غزل

دا دې په کومې بهانې په شا را ونه کتل
تا لکه تېرې زمانې په شا را ونه کتل

د مخه ښې له اوښکو ‌‌‌‌‌‌ډکې سترګې چا ولیدې
زه په ژړا شوم او هغې په شا را ونه کتل

یواځېتوبه! د خپل سیوري احسان هم نه منم
ښه شوله ‌‌‌‌‌‌ډېره چې ‌‌‌‌‌‌ډیوې په شا را ونه کتل

تنده د زړه مې باراني نظر خړوبه نه کړه
ماته دې سم شېبې شېبې په شا را ونه کتل

د کوڅې منځ کې دې لار ورکی غوندې ودرېدم
چې دې د کور له دروازې په شا را ونه کتل

ګیله یې حق ده سباوونه ما بخښنه غوښته !
خو مرور یار له غوصې په شا را ونه کتل

عبدالمعروف سباوون
#دادب_غمي
@Adabi_Ghami