غزل !
پروت دې دکبر پر اوږو قدم
پریږده د ناز او د نخرو قدم
ولې ته نه راګرځوې قدم
ځي چې د نفس په اشارو قدم
چا ویلی لاره ورته نه ده تللې
لږیږي پاس په لوړو غرو قدم
هغوی دلیل کې راته مه یادوه
نه دی حساب د لیونو قدم
مرموز مراد به دې پوره شي پکې
ستړی کوه په نیمو شپو قدم
وحیدي پام کوه هرڅه په شمار دي
پورته کوه، ګله! ورو - ورو قدم
وحیدالله وحیدي
پروت دې دکبر پر اوږو قدم
پریږده د ناز او د نخرو قدم
ولې ته نه راګرځوې قدم
ځي چې د نفس په اشارو قدم
چا ویلی لاره ورته نه ده تللې
لږیږي پاس په لوړو غرو قدم
هغوی دلیل کې راته مه یادوه
نه دی حساب د لیونو قدم
مرموز مراد به دې پوره شي پکې
ستړی کوه په نیمو شپو قدم
وحیدي پام کوه هرڅه په شمار دي
پورته کوه، ګله! ورو - ورو قدم
وحیدالله وحیدي