Репост из: اخبار سوریه
🔳 ارتش ژاپن مسلح‌تر و تهاجمی‌تر می‌شود / 1
▪️برای سال‌ها اینگونه تبلیغ می‌شد که ژاپن ارتش ندارد و مانند آلمان ملت در حال عشق و حال هستند، نه کسی دنبال ساخت موشک است و نه توپ و تانک، نه اینکه ژاپنی‌های «مظلوم» حاضر هستند یک ین بی‌جهت برای مسائل نظامی هزینه کنند! آن‌ها همه تلاش خود را برای توسعه اقتصادی در پیش گرفته و سعی کرده‌اند دنیا را با قدرت اقتصادی تصرف کنند و در ایرانِ ما نیز این تحلیل‌گرهای حرفه‌ای در عرصه سیاست و اقتصاد معمولاً از حضور تلفن پاناسونیک ساخت ژاپن روی میز رئیس‌جمهور امریکا مثال می‌آوردند که ژاپنی‌های «باهوش» بدون اینکه یک گلوله شلیک کنند و حتی ارتشی داشته باشند، موفق به ورود به کاخ سفید و اتاق رئیس‌جمهور این کشور شده‌اند!
▪️این جماعت سال‌های درازی است که بدون حتی یک خط مطالعه در مورد بودجه نظامی و ارتش ژاپن این دروغ‌های شاخدار را می‌نویسند و هنوز هم در گوشه‌کنار دست به چنین تحلیل‌های! آبکی می‌زنند چون با مخاطب کم‌دانشی مواجه بوده‌اند که دروغ‌های آن‌ها را باور کرده‌اند، دیگر نیازی به توضیح در این مورد نمی‌بینند. اما پیش از آنکه به ادامه این گزارش که نگاهی است به افزایش سرسام‌آور بودجه نظامی ژاپن، بهتر است چند نکته را در مورد ارتش ژاپن و اینکه چرا پس از جنگ جهانی دوم آنچنان که باید و شاید رشد نکرد و چرا امروز قرار است تا دو درصد از تولید ناخالص ملی به این حوزه اختصاص پیدا کند، عرض کنیم.
▪️ژاپن پس از اشغال توسط امریکا در سال 1945 به عنوان یک کشور اشغالی تحت الحمایه امریکا بود و عملا امریکا دفاع از مرزهای این کشور را رتق و فتق می‌کرد، اما اینگونه هم نبود که هیچ ارتشی نداشته باشد. ارتش داشت، نیروی کافی هم داشت اما زهرش گرفته شده بود و به یک ارتش تحت الحمایه امریکا و تجهیزات ساخت امریکا مجهز شده بود و ژاپنی که تمام تجهیزات و تسلیحاتش را در طول جنگ جهانی دوم خودش می‌ساخت با تعطیلی همه کارخانه‌ها مواجه شد و ارتش شروع به استفاده از سلاح‌های امریکایی کرد. در بهترین حالت، صنایعی مانند میتسوبیشی یا کاوازاکی اقدام به تولید تحت لیسانس تجهیزات امریکایی می‌کردند.
▪️حضور نظامی امریکا به عنوان پیروز جنگ جهانی دوم و یکی از دو ابرقدرت پس از جنگ به ژاپن تضمین امنیتی کافی را می‌داد و این مساله تا ابتدای هزاره جدید ادامه پیدا کرد. در همه این نیم قرن عملاً ژاپن با هیچ تحت وجودی مواجه نبود و حضور امریکا برای حمایت از این کشور کفایت می‌کرد. اما در ابتدای هزاره جدید تهدیدها شکل جدیدی به خود گرفتند و امریکا که در آسیای غربی خود را درگیر دو جنگ بزرگ و زیانبار کرده بود، در حوزه دفاع از ژاپن در برابر قدرت‌های نوظهوری مانند چین و حتی کره شمالی که یک قدرت موشکی بلامنازع با توان هسته‌ای بود، دچار مشکل شد. این درست زمانی بود که پس از نیم قرن در سال 2005 طرف امریکایی به ژاپنی‌ها اجازه توسعه نظامی را داد.
▪️بنابراین از 17 سال پیش توسعه نظامی ژاپن و تلاش برای ساخت تسلیحات و تجهیزات به شکل بومی یا تحت لیسانس ناتو شروع شد و بودجه دفاعی ژاپن که کمتر از نیم درصد از تولید ناخالص ملی این کشور بود، آرام آرام به یک‌درصد رسید. نیروی دریایی طرح‌های بزرگی برای ساخت رزمناو در کلاس‌های مختلف و با ماموریت‌های گوناگون ارائه کرد و همزمان تولید ناوهای بالگردبر و ساخت زیردریایی‌ها هم شروع شد. در حوزه هوایی نیز علاوه بر تداوم به کارگیری نسخه‌های تحت لیسانس اف16 و اف15، طرف ژاپنی شروع به طراحی یک جنگنده بومی کرد، اما همچنان بزرگ‌ترین خریدار خارجی جنگنده اف35 به شمار رفت، در این میان تولید هواپیماهای ترابری و خرید و ساخت بالگردها نیز ادامه یافت.
▪️این اتفاقات در حالی روی می‌داد که در ایران آن‌هایی که از الگوی ژاپن می‌نوشتند، یا از این مسائل خبر نداشتند یا اگر داشتند، برای فهم مخاطب ارزشی قائل نبودند. در طول پنج سال گذشته و با افزایش تنش‌ها در شرق آسیا روند تجهیز ارتش ژاپن روند تصاعدی به خود گرفت. اگر گزارش‌هایی که در ماه‌های گذشته در مورد پیمان «آکوس» و «کواد» را که منتشر کردیم خوانده باشید متوجه این مساله شده‌اید که ژاپن به همراه کره جنوبی به عنوان متحدان آسیایی ناتو، بخشی از پازل طراحی شده برای مهار چین، کره شمالی و روسیه به شمار می‌روند. به همین دلیل همه قید و بندهایی که امریکایی‌ها بر ژاپن بسته بودند به پایان رسید.
@syriankhabar
▪️برای سال‌ها اینگونه تبلیغ می‌شد که ژاپن ارتش ندارد و مانند آلمان ملت در حال عشق و حال هستند، نه کسی دنبال ساخت موشک است و نه توپ و تانک، نه اینکه ژاپنی‌های «مظلوم» حاضر هستند یک ین بی‌جهت برای مسائل نظامی هزینه کنند! آن‌ها همه تلاش خود را برای توسعه اقتصادی در پیش گرفته و سعی کرده‌اند دنیا را با قدرت اقتصادی تصرف کنند و در ایرانِ ما نیز این تحلیل‌گرهای حرفه‌ای در عرصه سیاست و اقتصاد معمولاً از حضور تلفن پاناسونیک ساخت ژاپن روی میز رئیس‌جمهور امریکا مثال می‌آوردند که ژاپنی‌های «باهوش» بدون اینکه یک گلوله شلیک کنند و حتی ارتشی داشته باشند، موفق به ورود به کاخ سفید و اتاق رئیس‌جمهور این کشور شده‌اند!
▪️این جماعت سال‌های درازی است که بدون حتی یک خط مطالعه در مورد بودجه نظامی و ارتش ژاپن این دروغ‌های شاخدار را می‌نویسند و هنوز هم در گوشه‌کنار دست به چنین تحلیل‌های! آبکی می‌زنند چون با مخاطب کم‌دانشی مواجه بوده‌اند که دروغ‌های آن‌ها را باور کرده‌اند، دیگر نیازی به توضیح در این مورد نمی‌بینند. اما پیش از آنکه به ادامه این گزارش که نگاهی است به افزایش سرسام‌آور بودجه نظامی ژاپن، بهتر است چند نکته را در مورد ارتش ژاپن و اینکه چرا پس از جنگ جهانی دوم آنچنان که باید و شاید رشد نکرد و چرا امروز قرار است تا دو درصد از تولید ناخالص ملی به این حوزه اختصاص پیدا کند، عرض کنیم.
▪️ژاپن پس از اشغال توسط امریکا در سال 1945 به عنوان یک کشور اشغالی تحت الحمایه امریکا بود و عملا امریکا دفاع از مرزهای این کشور را رتق و فتق می‌کرد، اما اینگونه هم نبود که هیچ ارتشی نداشته باشد. ارتش داشت، نیروی کافی هم داشت اما زهرش گرفته شده بود و به یک ارتش تحت الحمایه امریکا و تجهیزات ساخت امریکا مجهز شده بود و ژاپنی که تمام تجهیزات و تسلیحاتش را در طول جنگ جهانی دوم خودش می‌ساخت با تعطیلی همه کارخانه‌ها مواجه شد و ارتش شروع به استفاده از سلاح‌های امریکایی کرد. در بهترین حالت، صنایعی مانند میتسوبیشی یا کاوازاکی اقدام به تولید تحت لیسانس تجهیزات امریکایی می‌کردند.
▪️حضور نظامی امریکا به عنوان پیروز جنگ جهانی دوم و یکی از دو ابرقدرت پس از جنگ به ژاپن تضمین امنیتی کافی را می‌داد و این مساله تا ابتدای هزاره جدید ادامه پیدا کرد. در همه این نیم قرن عملاً ژاپن با هیچ تحت وجودی مواجه نبود و حضور امریکا برای حمایت از این کشور کفایت می‌کرد. اما در ابتدای هزاره جدید تهدیدها شکل جدیدی به خود گرفتند و امریکا که در آسیای غربی خود را درگیر دو جنگ بزرگ و زیانبار کرده بود، در حوزه دفاع از ژاپن در برابر قدرت‌های نوظهوری مانند چین و حتی کره شمالی که یک قدرت موشکی بلامنازع با توان هسته‌ای بود، دچار مشکل شد. این درست زمانی بود که پس از نیم قرن در سال 2005 طرف امریکایی به ژاپنی‌ها اجازه توسعه نظامی را داد.
▪️بنابراین از 17 سال پیش توسعه نظامی ژاپن و تلاش برای ساخت تسلیحات و تجهیزات به شکل بومی یا تحت لیسانس ناتو شروع شد و بودجه دفاعی ژاپن که کمتر از نیم درصد از تولید ناخالص ملی این کشور بود، آرام آرام به یک‌درصد رسید. نیروی دریایی طرح‌های بزرگی برای ساخت رزمناو در کلاس‌های مختلف و با ماموریت‌های گوناگون ارائه کرد و همزمان تولید ناوهای بالگردبر و ساخت زیردریایی‌ها هم شروع شد. در حوزه هوایی نیز علاوه بر تداوم به کارگیری نسخه‌های تحت لیسانس اف16 و اف15، طرف ژاپنی شروع به طراحی یک جنگنده بومی کرد، اما همچنان بزرگ‌ترین خریدار خارجی جنگنده اف35 به شمار رفت، در این میان تولید هواپیماهای ترابری و خرید و ساخت بالگردها نیز ادامه یافت.
▪️این اتفاقات در حالی روی می‌داد که در ایران آن‌هایی که از الگوی ژاپن می‌نوشتند، یا از این مسائل خبر نداشتند یا اگر داشتند، برای فهم مخاطب ارزشی قائل نبودند. در طول پنج سال گذشته و با افزایش تنش‌ها در شرق آسیا روند تجهیز ارتش ژاپن روند تصاعدی به خود گرفت. اگر گزارش‌هایی که در ماه‌های گذشته در مورد پیمان «آکوس» و «کواد» را که منتشر کردیم خوانده باشید متوجه این مساله شده‌اید که ژاپن به همراه کره جنوبی به عنوان متحدان آسیایی ناتو، بخشی از پازل طراحی شده برای مهار چین، کره شمالی و روسیه به شمار می‌روند. به همین دلیل همه قید و بندهایی که امریکایی‌ها بر ژاپن بسته بودند به پایان رسید.
@syriankhabar