ХАЁТИЙ ХИКОЯЛАР✍ ХАЁТИЙ СТАТУСЛАР....❤️


Гео и язык канала: не указан, не указан
Категория: не указана


БИЗДА ХАЁТИЙ ИБРАТЛИ ХИКОЯЛАР...
Хуш келибсизлар мани китобсевар дустларим...

Связанные каналы

Гео и язык канала
не указан, не указан
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
❤️💜❤️💕🤍❤️💙

Бугунги кундан кунгли тулиб
Эртанги кунни бугунгиданда чиройли
ўтишини ният қилган
✨ 🌛 ✨
ҚАДИРДОНЛАРИМ...!
✨ ✨ ✨ ✨
Барчангизга Хайрли тун!!!
✨ ✨ ✨
Оллохга омонатсизлар!!!



https://t.me/xikoyamuz


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
https://t.me/xikoyamuz




#МАЖРУҲ


МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

22-қисм


— Нима бўлди? Эрталабдан бошимни оғритасан?- у илжайган кўйи менга қаради. Менимча ҳаммасини билиб турибди.
— Менга... Тегинмайман дегандизку.
Мақсуд ака бамайлиҳотир эди.
— Шунга нима қипти. Биз эр-хотин бўлсак. Бундай ишлар бўлиши табиий.
— Ахир сиз...
— Бўлди етар, тур бориб нонушта тайёрла қорним ёмонам очқади. Кейин бирорта бош оғриқ қолдирувчи дори бер, ҳозир бошим ёрилиб кетади.
Мен бу инсонга ортиқча керакмаслигини тушунган ҳолда ўрнимдан турдим. Бироз ҳолсизлик, бутун танамда қақшаган оғриқ бор эди.
Қайнонамни уйига ўтиб нонушта тайёрлай кетдим. Мендан бошқасини боши қотмапти ҳам. Ошхонага кириб газни ёқиб чой қўйдим. Кейин ширчой пиширишни бошладим. Ҳаммалари бирин кетин йиғилиб кела бошлашди. Эримни кўришга кўзим йўқди. Умуман унга қарамай ўтиравердим. У мени қалбимда бир умрлик жароҳат қолдирганди кечаги тун билан.

Хаёт шу тарзда бир текис ўтарди. Келинлик нима деган саволга бошқалар қандай жавоб беради билмайман, лекин мен учун хеч нима эди.
Хеч ким менга тегмасин, мен хеч кимга тегмасам шуни ўзи етарли эди.
Мен билан бирорталарини иши бўлишини, ёинки олдиларига олиб гапга солишларини истамасдим. Йўқ сиз ўйламанг мен одамови эмасдим, фақат бу муҳит мен учун эмасди. Илк кундаги кўнгилсизлик, уларни муносабати бу хонадонга мехр қўйишимга монелик қиларди. Мен шу зайлда яшардим.
Икки қайнопам турмуш чиқиб кетганди. Икки қайнсинглим уйда эди. Биттаси тенгдошим деярли, бир ёшам катта эмас, кичиги мендан 4 ёш кичик эди.
Бу икки қиздан хеч нарса қолмасди. Музлатгич шип шийдам бўлиб қоларди. Иш қилмаса қаерига еркин, қандай оч қоларкин дея ўйлардим. Ҳайрон қолардим эрта тонгдан бўянишдан. Бошқа иши йўқмикан буларни деб. Идиш ювишу, овқат қилиш деган нарсалар худди улар учун умуман керакмасдек эди. Ҳаттоки қачон битта пиёла ювганини эслолмаса керак. Қайнонамни машхур гапи бор. Қайнисингилларим ўша гапга амал қилишарди.
—Эртага эриникига борса қилади. Онасини уйида маза қилиб юриб олсин.

***
Оиладаги муҳит ростдан ҳам изидан чиққанди. Эркакларни гапи бу уйда умуман ўтмасди. Қайнонаси учун келинлар бамисоли қул эди. Катта келин эса, кичик келин турганда мен қиламанми дея ишни сансалорлик билан қиларди. Маржона булардан нолимас, индамай юмишларга шўнғиб кетарди. Маржонанинг гап қайтармаслик, индамаслик феъли қайнонасига жуда ёқиб тушганди.

« Тил забонсиз қул» дерди.


Давоми бор...




#МАЖРУҲ

21-қисм

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

Аслини олганда Маржона холасининг гапларидан қўрқувга тушганди. Куёв келса нима қиламан дея хавотирда эди. Энди кўнгли хотиржам тортди. Бир томондан бу гапдан хурсанд бўлса, бир томондан қайнонаси бугунги гаплари уни кўнглини хира қилиб турарди.

***

Чунки холам менга тўйдан кейинги ишлар хақда айтганда мийям қотиб қолганди қўрқувдан.
Демак менга тегмаскан деб хурсанд эдим .
Шу зайл турмушимиз бошланди.

Тонгда турамиз котта ховлига борамиз, яъни уйимизнинг нариги томонидаги ҳовлига. Ораси анча масофа. Чой тайёрлаймиз кечгача ўш ерда бўламан.

— Иш қилишга пишиққина экан.
Қайнонам ҳар бир ишимни обдон текширади. Қайнисингилларим умуман иш қилмайди. Улар мен билан тенгдош эди. Ҳатто биттаси мендан бир ёш катта. Дилрабо ва Марҳаболар. Овсиним ҳам пичинг қилиб иш буюришдан бўшамайди. Кечгача ўша ерда ишларни қилиб юраман. Ҳар куни шу ҳолат. Мақсуд ака эса ўртоқлари билан соат нечичида келса, шунда уйга олиб кетади.

— Маржон зерикмаяпсанми?
— Йўқ.
— Ҳа яхши.
— Ўқиш бошланишига оз фурсат қолди.
— Энди бормайсан.
Кўзимда ёш айланди.
— Бу гап қаердан чиқди? Ахир мен ўқийманку ҳали?
— Мени хотиним ишламайди. Уйда ўтирасан.
— Нега?
— Айтдимку ўқишни кераги йўқ. Чарчадим бўлди жимгина борайлик уйга.

Ўша кеча йиғладим аламим келиб. Наҳот энди жонажон коллежимга бора олмасам? Орзуларим нима бўлади? Барчаси саробми? Энди уйга кириб ишдан ортмай юраманми?

Тўрт ой шундай яшадик. Алоҳида алоҳида кўрпача солардим.
Бир куни дабдала ичиб келди хеч ичганини кўрмаган эканман.
Уйга бориб роса Насиба қанисан Насиба деб гапирди.
Кейин менга бақириб кетди юқол деб нима қиларимга хайрон эдим қўрқиб йиғлаб юбордим.
— Нимага қараб турибсан? Йўқоооол.
Жим эдим, йиғлардим. Мен нима қилдим бунга? Мени айбим нима?

Тентакка ўхшарди келиб юпатди мени, Насиба деб чақирди севишини айтиб алжирарди.
— Насиба жоним бўлди йиғлама. Биласанку жонимдан ортиқ севаман сени. Сен ҳаётимсан.
Мени қучди. Илк бор эркак танаси танимга тегиб ҳаяжонландим. Қизиб кетдим. Нафас олишим тезлашди. Уни ўзимдан итардим.
— Илтимос қўйворинг.
— Тш, бўлди йиғлама.
У қаттиқроқ бағрига босди. Сўнгра бўйнимдан ўпа кетди. Унга қаршилик қилдим. Аммо у ўзини билмасди. Маст эди. Ҳаракатларига жавоб беролмасди.
— Менга ваъда бергансиз.

— Мақсуд ака... Ўзизга келинг. Илтимос .

Ялиндим, ёлвордим. Аммо уни қўлларидан чиқа олмадим. Ўша кеча эрим томонидан топталдим. Мажбурландим. Менинг илк висол кечам ана шундай бошланди.
У маст ва жирканчли эди. Кўнглим айнирди. Лекин оғриқлар ўз забтига олар, қўлимдан бирор иш келмади.

Тонгда бошимлаб уйғонди.
Мен бўлсам ўлиб қолгим келарди.
—Ҳалиям ётибсанми тур чой қўй,- деди.
—Сиз нима қилганингизни биласизми?
Йиғлаб юбордим.

Давоми бор...


#МАЖРУҲ

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

20-қисм

Энг ачинарлиси , оиладаги , кўчадаги , ўқишдаги , ишдаги муаммолар сабаб , тенгдошларингдан эрта улғайиб қолишинг . Вақт ўтгандан кейин уларнинг гаплари сан учун қанақадир ғалати туюлиб қолади , тўғри улар билан ёшинг тенг бўлиши мумкин , лекин фикрлашинг дунё қарашинг унчалигам бир хил бўлмайди. Мен бир айланиб катта аёлдек фикрлашга ўтгандим. Йиллар мени шунга мажбур қилишди. Туни билан ўтириб чиқдим худди кимдир бир варакайига бурним қулоғим кўзимни юмиб тургандек димиқиб кетдим. Бу хона мени бўлар, гардун сари қочсам дердим.
Холам мен билан қолганди.
— Маржона ўзингни қўлга ол қизим. Биламан уйингдагилар сенга кўп зулм ўтказишди. Балки бу оилада ўз ўрнингга эга бўларсан?
Гапиролмасдим тилим ўзимга бўйсунмасди.

—Чиқиб келин салом қилишинг керак.
Холам кийимларимни, дўппимни тўғрилаб қўярди.
Хали энди чиқиб келин салом қилмоқчи эдим қайнонам кириб келди.

—Келинни келганда кўр сепини ёйганда кўр, - овозидан жахли чиқиб тургани сезиларди.
—Мени боламни кимдан кам жойи бор эдики, худди бева олиб келгандек қилиб, битта сандиқ 4 та кўрпача билан ташлаб кетади қизларини бу таги пастлар,- чунонам бақирдики беихтиёр қулоғимни ёпибман. Холам тургач дарҳол қўлимни туширдим.
— Қуда ҳола бахт нарсаларда эмаску.
— Мен туппа тузук оила десам қизига қилган нарсасини кўринг. Бевага бундан тузук нарса қилишади. Ҳеэе ўргилдим.

Қайнонам гапириб бўлмай туриб кимдир келиб кутишаётганликларини айтди. Кейин бизни ташқарига салом учун олиб чиқишди.
Мени алоҳида уйга келин қилиб туширишган экан. Сабаби қаёғам ичиб хотинини ураверган. Буларни бўлак қилиб чиқарсак барибир хотини буни эплолмайди. Шунга янги келинни янги уйга туширамиз деб мени хайҳотдек ҳовлига туширишганди. Ховлини нариги томони қайнота- қайнонамни уйи эди.

Чарчаб кетдим келин салом қилавериб. Ўзиям бутун маҳаллага салом қилдиришди. Қайта менга аталган уйга кирдик. Хамма уйига тарқаб битта уйда куёв билан ёлғиз қолдик.
Бу шунчалик қўрқинчли эдики йўқ бўлиб қолишни истардим. Куёв кириб келдида :
— Маржона яхшимисан, чарчамадингми,- деди.

Индамадим.

—Кел бошидан яхшилаб келишиб оламиз. Мен сени ёқтирмаслигимниям бошқасини жонимдан ортиқ кўришимниям яхши биласан-а?
Бошимни силкидим.
—Ўзи нимага менга тегдинг? шунга хайронман. Ха тушундим топармон тутармон эр алохида, ховли жой сенам биласан нима қилишни деб хохолаб кулди. Юрагим ёниб кетди. Қани эди менда илож бўлсаку, шунга тегмасам. Нафратланиб кетдим ундан.

—Хулласи қара деди мен сенга тегмайман, сен менга. Эрта тонгда туриб қайнона қайнотангни хизматини қилиб юравер,- деди.
Фақат мени безовта қилмасанг бўлгани.

Энг қизиғи мен хурсанд бўлиб кетдим

Давоми бор...


#МАЖРУҲ

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

19-қисм

Уйда ҳам бўш ўтиришмади кўрпа ёстиқларни тикишни бошлашди. Ҳаммасини мен иккинчи курсни тамомлагунимча тайёр қилиб қўйишди. Бирор марта куёв билан учрашмадим. На у келди, ва на учрашсин дейишди.
Мен ўша кун келмаслигини жуда жуда истардим. Лекин мени айтганим бўлмас экан.

***
Тўй куни белгиланди шунда аям ёнига чақирди.
— Маржон бу ёққа қара.
Индамай бориб олдиларига ўтирдим.
Дадам иккиси ўтирганди.
— Менга қара қизим, биз сенга мебель ололмасканмиз,- деди.
Индамай ўтиравердим.
—Биласан ойликга қараган инсонлармиз қурбимиз етмайди,-деди аям.

Тўғрисини айтсам менга уларни мебель оладими йўқми ,ахамияти йўқ эди.
Мен истамасдим тўғри инсон бўлиб қиз бўлиб бирор йигит учун юрагим илигани йўқ, лекин у одамга, яъни ўзим севги хатларини ташиб берган инсонга тегишни истамасдим холос.
Чунки фотиха ўтганига бир йил бўлсаям биз хатто бир маротаба кўришмагандик. Бир томондан шуниси тинчдек туюлса, иккинчи томондан бу юрагимга қурқув соларди.

***

Дилноза топаётган ойликлари ўгай қизига сарф бўлиб кетишини истамади
— Дадаси, куёв томон ўзига тўқ. Жаа дабдабали қилиб ўтказишни кераги йўқ.
— Нима демоқчисан?
— Кейинни ҳам ўйлаш керак. Ҳали қанча келди-кетдиси бор. Чаллари кутиб турибди. Ҳаммасига пул керак.
—Хўш?
— Мебель олмаймиз. Куёвни ўзи олаверсин. Шундоқ қизимизни беряпмиз, шукр қилсин. Бўлмаса қарзга кириб қоласиз. Бу ёқда ҳам икки боламиз бор.
Розиқ ўйланиб қолди.

***

Атрофимдагилар хурсанд ахир улар катта ташвишдан қутилишаётган эдиларда.
Тўй куни, ҳудди мени тўйим эмасдек эди. Ким менга гапиряпти, нима деяпти бирортаси қулоғимга кирмасди. Оқ кўйлак мени ҳуснимни очганини гапиришар, менда эса ҳаттоки кўзгуга боқишга ҳафсала йўқ эди.
Куёв келганидаям ҳиссиз қўғирчоқдек туравердим. Билсам куёв ҳам мендан кам аҳволда эмас экан. Тўй қандай ўтганини сезмадим ҳам. Айтилган ёр-ёрлар ҳудди бегонага атаб айтилгандек, дадам дуо қилгани ҳам бир тукимни қилт эттирмади. Мени бошқа инсонга ўзгартириб қўйишганди гўё. Ҳамма нарсага бефарқ, лоқайд.

Тўй ўтди худди туш кўраётгандек эдим. Ҳали у ёқга тортқилашади, хали бу ёқга шунақа жонимга тегди шу хотинлар.

Давоми бор...


#МАЖРУҲ


МУАЛЛИФ ШАМСИНУР


18-қисм


Кейин фотиха тўй бўлди.
Коллежгаям рўмол ўраб боришимни талаб қилишди.

— Бошидан рўмол тушмасин. Фотиҳали экани ҳам билиниб туради. Ортиқча гаплар кўпаймайди.
Бу энамни қарори эди. Балки қуда томон айтгандир. Менга аниқ эмас.

Шундай кунларда хафа юрганимда ўқитувчилар мени унашилганимни билиб олдига чақирди.
— Маржона бир гап эшитдик.
— Нима гап устоз?
— Сени тўйинг бўляптими?
Жавоб беролмадим. Шунчалар мулойимлик билан сўралган эдики, йиғлаб юбордим.
— Ростми шу?
— Рост.
— Йиғлама. Биз бунга йўл қўймаймиз. Маҳаллангга одам узатамиз. Сен ҳали ёшсан. Бу ёшда турмушга бериш таъқиқланади.
Устозимни гапидан кўнглимда умид пайдо бўлди. Бир икки кун ўтгач устоз маҳаллага мурожаст қилганларини билдим.


Уйимизга махалладан одамлар келганда шунақа хурсанд бўлганман, улар қиз хали ёш нима қиляпсизлар деса тўйни бекор қилишади деган умидда эдим.

— Розиқой тўй бошлабсиз деб эшитдим.
Маҳалла раиси дадамга жиддий тикилди.
— Ҳа шунақароқ.
— Ҳозирда бу мумкинмас. Қизингиз ёш. Қонуний чора кўрамиз бўлмаса.
— Тўй... Ҳали бўлмайди.
— Қачон бўлади? - раис ака ҳам саволини бераверди.
— Шу курсни битирса.
— Иккинчи курсни битирса ўн саккиз ёш бўлади. Ана унда берсангиз бўлади. Лекин унгача тўй қиламан десангиз хомҳаёл бу. Мен бунга жим қараб турмайман.
Дадам узоқ ўйлади.
— Бўпти, иккинчи курсни тугатмагунича тўй бўлмайди. Хотиржам бўлинг.
Дадам ваъда бериб раис акани кузатиб қўйди. Шунда 11 синфни тугатган хисоб бўларканман.

***

Қудалар келиб мени бозорга олиб чиқамиз дейишди.
— Дилнозахон ўзингиз ҳам шерик бўлиб боринг. Бирга ҳарид қиламиз.
Мени бозор айлантириб кийим кечак олиб беришди. Ҳиссиз қўғирчоқ эдим. Ҳеч нарсани танлаганим йўқ. Ўрнимга аям танлади барини.

Давоми бор...


#МАЖРУҲ
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

17-қисм


Яна қадрли аммажоним айтдики шундай йигит увол кетмасин, вақтида эгаллаб қолайлик деди.

—Ака йигитни кўрдим. Бирам кўркамки. Шундай йигитни қўлдан чиқарамизми?
— Розиқ, ўзингам билгандирсан, уйингда яшаганку.
— Ақлли йигит эди,- дадамни жавоби мени орзуларимни саробга айлантирарди.
— Ана ўзингам тасдиқлаяпсан. Яна нимани кутасан?- энамни дадамни рози қилишга ундарди.
— Билмадим. Ҳамон иккиланяпман.
— Яхшилаб ўйлаб кўр. Бу имкон қайта бўлмайди.

Улар дадамни рози қилиш учун жуда кўп сабаблар кўрсатдилар. Ха бу ўша уйимизда турган акам эди. Мен уларни севгисига гувоҳ бўлган. Ҳаттоки почтачилик қилганман. Кун келиб ўша инсонга турмуш ўртоқ бўлишимни етти ухлаб тушимда кўрибманми? Кўзларим Насиба опани кулганини, хат олгандаги ахволини кўрмаганми? Ёки Мақсуд акамга хат ташиганимда осмонларга учганини билмасдимми? Шуларни билатуриб қандай қилиб у инсонга турмушга чиқишим мумкин?
Йиғладим сиқтадим илтимос қилдим мени хеч ким эшитмади. Мени тинглайдиган инсон зоти қолмаган эди бу дунёда.

— Жон деб тегсангчи, нима бунча нозландинг?
—Мен ҳали турмушга чиқмоқчи эмасдим,- шу сўзларни зўрға айтдим.
— Туққан эмас боққан она. Мени айтганим бўлади. Эртага биров билан севишиб юрсанг , барибир онаси ўгайда, тарбия беролмапти дейди. Менга бунақа гап сўз керакмас. Кўтаролмайман. Шундай экан жимгина ўтир жойингда .

***

Дилноза муштдек бўлиб эрга тегмайман деяётган ўгай қизига қараб ғаши келарди.
— Мени ёшлайин шуларга она бўлсин деб умримни ейишди. Энди бир ками шу етимчани айтганини қиламанми? Мажбурлаб бўлсаям узатиб юбораман.

У минг хил макрни ишга солди. Эрини кўндирди. Лекин Маржона сира ҳам бош эггиси келмасди. Битта гапда туриб олган. Ҳали эрга тегмайман деб.

— Сен етимча ҳали кўрасан мендан.

***

Учрашувга ҳам тихирлик қилиб юрган кунларим эди. Аям нон ёпаётганди. Мен ҳамон юнд қиёфадаман. Юрагимга қил ҳам сиғмайди. Хонамга бир нуқтага тикилиб ўтирсам эшик лўкидони буралиб аям кирди.
— Уйда тумшайиб ўтирмасдан, чиқ манга нонни тайёрлаб бер ёпишга.
Ўрнимдан туриб нон зувалаларини ёя бошладим.

—Яхшироқ ўрган. Эрта индин бегона ховлига борсанг қийналмайсан.
— Илтимос сизни қўлингиздан келадику. Розимасмиз денг
Аямни важоҳати ўзгарди.
— Рози эмасмисан?
— Ундан кўра ўлганим яхши.
— Шунақа де? Бу ёққа кел.
Аям сочимдан бураб орқамга муштлай кетди.
— Мен сен жинқарчага ўлишни кўрсатиб қўяман,- шундай дея нон ёпишга тайёр тандирга бошимни мажбурлаб киритди.
Дод дедим. Аммо унга кучим етмасди. Йиғладим. Аям бошимни тандирдан чиқарай демасди. Бўйнилар ачишиб куйганидан оғрий бошлади.
— Сенга гапираяпман.
Бўйним, бошимда ачишишлср кучаяверди. Астмам бош кўтарди. Ҳаво етмай қола бошлади. Охирги чора рози бўлишдан ўзга йўл йўқ эди.

***
Дилнозани кўзларини ғазаб қоплаганди. У ўз ҳаракатларини бошқаролмади. Ўлганим яхши дедими, дея қизга жон жахди билан ёпишди. Табиатан нозиккина бўлган қизни катта ёшли тўлароқ бўлган аёлга кучи етармиди?
Ўша вақтда Дилноза қиз ўлиб қолсачи деб ҳаёлига ҳам келтирмади. Уни фикру ҳаёли Маржонани рози қилишда эди. Қизни жони оғриб йиғлаши эса унга бир тийин. Ахийри розиман деган сўзни эшитди сўнгра қизни қўйиб юборди...

Давоми бор...


#МАЖРУҲ

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР


#МАЖРУҲ

16-қисм

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР


Дарҳол уйга кириб кетдим. Ортимдан аммам кирди.
— Ҳа нимага довдирайсан?
— Амма нима дедингиз ҳозир?
— Сени узатяпмиз.
—Бу... Бу нима дегани ахир? Мен ҳали ўқисам... Уни устига эндигина ўн олти ёшман, -йиғлаб юбордим.
— Нима бўпти? Тенгги чиққанда узатиш керак. Ёки сени кутиб турамизми бировни топиб, бошини айлантириб оиламизга иснод келтиришингни?
Аммам кўнглига ҳам тегади демай шу сўзларни айтарди. Қанчалар дилим оғриди. Гирдуғумдан келган эмасми, лапанглаб чиқиб кетди. Ёмонам алам қилди. Идишларни йиғишгаям чиқмадим. Бир бурчакка биқинганча ўтиравердим.
— Ҳа нимага бунча шумшайиб олдинг?
Чиқавермаганимга аям кириб келди.
Гапирмадим. Индамай бошимни эгиб ўтиравердим.
— Ҳей сенга гапиряпман, мотам тутиб ўтирганча бор синдирган идишларингни супуриб олиб, ошхона ювиб йиғиштириб қўй.
Яна индамадим. Бу гал қаттиқ турди.
— Кармисан, тур жойингдан.
Индамай турдимда ишларга киришиб кетдим. Бор умидим дадамдан эди. Дадам келсалар уларга айтаман, рад этадилар деб ичимда бир йилтиллаган шула бор эди.

***

Дилноза қайнопаларини кузатишга чиққач, аммамар яхшигина ақл бериб кетишди.
— Боринг қаранг, хўмрайиб ўтирибди. Тағин акамни раҳмини келтириб юрмасин.
— Хўп опа.
— Буни эркин қўйманг, тағин бошга бало бўлиб битта яримта топиб олган бўлмасин. Барибир онасини қони бор.
— Хавотир олманг. Ўзим бош қош бўламан.
— Унда биз кетдик, ҳафта охирида фотиҳа учун келади меҳмонлар. Бизам ўшанда келамиз.
— Майли, соғ бўлинглар.
Дилноза қайнопаларини кузатиб уйга кирди. Маржона ҳамон ўшандай ўтирганди. Кейин туртиб уни идишларни ювишга мажбуран турғазиб юборди.

***

Ахир ҳали биринчи курсман. Атрофимдаги гап сўзлар мени юрагимни сиқиб қўйганди. Ҳамма менга бегона эди. Мендан қутилишса бас.

Энам, аммамлар дадам билан маслаҳатга келди, аниқроғи дадам уларни чақирдилар.
— Розиқ, қизингни узатавер. Ҳеч нимани ўйлаб ўтирма.
— Ҳа ака, нимага ўйланасиз. Ҳозир айни вақти. Ўзлари тарбиялаб олишади.
— Ойи ёш дейманда,- дадам ўйланиб қолганди.
— Нимасини ўйлайсан? Онасига ўхшаб биттасини топиб олади, кўрасан кейин. Шарманда бўлмасингдан узатиб қутил, вассалом. Мен қўрқаман, онасига тортмасин дейман.

Бувимни сўзлари ҳамон миямда айланарди. Нима эмиш тезроқ мени жиловлаб олишмаса, онамга ўхшаб бировни севиб қолиб буларни элга шарманда қилишимдан қўрқишармиш. Шу ҳам гапми?

Мен энг кўп дадамдан хафа бўлиб йиғладим, чунки бир оғиз айтмади онаси нега шарманда бўлади мен севсам, ёнида эдимку демади, деёлмади. Ўша вақт дадамни оғзига тикилдим, шу сўзни жудалар кутдим. Онамни ёнини олишини кутдим. Аммо дадам... Дадам гапирмади. Алам қилди жуда. Онажоним дадамга умрини тикди, ўлди кетди. Дадам эса севган бўлсада онамни ҳимоя қилолмади. Ҳаттоки онам дадамни севгани учун ўлимидан кейинам маломатларга қолди. Ҳамон давом этяпти. Дадам эса онамни севгисига арзимас экан.
— Мен севганман биз ёмон йўлда эмасдик десин. Афсус... Афсуслар бўлсин.
Йиғладим, йиғлайвердим. Нега йиғлаётганимга улар тушунмасди. Қайерданам тушунсин, уларда юрак йўқку.

Давоми бор...


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
https://t.me/xikoyamuz




#МАЖРУҲ

15-қисм

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

****
Маржонани она томон қариндошлари қизларини ўрнига бошқа келиб ўтирганини ҳазм қилишолмасди. Баъзан болаларни айлантириб келишса, баъзан совға салом олиб келиб туғилган кунларда табриклаб кетишарди. Ундан бошқа борди келди бўлмасди. Маржона она томон қариндошларини жуда соғинарди. Коллеж баҳонасида бувисини бирровга бўлса ҳам кўриб келарди. Ана шу нарса ҳам унинг хурсандлигига бир сабаб эди.

***
Шодон кунларим ўтар, коллежнинг иккинчи курсига ҳам ўтгандим. Мен ўқишимга бориб шодон юрган кунларим, энг эсда қоларли дамлар эди.

Бир куни ўқишдан қайтсам,уйимизга аммамлар келишган экан.

— Ассалому алайкум амма.
— Ваалайкум салом. Катта қиз бўлиб кўзга кўриниб қолибсан.
— Анча улғайибди. Айни келин қиладиган ёшда.
Уларни гапидан ноқулай бўлиб уйга кириб кетдим. Аммамлар зоқ гаплашиб ўтиришди.

***

Маржонани аммалари беҳудага келишмаганди.
— Дилнозахон яхши жойдан совчи чиқяпти. Тенгги чиқса текин бер дейишган
— Биз таниймизми?- Дилноза сўради.
— Ҳа шу уйда яшаб ишладику Мақсуд, ўшандан совчи чиқяпти. Уйда юрганида жиянимни ёқтириб қолганми?- Собира аммаси шу гапни айтди.
— Менга қолса тезроқ берган яхши онаси киму, қизи ким бўларди. Онасиям акамни бошини айлантириб тегиб олгандику, - Санобар тилига келганини қайтармади.
— Дадаси келсинларчи,- Дилноза нимадир дейишга чўчирди.
— Акамни рози қилинг. Шундай жойдан қуруқ қолмайлик.

Аммамар кетишгач кечда ишдан келган эрини Дилноза бўлган гаплардан хабардор қилди. Сўнгра болани яхшилигини кўзимиз билан кўрдикку деб аврашга тушди.
— Кўз олдимизда яшади, ёмон болага ўхшамайди. Яна қариндош, қизимизни азоб беришмайди.
— Бошим қотди
— Кейин шундай жойдан совчи чиқмасачи?
— Буёғи ҳам бор.
— Икки кундан кейин келишар экан, мен бироз розилик билдиргандек қиламан.
— Майли ўзинг биласан.

***

Орадан икки уч кун ўтиб яна келишди, бошқа бир аёллар билан. Мен уларни олдига чиқмадим. Нега келганликларини билмагандим.
Кетишгандан кейин гапларидан билиб қолдим менга совчи келибди ва булар ҳам рози экан.
— Дилнозахон куёв муборак.
Мен карахт эдим, нима дейишяпти?

— Аммаларига ҳам муборак бўлсин. Маржонани бахтини берсин, -аямни сўзлари эди бу.

Эшитиб тушунган вақтим қўлимдаги патнис тушиб идишлар чил чил синди.

Улар нима дейишди ҳозир?

Давоми бор...


#МАЖРУҲ


МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

14-қисм

Коллежда буткул бошқача ҳарактерда юрардим. Мен учун энг яхши макон эди. Уйга қайтсам аямни тунд чехраси, дадамни ичиб келиб жанжал қилишлари... Булар коллеж афзал эди. Балки қонимда борлиги учунми шифокорликни жуда яхши кўрардим. Ҳаттоки томирини топиш қийин бўлган беморларга мен биттада тушардим.

— Маржона сендан зўр шифокор чиқади. Коллеж тугагач олийгоҳга топширсангчи? - дугонам Қундуз шунақа деб қолди.
—Коллеж етарли,- қани унга коллежга зўрға рухсат олганимни айта олсам.
— Сени ўрнингда мен ўқирдим. Билимингам зўр, рости сенга ҳавас қиламан.

Мен эса унга ҳавас қилардим. Ростдан унга ҳавас қилардим, ахир уни онаси тирик. У мехрга зор эмас. Меничи, мени уйда интиқ кутадиган ким бор? Укам ва синглим яхши кўради ҳолос. Аямга ҳизматкпр бўлсам керак.

***
Насиба опа мени кўрса табассум қилар, яхши муносабатда бўларди. Баъзан пиширган овқатидан мен учун олиб чиқарди. Билардим у мени ёнимга эмас, Мақсуд акадан хабар борми, ўзи уйдами билишга келарди.
— Рахмат опа оввора бўлибсизда.
— Сингилжоним оввораси борми? Сен кўз олдимдан кетмайсан ейдиган вақтим.
— Қўлингиз бирам ширин экан.
Менга нима фарқи бор? Маза қилиб еяверардим.

—Менга хат йўқми?
—Бўлса дарров олиб бориб бераман.
—Хўп асалим, мен кетдим.

Менга уларнинг муносабатлари қизиқ туйиларди. Аммо ўша ўша одатим хатларни очмасдим.
Шундай қилиб мен почтачи бўлгандим.
Албатта хар иккала тарафданам шоколад олардим эвазига.

***

Бир куни Насиба опани хафароқ кўрдим.
— Тинчликми опа?
— Ҳа қўявер. Ўзим шундоқ.
Насиба опа айтгиси келмади. Лекин тез орада сабабини билиб олдим.
Акамни бошқа жойга кетиши ҳақидаги хабарни эшитган экан. Мен ўзим билмаган ҳолда уларни суҳбатига гувоҳ бўлиб қолгандим.

— Энди сизни кўрмайманми?- Насиба опамни овози ғамгин эди.
— Хафа бўлма Наси бошқа ишга ўтишим билан уйингга совчи юбораман. Сени ҳеч кимга бериб қўймайман.
— Ҳар куни эрталаб ишга кетишизни кўриб турардим
— Янги ишим анча даромадли, насиб бой эрни хотини бўласан.

Қолган гапларни эшитмадим, биров кўрмасин дея уйга шошдим. Аслида ўша вақт ўтин олиш учун ҳовли орқасига ўтганим, ўтин олиб бўлгунимча эшитган гапларим эди бу.


Кейин тез орада акамни иши хал бўлиб , ёқилғи қуйиш шаҳобчасидаги ишини йиғиштириб ўз уйига кетди. Ваъдасида туриб Надиба опага қайта-қайта совчи жўнатди. Лекин совчи қуруқ қайтишарди, Насиба опани беришмади. Қайта қайта келишди барибир вазият ўзгармади.

— Қизимизни кўзлаб қўйган жойимиз бор, ўша ерга узатамиз. Оввора бўлиб қайтиб келиб юрманглар.

Рост гап экан, уйидагилари опани холасини ўғлига фотиҳа қилиб узатиб юборишди. Тез орада тўй ҳам бўлиб ўтди.

Давоми бор...


#МАЖРУҲ
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

14-қисм


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
https://t.me/xikoyamuz




#МАЖРУҲ

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

13-қисм


Тиббиёт коллежида ўқий бошладим. Бу мени шу хаётдаги энг катта орзуйим эди. Хурсанд ҳолда ўқишга қатнардим. Курсдошларим билан кунни мазмунли ўтказар эдик.

Бу орада уйимизга дадамни узоқ бир қариндоши мехмонга келди. Уйимиздан сал нарироқда газ қуйиш шаҳобчаси бор эди. Ўша қариндошнинг кичик ўгли шу ерда ишларкан. Шунга бизникида туриб турсин эмиш озгина вақтга.

— Бу ерда узоқ қолмайди, бориб келишга уйи узоқ. Яна бир иш гаплашган ўша иши ҳал бўлса бу ердан ҳам кетади,- дадам ошиқча сўзга ҳожат қолдирмадилар.

Уйимиз катталиги дадам рози бўлгандилар. Албатта укам билан бирга ётадиган бўишди. У акаям эрталаб кетиб кечда қайтарди. Деярли кўрмасдим. Ҳатто борлиги билинмасди ҳисоб. Бир куни тонгда ховлини супурётсам чақириб қолди.

— Маржооон, ҳов Маржон.
—Хов, -деб бордим.
Аввалига башарамга тикилиб туриб илжайишига нервим чиқди . Тезроқ гапирсада.

—Сендан бир нарсани илтимос қилсам, хўп дейсанми,-деди.
—Хўп, нима экан?

Қўлимга кичкина қоғозча тутқазди.

—Шуни Надиба опангга бера оласанми?
Қўлимдагига ҳайрон қарадим.
—Нега? -дедим.
—Сен олиб бор ўзи билади,-деди.

У вақти телефон дегани фақат катталарда бўларди. Акамда бор эдию, Насиба опада йўқ эди. Шу сабаб ҳам хат ёзган менимча.

Хатни олдим, йўл-йўлакай ўйлаб бордим нима ёзган бўлса?

Лекин болалигимдан бир одатим бор мард одамларни яхши кўраман. Ҳох аёл хох эркак бўлсин вадасига тура олган инсонларга хурматим баланд. Ўқимайман дедим ўқимадим.

Лекин ўзимча ўйладим Насиба опа ўртакашлик қилганим учун, мени кейин анаву узоқ қариндошни сўкса эди деб, роса кулдим боргунча.

Минг афсуслар бўлсинким, қадрли опажоним ариқдан сув олиш бахона йўлимни пойлаб ўтирган экан.
—Вой шириним менга хат олиб келдингми? Берақол.
Насиба опа ҳушчақчақлик билан хатни олди.

Хатни бердим кимданлигини тушунтирмоқчи эдим, ола солиб чўнтагига беркитди. Ичимда ярамаслар деганча жўнаб қолдим.

Давоми бор...

Показано 20 последних публикаций.

73

подписчиков
Статистика канала