***
Дуже'м красно затямив,
Як из хащі'м лист носив.
Кōй набереме си міхы
Й пӯд ліщаня, пӯд уріхы.

Лиш завто сме го носили,
Бо у стайни пак стелили.
Фурт, усе пӯд худобину,
Так ї пестиш, ги дїтину.

Из ліщаня лист пӯдходит,
Знає, тко на нього ходит.
Мож й буковый нагрібати,
Й номай у міхы набивати.

Міхы ни прōсті, кубинські,
Тьогавт пличі їх русинські.
Пару ходок у долину,
Й стелиш си пӯд худобину.

Ой ци мало сього было?
Но прӯйшло усьо, проплыло.
Ци ни красный быв в нас звык?
Йщи'м выд нього ни выдвык..

М.Чикивдя