آب‌راه

زنگ‌های خطر اما آنجایی نواخته می‌شود که بدانیم بر اساس آمار وبسایت اطلاع رسانی وزارت نیرو هم اکنون بیش از ۸۵ درصد از برداشت آب از منابع زیرزمینی، توسط چاه‌های مجاز و دارای پروانه انجام می‌شود و این در حالی است که برای تعادل بخشی میان توانمندی‌های آبی و میزان برداشت‌ها، دست کم باید ۸ درصد از میزان برداشت آب از چاه‌های مجاز کاسته شود.

این بدان معناست که برخلاف تصورها، چاه‌های غیرمجاز که ۴۵ درصد تعداد چاه‌های ایران را تشکیل می‌دهند، مسئول تنها ۱۵ درصد از برداشت آب زیر زمینی هستند که البته آمار کمی هم نیست اما در برابر آمار و میزان آبی که چاه‌های مجاز از زیر زمین ایران می‌کشند، رنگ می‌بازد.

متخصصان منابع آب بیان می‌کنند برای جلوگیری از تشدید پیامد‌های مرتبط با برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی، باید سالانه چیزی حدود ۱۴.۷ درصد از میزان برداشت‌ از سفره‌های آب زیرزمینی (آبخوان‌ها) کم کرد. این در حالی است که با انسداد چاه‌های غیرمجاز که البته فرایندی زمان‌بر و پیچیده دارد، تنها ۶.۸ درصد از برداشت‌ها کاهش پیدا می‌کند.

در واقع سهم چاه‌های مجاز برای کاهش میزان برداشت و رسیدن به حد تعادل رقمی معادل ۷.۹ درصد در سال است که باید با مجموعه اقداماتی مانند نصب کنتور هوشمند بر روی چاه‌های برقی، الزام مالکان چاه‌ها برای کاهش برداشت تا میزان تعیین شده در پروانه، اصلاح پروانه‌ها مطابق با تغییر و تحولات اقلیمی در کنار افزایش اصلاح الگوی کشت و مصرف بهینه آب در بخش کشاورزی دنبال شود.

#مدیریت_آب #چاه_آب

شیما سن گوپتا، نماینده یونیسف در عراق می‌گوید: « سطح کمبود آب در عراق هشدار دهنده است، کودکان نمی توانند بدون دسترسی به آب سالم به طور کامل رشد کنند. او افزود: "زمان آن فرا رسیده است که در مورد تغییرات آب و هوایی اقدام کنیم و دسترسی به آب سالم را برای هر کودک تضمین کنیم."

افزایش تقاضای مواد غذایی، شهرنشینی، مدیریت ضعیف آب و همچنین تغییرات آب و هوایی در کنار هم باعث تهدید کودکان، اقشار محروم جامعه و حاشیه نشینان شده است.

اگرچه تنها دلیل کمبود آب نیست، اما تغییرات آب و هوایی منجر به بارش باران کمتر برای کشاورزی و بدتر شدن کیفیت ذخایر آب شیرین به دلیل برگشت آب شور خلیج فارس به سفره های آب شیرین و افزایش غلظت آلودگی می‌شود.

در پایان سال ۲۰۲۱ حدود ۲۰ هزار عراقی به دلیل کمبود آب ناچار به ترک مناطق زندگی خود شدند. این گزارش که توسط ​​سازمان بین‌المللی مهاجرت صورت گرفت اما تنها ۱۰ استان از ۱۹ استان عراق را شامل می‌شد.

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل - یونیسف - معتقد است که اگر از همین امروز دولت عراق برای مقابله با بحران کم آبی دست به کار شود، هنوز راه زیادی در پیش دارد و حداقل تا سال ۲۰۲۳ یعنی تا ۷ سال دیگر، همچنان دو میلیون کودک و خانواده‌هایشان محروم از آب سالم و بهداشتی خواهند بود.

#مدیریت_آب #کودکان #زنان #عراق #خشکسالی #تغییرات_اقلیمی

آب مورد نیاز اهالی این روستاها با الاغ و یا اغلب به شکل کولبری توسط زنان و دختران روستا از طریق دبه‌های ۲۰ لیتری تامین می‌شود.

از آنجا که مردان روستا برای کارهای کشاورزی خود نیازمند به الاغ خود هستند، کار تامین آب اغلب توسط کودکان و زنان صورت می‌گیرد.

عدم وجود آب موجب کاهش چشمگیر سطح بهداشت در میان روستائیان نیز شده است، زیرا برای استحمال و دستشویی دسترسی به آب و استفاده از آب راحت نیست.

فقر فزاینده و کولبری آب و سوخت در این استان در حالی است که استان کوچک کهگیلویه و بویراحمد که یک درصد مساحت ایران را به خود اختصاص داده است ، ۲۵ درصد از نفت و گاز و ۱۰ درصد از آب‌های سطحی کشور را به خو اختصاص داده است.

#کولبری_آب #کودکان #زیلایی #زنان #بویراحمد #آب #مدیریت_آب

بر اساس آماری که سال گذشته مدیرکل تقسیمات کشوری اعلام کرد در ایران حداقل ۴۵ هزار روستا وجود دارد که از این تعداد تنها ۱۲ هزار به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.

روزنامه همشهری در گزارشی در خصوص کولبری آب در استان سیستان و بلوچستان می‌نویسد :«روایت زنان در شهرهای جنوبی سیستان و بلوچستان، روایت غم‌انگیزی است. سیستان‌وبلوچستان یکی از استان‌های محرومی است که آمار سوءتغذیه در آن به‌ویژه در میان زنان و کودکان بالاست و این شرایط وقتی پای کولبری آب در میان باشد، بیشتر خود را نشان می‌دهد. «گل‌بانو»‌ یکی از هزاران زنی است که در نبود آب لوله‌کشی و تانکر آبرسانی از سال‌ها پیش کولبری آب می‌کرده؛ از وقتی دختر کوچکی بود: «۶-۵ ساله بودم که همراه مادرم برای آوردن آب پای هوتک‌ها می‌رفتم و حالا هم که زنی ۴۰ ساله‌ام داستان‌ همان است که بود. کمردرد و پادرد کمترین چیزی است که در نتیجه کولبری آب نصیب‌مان می‌شود.»

داستان کولبری آب اما تنها محدود به زنان و کودکان در استان سیستان و بلوچستان نمی‌شود در استان‌هایی که پر بارش هستند مثل کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری نیز همین حکایت جاری است.

#کولبری #کولبری_آب #زنان #کودکان #سیستان_بلوچستان #مدیریت_آب

مرصاد می‌گوید:«به خاطر اینکه تعداد دانش‌آموزان کم و فضای مدرسه محدود است، همه بچه‌ها را در یک کلاس می‌نشانم.

دانش‌آموزان خیلی با استعداد هستند. من دانش‌آموز اول ابتدایی دارم که باید دستخط‌ش را ببینید. خط او از یک خوشنویس هم قشنگ‌تر است.

به گفته‌ی این معلم خانواده‌ها به خاطر نداشتن آب از این روستا مهاجرت می‌‌کنند. یکی از آنها پریا شاگر کلاس سوم مرصاد ب.د که به گفته او وقتی از روی کتاب فارسی می‌خواند، آنقدر زیبا و دقیق و مسلط و شیوا می‌خواند که من نمی‌توانستم مثل او بخوانم.

معلم روستا می‌گوید که روستا آب ندارد، سوپرمارکت و امکاناتی ندارد، در خانه‌ها تلویزیون نیست بنابراین بچه‌ها وسیله بازی یا سرگرمی ندارند. مشکل اصلی اما همان بی‌آبی است. من واقعاً نمی‌دانم اهالی روستا آب‌شان را چطور تأمین می‌کنند. این روستا به حال خودش رها شده و کسی به آن کاری ندارد. وقتی از بچه‌ها می‌پرسیدم چطور حمام می‌روید، با خجالت به من پاسخ می‌دادند: «با آفتابه!» روستایی که ۴۰ دقیقه با شهر فاصله دارد، آب ندارد. در مدرسه هم فقط با آبی که هرروز برایشان می‌برم دستشویی می‌روند. بعضی بچه‌ها هم به خانه‌شان می‌روند و برمی‌گردند.

#کم_آبی #خشکسالی #روستا #آب #مدرسه #ایران