Darhaqiqat, hozirgi g‘oyat murakkab hamda tahlikali zamonda tinchlik-osoyishtalikning qadriga yetish, uni ko‘z qorachig‘idek asrab-avaylash va mustahkamlashdek o‘tkir talablar yurtimizda yashayotgan har bir mo‘min-musulmon, har bir inson uchun har qachongidan ham dolzarb bo‘lib turibdi. Bu haqda so‘z yuritganda, bugun yoshlarni bilimli va zukko, sog‘lom dunyoqarashga ega, odob-axloqli, imon-e’tiqodli, vatanparvar insonlar etib tarbiyalash jamiyatda uchrayotgan ko‘plab muammolarni bartaraf qilish va ularning oldini olishda muhim ahamiyat kasb etishini ta’kidlash joiz.
Kishi ma’nan qanchalik boy bo‘lsa, u ezgu qadriyatlarda shunchalik sobit turadi. El-yurt taqdiriga daxldorlik bilan yashaydi. Tinchlik-totuvlikning mohiyatini anglab, ahamiyatini tushunib, uni asrab-avaylashga hissa qo‘shadi. Axborot texnologiyalari o‘ta tezkorlik bilan rivojlanayotgan, nanotexnologiyalar shiddat bilan hayotga kirib kelayotgan, internet saytlari va ijtimoiy tarmoqlar xilma-xil, to‘g‘ri-noto‘g‘ri ma’lumotlarni kechayu kunduz tarqatayotgan hozirgi davrda bu ish nihoyatda murakkab hamda qiyin ekani rost. Bugun farzandlarimizni nazoratsiz yolg‘iz qo‘ysak, ular bo‘sh vaqtlarini telefon, kompyuter bilan mashg‘ul bo‘lib o‘tkazsa, yoshlar tarbiyasidagi muammolar, ularning ongu dunyoqarashiga suqilib kirgan illatlar yanada ildiz otadi.
Bugun jaholatga qarshi ma’rifat bilan kurashishni nafaqat mas’ul tashkilot vakillari, balki har bir ota-ona o‘zi uchun dolzarb vazifa, deb bilmog‘i lozim.
Dono xalqimiz “yaxshining sharofati, yomonning kasofati” deb bejiz aytmagan. Bugun olis o‘lkalardan yoshlar uchun turli yo‘llar bilan, asosan, global tarmoq orqali eksport qilinayotgan “qadriyat”lar, yurish-turishu o‘zini tutish, insonlararo muomala-munosabatga oid ko‘rsatmalar ongu qalbga qaratilgan xurujlardir, desak, aslo xato emas. Bu xususda shoirlarimizning ibratli so‘zlari ham bor:
Birinchi g‘ishtni qiyshiq qo‘yarkan me’mor,
Osmonga yetsa ham, qiyshiqdir devor.
Shunday ekan, toki hali suyagi qotib ulgurmagan yoshlarning beg‘ubor olamiga, g‘o‘r ma’naviyatiga kimlardir jiddiy zarar yetkazib qo‘ymasidan oldin o‘z farzandlarimizni o‘zimiz tarbiyalashimiz kerak.
Har bir ota, har bir ona o‘z farzandiga odob-axloq namunalarini, kindik qoni to‘kilgan mislsiz Vataniga muhabbatni, bobo-buviga ehtirom-hurmatni, mehr-itoatkorlikni, oila a’zolariga rahmdillik va mehribonlikni, o‘z jufti haloliga sadoqatni, qo‘ni-qo‘shnilarga oqibat va chiroyli munosabatni, qavm-qarindoshlarga saxovat-muruvvatni, sinfdosh-kasbdoshlarga chin do‘stlik va yordam berishni, atrofdagi odamlarga insonparvarlik va samimiylikni, hayvon-parranda-hasharotlarga nisbatan rahm-shafqatni uqtirishi, yuqtirishi, tushuntirib, singdirishi muqaddas burch, ham qarz, ham farzdir. O‘ylaymizki, bu vazifalarni amalga oshirish hech birimizga qiyinchilik tug‘dirmaydi. Zero, shu sifatlarning hammasi farzandlarimizning qonida bor. Bu xususiyatlar ajdoddan avlodga, qondan qonga tarbiya orqali o‘tib kelmoqda. Faqat yoshlar kamolotiga bugun yanada e’tiborli bo‘lsak, zimmamizdagi burchni, vazifani sidqidildan bajarsak, ogohlik va hushyorlikni boy bermasak, ko‘zlangan natijalarga, albatta, erishamiz.
Mustaqillik ne’mati bizga nasib etdi. Erkin va obod, inson qadri aziz bo‘lgan Vatanda baxtiyor umr kechirayapmiz. Bu baxtni asrab qolish, uning mustahkamligi uchun fidokorlik ko‘rsatish shu yurtda yashayotgan har bir insonning burchidir.