
به هرجا می‌رسد
در حال، شکوفه‌ی عجبی می‌روید.
غم
همچو سیلاب سیاه
به هرجا که رسد
شکوفه را پژمرده کند
و آن شکوفه‌ای که قصد پیدا شدن دارد
نَهِلَد که پیدا شود.
دلی را کز آسمان و دایرۀ افلاک بزرگتر است و فراختر و لطیفتر و روشنتر، بدان اندیشه و وسوسه چرا باید تنگ داشتن و عالَم خوش را بر خود چو زندان تنگ کردن؟ چگونه روا باشد جهان چو بوستان را بر خود چو زندان کردن؟ همچو کرم پیله، لعاب اندیشه و وسوسه و خیالات مذموم بر گِرد نهاد خود تنیدن و در میان زندانی شدن و خفه شدن! ما آنیم که زندان را بر خود بوستان گردانیم، چون زندان ما بوستان گردد، بنگر که بوستان ما خود چه باشد!
شمس_تبریزی
@hohagh 🦋