Unclesam قم

حکایت مکّرر برخورد با بازداشتی‌ها را چطور باز هم بگوییم؟

اوّل اینکه درجه‌ی راستگویی مسئولان در اینگونه امور کاملاً تجربه شده است از بازداشت دکتر زهرا بنی‌یعقوب و ادّعای خودکشی او با روسری در حالیکه وی اصلاً سیاسی نبود و ابداً دلیلی برای این کارش نداشت،‌ تا ادّعای خودکشی دکتر رامین پوراندرجانی، تلاش برای لاپوشانی قتلهای کهریزک با ادّعای مننژیت‌داشتن مقتولان، تلاش برای سرپوش‌نهادن بر قتل ستّار بهشتی تا حدّ امکان، پرونده‌ی مرحوم زهرا کاظمی و اصابت جسم سخت و جز آن. در آن زمان حدّاقل وزارت اطّلاعات خاتمی بیانیّه داد و گفت که موضوع قتل در میان است و مأمور مربوط (قاتل) را می‌شناسد امّا حالا ظاهراً همین مقدار هم گفته نمی‌شود.

وحید حیدری و سینا قنبری دو مورد اخیر از ادّعای خودکشی در زندانند که چه معترض باشند و چه بنا بر ادّعای مسئولان در کار مواد دلیلی برای خودکشی ندارند. گذشته از اینکه امکان خودکشی در بازداشتگاهها به‌خاطر گرفتن تمام وسائل بازداشتی‌ها در حدّ ناچیزی است. برای حیدری گفته‌اند که با لباسهایش خود را دار زده و درباره‌ی قنبری هم ابتدا خودکشی با کشیدن کیسه روی سر سپس (پس از دادن احتمال کالبدشکافی) تزریق متادونی که در زندان به او تزریق شده است. خانواده‌ی حیدری گفته‌اند که او سالم بوده و دستفروشی می‌کرده نه موادفروشی و از خانواده‌ی قنبری هنوز خبری نیست. فشارها روی بستگان و آشنایان مثل همیشه زیاد است تا اطّلاعاتی درز نکند و آن دو تصویر را هم من از اینجا و آنجا برداشتم.

به گمانم تکراری‌‌بودن ماجرا خیلی آشناست. من درباره‌ی تمام مقتولان بالا بارها نوشته‌ام فقط گویا در «طرحی برای هر قتل احتمالی در زندان نظام» اتّهام موادفروش‌بودن به بندهای سناریو اضافه شده است. سخنی نیست جز اینکه دو قطره خون به پرونده‌ی نظام قضایی و حکومتی ایران افزوده شد. تاریخ نگارش ایمای «طرحی..» بیش از پنج‌سال پیش است و ما همچنان دوره می‌کنیم شب و روز را.

واقعا باید به حال کشور گریه کرد ,لعنت به هاشمی رفسنجانی خائن!

در جریان اعتراضات هفته گذشته در سراسر ایران، شماری دانشجو دستگیر شده اند که عمدتا در محوطه دانشگاه ها (بویژه دانشگاه تهران) تظاهرات اعتراضی کرده اند و نه خارج از محوطه دانشگاه، اما شمار زیادی از دستگیر شدگان دانشجو هستند. ظاهرا حراست دانشگاه ها که نقش سازمان اطلاعاتی را در دانشگاه ها دارند و سیاهی لشگر آنها نیز بسیج دانشجوئی است، در این دستگیری ها نقش اصلی را داشته اند. از جمله تقابل و خصومت و نفرتی که بین دانشجویان بسیجی و دانشجویان غیر بسیجی در دانشگاه ها وجود دارد همین نقشی است که بسیج در دانشگاه ها دارد. این مسئله مورد اشاره در این عنوان اول نیست، بلکه انگیزه اصلی مصاحبه ایست که سخنگوی وزارت کشور روز گذشته با خبرنگاران کرده و به نکته بسیار مهمی اشاره کرده است. او گفت که تعداد افراد تحصیلکرده در تجمعات (شورش و اعتراضات هفته گذشته) اخیر بسیار کم بود. اکثریت افراد تحصیلات زیر دیپلم و یا حتی کمتر داشتند . (این مصاحبه را درهمین شماره پیک نت می خوانید).

این جمله را وقتی زیر ذره بین سیاسی بگذارید این نتیجه مشاهده می شود که نه فضای مجازی و نه کاخ سفید این اکثریت کم سواد و بی ارتباط با فضای مجازی را به حرکت در نیآوردند، بلکه آنها با انگیزه های اجتماعی، از جمله فقر و بیکاری و در اعتراض به فساد عمیق حکومتی و با شعارهای سیاسی علیه حکومت و نظام به خیابانها آمدند و این تفاوت بسیار مهم این شورش با جنبش ضد کودتا در سال 88 و جنبش اعتراضی دانشجوئی در سال 78 است. یعنی حرکت جمعیت جوان و محروم از مناطق جنوبی (به معنای محروم) و حاشیه شهرها به طرف مراکز شهرها، بدون سازماندهی و بدون رهبری! و این همان شورش کوری است که همچنان باید در انتظار پرخروش تر آن در آینده بود، مگر نظام تن به اصلاحات عمیق و ساختاری در تمام زمینه های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و حکومتی بدهد. هر تفسیری درباره شورش اخیر مردم که در آن دست خارجی جستجو شود و یا اعلام شود، فرستادن دست اندرکاران سه قوه و در راس همه آنها "بیت رهبری و شخص رهبر" دنبال نخود سیاه است!