هم‌چنین از سخنان مفیدشان در این زمینه نظرشان در مورد استعاذه به غیر خداوند است که از جمع کثیری از علمای سلف نقل شده که استعاذه به مخلوق جایز نیست و گروهی از آنان به صراحت شرک بودن آن را بیان نموده‌اند. ابن‌خزیمه بیان نموده است که احدی از علمای مسلمان را نمی‌شناسد که استعاذه به مخلوق را جایز دانسته باشد و همان‌گونه که پر واضح است استعاذه و استغاثه در حقیقت تفاوتی باهم ندارند چرا که هر دو از جنس دعا هستند اما فقط در سبب انجام آنان تفاوت وجود دارد کما اینکه پیشتر بیان شد.
امام بهوتی از علمای حنابله نیز اجماع نقل شده توسط ابن‌تیمیه را بیان کرده و بر اساس آن به بیان توجیه وتفسیر حکم وعلت شرک مشرکین می پردازد و می‌گوید:
(...أَوْ جَعَلَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ اللَّهِ وَسَائِطَ يَتَوَكَّلُ عَلَيْهِمْ وَيَدْعُوهُمْ وَيَسْأَلُهُمْ إجْمَاعًا انْتَهَى) أَيْ كَفَرَ لِأَنَّ ذَلِكَ كَفِعْلِ عَابِدِي الْأَصْنَامِ قَائِلِينَ: {مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى} [الزمر: 3] .
"..یا اینکه بین خود و خداوند واسطه‌هایی قرار دهد و بر آنان توکل کند و از آنان درخواست کند، به اجماع کافر می‌شود. چرا که این کارش همانند بت‌پرستانی است که می‌گفتند: ما آنان را نمی‌پرستیم مگر اینکه ما را به خدا نزدیک کنند." [4]
علاوه بر این گروهی از علمای قبل از ابن‌تیمیه نیز حکم استغاثه به قبور را بیان نموده‌اند و از مشهورترین آنان ابن عقیل حنبلی است که می‌فرماید:
"لما صعُبت التكاليف على الجهال والطغام عدلوا عن أوضاع الشرع إلى تعظيم أوضاع وضعوها لأنفسهم ، فسهلت عليهم ، إذ لم يدخلوا بها تحت أمر غيرهم . قال: وهم عندي كفار بهذه الأوضاع ، مثل تعظيم القبور وإكرامها بما نهى عنه الشرع، من إيقاد النيران وتقبيلها وتخليقها، وخطاب الموتى بالحوائج، وكَتْب الرّقاع فيها: يا مولاي! افعل بي كذا وكذا، وأخذ تربتها تبرُّكًا، وإفاضة الطِّيب على القبور، وشد الرحال إليها، وإلقاء الخِرَق على الشجر، اقتداءً بمن عبد اللّات والعزّى .
ولا تجد في هؤلاء من يحقق مسألة في زكاة , فيسأل عن حكم يلزمه , والويل عندهم لمن لم يقبل مشهد الكف، ولم يتمسح بآجرة مسجد الملموسة يوم الأربعاء، ولم يقل الحمالون على جنازته: الصديق أبو بكر أو محمد أو علي، أو لم يعقد على قبر أبيه أزجا بالجص والآجر، ولم يخرق ثيابه إلى الذيل، ولم يرق ماء الورد على القبر". [5]
یعنی: هنگامی که امور شرعی نزد افراد جاهل و ابله، دشوار شد از دستورات شرعی عدول کرده و عبادات و بدعت‌هایی را از سوی خودشان اختراع کردند تا تکالیف را برای خودشان آسان کنند چراکه دیگر زیر سلطه وامر و نهی کسی نمی‌بودند... ابن‌عقیل می‌فرماید: این افراد نزد من با این عبادات اختراعی، کافر هستند. بدعت‌هایی مانند: بزرگداشت قبور، ادای احترام به قبر به وسیله‌ی چیزهایی که شریعت از آن نهی کرده مانند: افروختن آتش، بوسیدن و ساخت و ساز بر آن، مخاطب قرار دادن مردگان با نوشتن درخواست در برگه‌ها و اورقاتی با این مضامین و نوشته‌ها: ای مولای من فلان وفلان کاررا برایم انجام ده. هم‌چنین تبرک کردن به خاک این قبور، پاشیدن عطر بر روی قبور و بار سفر را بستن برای زیارتشان وبستن پارچه بر روی درختان شبیه به کسانی که لات و عزّی را پرستش می‌کردند. حال آن‌که در میانشان کسی را نخواهی یافت که بتواند مسئله‌ای از مسائل زکات را پاسخ دهد یا از مسئله‌ای مهم که برای دینش لازم است سؤالی بپرسد ولی وای به حال کسی که در مجلس کف ( یادبود ماجرایی که درتاریخ روی داده است) شرکت نکند که صحن را نبوسد و یا چهارشنبه ها آجر لمس شده ( اعتقادی خرافی که شخصی از اولیاء وبزرگان آن آجر را مسح کرده است) مسجد را مسح نکند و یا اینکه حاملان جنازه‌اش نگویند: ابوبکر صدیق، محمد، علی و یا اینکه شخصی بر قبر پدرش گنبدی کمانی با گچ و آجر درست نکند و یا اینکه لباس را پاره نکند و گلاب بر قبر نپاشد.
🔹در نتیجه این سخن که: انکار استغاثه به قبور قبل از ابن‌تیمیه از هیچ کسی نقل نشده است؛ اشتباهی واضح و آشکار است.
به قلم: دکتر سلطان عمیری حفظه الله.
ترجمه شده توسط کانال "تطهیرُ الإعتقاد"
•┈┈••✾••۰۰۰۰••✾••┈┈•
#منابع:
[1]. "شفاء السقام" (ص ۱۶۰)
[2]. "مجموع الفتاوی" (۱۲۱/۱)
[3]. "الملل والنحل" (۱۰۴/۳)
[4]."كشاف القناع" (۱۶۸/۶)
[5]. "تلبیس ابلیس" (ص ۳۰۵)
•┈┈••✾••۰۰۰۰••✾••┈┈•
@Tathir_aleteqad2
امام بهوتی از علمای حنابله نیز اجماع نقل شده توسط ابن‌تیمیه را بیان کرده و بر اساس آن به بیان توجیه وتفسیر حکم وعلت شرک مشرکین می پردازد و می‌گوید:
(...أَوْ جَعَلَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ اللَّهِ وَسَائِطَ يَتَوَكَّلُ عَلَيْهِمْ وَيَدْعُوهُمْ وَيَسْأَلُهُمْ إجْمَاعًا انْتَهَى) أَيْ كَفَرَ لِأَنَّ ذَلِكَ كَفِعْلِ عَابِدِي الْأَصْنَامِ قَائِلِينَ: {مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى} [الزمر: 3] .
"..یا اینکه بین خود و خداوند واسطه‌هایی قرار دهد و بر آنان توکل کند و از آنان درخواست کند، به اجماع کافر می‌شود. چرا که این کارش همانند بت‌پرستانی است که می‌گفتند: ما آنان را نمی‌پرستیم مگر اینکه ما را به خدا نزدیک کنند." [4]
علاوه بر این گروهی از علمای قبل از ابن‌تیمیه نیز حکم استغاثه به قبور را بیان نموده‌اند و از مشهورترین آنان ابن عقیل حنبلی است که می‌فرماید:
"لما صعُبت التكاليف على الجهال والطغام عدلوا عن أوضاع الشرع إلى تعظيم أوضاع وضعوها لأنفسهم ، فسهلت عليهم ، إذ لم يدخلوا بها تحت أمر غيرهم . قال: وهم عندي كفار بهذه الأوضاع ، مثل تعظيم القبور وإكرامها بما نهى عنه الشرع، من إيقاد النيران وتقبيلها وتخليقها، وخطاب الموتى بالحوائج، وكَتْب الرّقاع فيها: يا مولاي! افعل بي كذا وكذا، وأخذ تربتها تبرُّكًا، وإفاضة الطِّيب على القبور، وشد الرحال إليها، وإلقاء الخِرَق على الشجر، اقتداءً بمن عبد اللّات والعزّى .
ولا تجد في هؤلاء من يحقق مسألة في زكاة , فيسأل عن حكم يلزمه , والويل عندهم لمن لم يقبل مشهد الكف، ولم يتمسح بآجرة مسجد الملموسة يوم الأربعاء، ولم يقل الحمالون على جنازته: الصديق أبو بكر أو محمد أو علي، أو لم يعقد على قبر أبيه أزجا بالجص والآجر، ولم يخرق ثيابه إلى الذيل، ولم يرق ماء الورد على القبر". [5]
یعنی: هنگامی که امور شرعی نزد افراد جاهل و ابله، دشوار شد از دستورات شرعی عدول کرده و عبادات و بدعت‌هایی را از سوی خودشان اختراع کردند تا تکالیف را برای خودشان آسان کنند چراکه دیگر زیر سلطه وامر و نهی کسی نمی‌بودند... ابن‌عقیل می‌فرماید: این افراد نزد من با این عبادات اختراعی، کافر هستند. بدعت‌هایی مانند: بزرگداشت قبور، ادای احترام به قبر به وسیله‌ی چیزهایی که شریعت از آن نهی کرده مانند: افروختن آتش، بوسیدن و ساخت و ساز بر آن، مخاطب قرار دادن مردگان با نوشتن درخواست در برگه‌ها و اورقاتی با این مضامین و نوشته‌ها: ای مولای من فلان وفلان کاررا برایم انجام ده. هم‌چنین تبرک کردن به خاک این قبور، پاشیدن عطر بر روی قبور و بار سفر را بستن برای زیارتشان وبستن پارچه بر روی درختان شبیه به کسانی که لات و عزّی را پرستش می‌کردند. حال آن‌که در میانشان کسی را نخواهی یافت که بتواند مسئله‌ای از مسائل زکات را پاسخ دهد یا از مسئله‌ای مهم که برای دینش لازم است سؤالی بپرسد ولی وای به حال کسی که در مجلس کف ( یادبود ماجرایی که درتاریخ روی داده است) شرکت نکند که صحن را نبوسد و یا چهارشنبه ها آجر لمس شده ( اعتقادی خرافی که شخصی از اولیاء وبزرگان آن آجر را مسح کرده است) مسجد را مسح نکند و یا اینکه حاملان جنازه‌اش نگویند: ابوبکر صدیق، محمد، علی و یا اینکه شخصی بر قبر پدرش گنبدی کمانی با گچ و آجر درست نکند و یا اینکه لباس را پاره نکند و گلاب بر قبر نپاشد.
🔹در نتیجه این سخن که: انکار استغاثه به قبور قبل از ابن‌تیمیه از هیچ کسی نقل نشده است؛ اشتباهی واضح و آشکار است.
به قلم: دکتر سلطان عمیری حفظه الله.
ترجمه شده توسط کانال "تطهیرُ الإعتقاد"
•┈┈••✾••۰۰۰۰••✾••┈┈•
#منابع:
[1]. "شفاء السقام" (ص ۱۶۰)
[2]. "مجموع الفتاوی" (۱۲۱/۱)
[3]. "الملل والنحل" (۱۰۴/۳)
[4]."كشاف القناع" (۱۶۸/۶)
[5]. "تلبیس ابلیس" (ص ۳۰۵)
•┈┈••✾••۰۰۰۰••✾••┈┈•
@Tathir_aleteqad2