👈متن ذیل قسمت اخر از مقاله
مقدمه ای برشناخت جوامع مخفی میباشد.

👈با توجه به مطالبی که در زمینه تسلط گروهی اندک بر جهان شنیده میشود ، مقاله زیر از اطلاعات مستند و بدون غلو و کلی گویی تهیه گردیده است.

چهارم

سلطه‌ی یهودیان بر نظام مالی و اقتصادی جهان از مسیر بانک‌ها و سرانجام سلطه‌ی آنان بر عموم کارتل‌ها و کمپانی‌های چندملیتی و به‌عبارت دیگر، سلطه بر همه‌ی دارایی ساکنان جهان امروز.
به زبان ساده‌تر، همه‌ی حوزه‌های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی جهان غرب و به تبع آن، جهان مستضعفان، تحت کنترل و نظارت یهودیان تکیه‌زده بر لژهای مجامع مخفی قرار دارد. از این گروه ویژه از سیاست‌گذاران که امر مهم سیاست‌گذاری، جهت‌دهی و کنترل این همه را در عهده دارند، با عنوان «نخبگان حاکم» یا «گروه محارم» یاد می‌شود.
نخبگان کیانند؟
نخبگان کیانند؟ رؤسای کشورهای اروپایی؟ اعضای آیپک؟ سهامداران شرکت‌های چندملیّتی؟ بانکداران یهودی؟ اعضای «کمسیون سه‌جانبه» یا «سه‌جانبه خواهان»؟
سال‌ها بلکه قرن‌هاست که همه از «دولتی در سایه» سخن می‌گویند؛ از دست‌هایی آلوده، اما پنهان که در پشت هر توطئه‌ی بزرگی علیه انسان و ادیان، نقش‌آفرینند.
همین سایه‌نشینی و مخفی‌کاری باعث شده تا همواره در امان بماند؛ باعث شده تا افسانه‌هایی پیرامونشان ساخته شود و حتی از همه مهم‌تر، باعث شده تا وجودشان انکار شود و به‌عنوان توهّمی محض جلوه نمایند؛ اما همواره، افسانه‌ها در لابه‌لای صفحات خود، حقایقی را مکتوم داشته‌اند.

نخبگان پرده‌نشین، این شیوه را از آموزه‌های «تلمود» اخذ کرده‌اند؛ آن‌جا که تعلیم می‌دهد:
همواره چونان مار سرت را در سوراخی پنهان کن و دم را بیرون بفرست تا هرگاه دم را زدند، سرت بتواند آن را بازسازی کند.
این مخفی‌کاری باعث شده تا دُم‌ها به‌جای سرها بریده شوند. همواره انگشت‌های اتّهام، دُم‌های بیرونی یا همان عمله‌های سیاسی، اجتماعی را نشانه می‌روند و در فرصتی مناسب آن دُم‌ها را قطع می‌کنند؛ در حالی‌که سرها در لانه مانده‌اند و حتی گاه از روی مصلحت، سرهای مخفی، دُم‌های خود را قربانی می‌سازند تا سرها دیگر بار و دیگر بار به توطئه مشغول باشند سلطه ادامه پیدا کند.
به‌خاطر داشته باشید که «نخبگان» یا هر عنوان دیگری که روی آن‌ها بگذارید، در نسبت تمام با ایده‌ی «حکومت جهانی» قرار دارند و تنها در این مسیر قابل شناسایی‌اند و حضورشان در طول تاریخ قابل ردیابی است. و درک این امر، کشف اسم رمزی است که پرده از بسیاری وقایع پیچیده برمی‌دارد؛ در حالی‌که ما به اشتباه، بسیاری از وقایع رخ داده را با کلمه‌ی بی معنای «حادثه» و گاه «توهم توطئه» تفسیر کرده‌ایم!
زمانی روزولت رئیس‌جمهور آمریکا گفته بود:
در عالم سیاست، هیچ چیز تصادفی روی نمی‌دهد. اگر اتفاقی رخ داده، مطمئن باشید که طرح آن قبلاً به همان صورت ریخته شده است.
روزولت، در مقامی بود که خوب می‌دانست چه می‌گوید. [۵۰]