تاریخ پژوهی

💢 فهرست مقاله های شماره ۶۸ فصلنامه تاریخ پژوهی:

۱. تحلیل و بررسی اندیشه های اجتماعی دهخدا/ سهیلا ترابی فارسانی_ علی بهزادی.

۲. مشی مبارزه مسلحانه و مفهوم پیشاهنگ در آراء فدائیان خلق( با تاکید بر آراء بیژن جزنی)/ ابراهیم خسروی.

۳. بررسی جایگاه وزارت در دوره شاه عباس اول صفوی/ هادی دل آشوب_ آذر جلیلیان.

۴. وضعیت اقتصادی اسماعیلیه در عهد سلجوقی و معرفی چند سکه اسماعیلی/ محمد فرجامی.

۵. بازنمایی سیاست داخلی و خارجی دربار پهلوی دوم در یادداشت های علم/ محمدرضا ناظری.

۶. پژوهشی درباره زمینه های شکل گیری و کارکرد هیئت متحده خدام در آستان قدس رضوی(۱۳۴۴_۱۳۳۳ق)/ علی نجف زاده_ کاظم جهانگیری کلاته.

💢 گزارش

۷. کودتای ۱۲۹۹ش به روایت اسناد مرکز آرشیو بریتانیا/ علی صمدی جوان.

۸. رویکرد مفهوم گرا در روش شناسی پیشرفته در حوزه علوم انسانی/ قاسم قریب.
@tarikhpajouhi

🈴 زلزله مشهد و قوچان به روایت کلنل ییت
کلنل ییت، کفیل کنسول‏گری انگلیس، که درآن زمان تازه وارد شهر مشهد شده بود در رابطه با شدت زلزله قوچان می‏نویسد: «در هفدهم نوامبر 1893م./ 1310 ق. مشغول شام بودیم، زمین لرزه شدیدی مشهد را تکان داد. یک دفعه ساختمان که کلا محکم بود و دیوارهایش بیش از یک متر ضخامت داشت به شدت تکان خورد و ناگهان متوجه شدم که در ایوان هستم. زلزله شدید و زمان آن نیز نسبتا قابل توجه بود. بعد از تمام شدن آن فریاد الله اکبر از تمام گوشه و کنار شهر بلند شد. تا آن زمان ندیده بودم که انسانی این قدر بلند خدا را صدا کند و از او کمک بخواهد. در اثر این زلزله شهر قوچان نابود گردید» .

📚 ییت، چارلز ادوارد. 1365. سفرنامه خراسان و سیستان. ترجمه ی قدرت الله روشنی و مهرداد رهبری. تهران: انتشارات یزدان، ص 49 .
@tarikhpajouhi

💢 حرام و حریم در ایران؛
" به تازگی در روزنامه خواندم که برابرِ گزارش های تلگرافی، نائب کنسول آمریکا در تهران به دستِ آشوبگران کشته شده است. این گزارش بسیار کلی است و جزئیات برایم روشن نشد، اما تصور می کنم که هدف این بوده است که آمریکا را در ایران تحریم کنند.... ایرانی ها تعصب دینی شدید دارند. و این احساس در تهران از همه جا بیشتر است. این مردم مسیحیان و اهل ادیان دیگر را کافر می دانند. برای نمونه در تهران آن ها را به مسجدها و دیگر مکان های مذهبی راه نمی دهند. در چنین جایی یک نائب کنسول نباید عکس بگیرد؛ اما این کار را کرده و آشوب برپا شده است ک مردم به او حمله کرده اند.از آنجا که شور و تعصّب دینی مردم زیاد است، اگر خارجی و غیر مسلمان ها به مکان های مذهبی آن ها وارد شوند با جان خود بازی کرده اند. ایرانیان با ما (ژاپنی ها) در ملیت و دین تفاوت دارند. به ایران که می رویم، مردم شیفتهء ژاپن فراوان می بینیم و ما را خوشامد می گویند و با مهربانی پذیرا می شوند. اما جاهای هست که نباید برویم و اعضای گروه ما هم این موضوع را رعایت می کردند و به حریم آن ها نزدیک نمی شدند. در واقعه کشته شدنِ نائب کنسول آمریکا هم مردم از سرِ شور مذهبی به هیجان آمدند و آشوب برخاست و نمی توان گفت که ایرانیان از مردم آمریکا بیزاری داشته اند.
به تهران که می رویم باید بخصوص به این روحیه و آداب مردم توجه و شایست و ناشایست های محیط را رعایت کنیم. برای نمونه، نباید در کوی و گذر به زنان سخن بگوئیم. به ولایات که برویم، این منع و تحریم تا اندازه ای کم تر می شود. اما در تهران سختگیری ها شدیدتر است. هرگز نباید بیرون خانه، به زنان ایرانی حرف زد."

📚 ئی شیرو، نوئی دا (۱۳۹۴) پنج سفرنامه ، ژاپنی های دیدار کننده از ایران ، ترجمه هاشم رجب زاده، کینجی ئه آورا، تهران: انتشارات طهوری، ص 73-72.

@tarikhpajouhi