حسِ آدمهایی که به ما اعتماد می‌کنند
شبیه پرنده‌ای زیباست
که روزی تصمیم می‌گیرد ما را امتحان کند.
او قمار می‌کند و بر شانه‌مان می‌نشیند.
او به دستان ما پناه می‌آورد تا ببیند
آیا متعلق به ما هست یا نه!

در گیر و دارِ این امتحان کردن
ممکن است نابود شود،
چون زندگی‌اش در دستان ماست!
پرنده‌ای که ریسک می‌کند
و به ما اجازه می‌دهد
زندگی‌اش را در دست بگیریم.

آدم‌ها اعتماد می‌کنند
چون احتمالاً ما را دوست دارند.
اعتماد کردن کار سختی‌ست
و سخت تر از همه داشتنِ
جانِ پرنده‌ای در دست است.
مواظب پرنده‌هایی که ما را
انتخاب کرده‌اند باشیم، قمار کرده‌اند.
#عادل_دانتیسم
@AcefNevis