غزل
منزل ته غرونه غرونه لار! په سمه وغورځېدم
راته ښکارېږي د ځوانۍ له برمه وغورځېدم
ولې ؟ دې پرېښوم بې اسرې ولې دې پورته نکړم
زه خو دا ستا د لاسنیوي په تمه وغورځېدم
کله نظر نه ، کله زړه ، کله له یاد نه د چا
څه درته ووایم چې څو رقمه وغورځېدم
سلګۍ، سلګۍ شوم ترنم مې د درد ساندې کړلې
بس خو! تیارو کې د [رڼا] له غمه وغورځېدم
لا کرۍ ورځ مخ ته پرته دکار ستړیا او غربت!
په شنه سهار د شوګیرو بې دمه وغورځېدم
ازغنه دښته، ګړندی مزل، بې سیکه جسم
لږ شه ارامه د ژوندون قدمه وغورځېدم
الهامي مخ شو سباوونه پټ د وخت نقاب کې
اخ اووف ! زما د شاعرۍ قلمه وغورځېدم
انجینر عبدالمعروف سباوون
#دادب_غمي
@Adabi_Ghami
منزل ته غرونه غرونه لار! په سمه وغورځېدم
راته ښکارېږي د ځوانۍ له برمه وغورځېدم
ولې ؟ دې پرېښوم بې اسرې ولې دې پورته نکړم
زه خو دا ستا د لاسنیوي په تمه وغورځېدم
کله نظر نه ، کله زړه ، کله له یاد نه د چا
څه درته ووایم چې څو رقمه وغورځېدم
سلګۍ، سلګۍ شوم ترنم مې د درد ساندې کړلې
بس خو! تیارو کې د [رڼا] له غمه وغورځېدم
لا کرۍ ورځ مخ ته پرته دکار ستړیا او غربت!
په شنه سهار د شوګیرو بې دمه وغورځېدم
ازغنه دښته، ګړندی مزل، بې سیکه جسم
لږ شه ارامه د ژوندون قدمه وغورځېدم
الهامي مخ شو سباوونه پټ د وخت نقاب کې
اخ اووف ! زما د شاعرۍ قلمه وغورځېدم
انجینر عبدالمعروف سباوون
#دادب_غمي
@Adabi_Ghami