دیدگاه نئولیبرالیسم به اخلاقِ سیاسی، آن است که فضیلتِ فردی محصولِ نظامِ بازار است، و نه محصولِ نهادهایِ مدنی همچون دانشگاههایِ عمومی. آموزش در نظرِ نئولیبرالها، بههیچوجه یک حقِ عمومی نیست، بلکه یک سرمایهگذاریِ خصوصی با سوددهیِ بالقوّه است که مصرفکنندگانی منطقی و کارگرانی منضبط بهوجودمیآورد. تفکّراتی از این دست، فقط به تضعیفِ فرمِ بورژواییِ دولتِ دموکراتیک میانجامد و جامعه را بهسویِ فقر و نابرخورداری از حقوقِ سیاسی در حدِ قرنِ نوزدهم به عقب میراند، و در همان حال، بنیانهایِ ایدئولوژیک و نهادیِ سرمایهداری را نیز تهدید میکند.
هدف نئولیبرالها در رابطه با دانشگاه، تقویتِ تجاوزِ تجارت و استفاده از قدرتِ آن برایِ وابستهسازی یا مثلهکردنِ کالاهایِ عمومیِ تولیدشده توسطِ دانشگاه و مصادرهیِ پارههایِ آنها برایِ کنترلِ ایدئولوژیک بر آموزشِ عالی و سرکوبِ تفکرِ نقادانه است ـــ هدفی که با دموکراسی، نوآوری، و تولیدِ دانشِ مؤثّر در تضاد است.
«دانشگاهِ نئولیبرال»
نوشتهیِ هنری هلر، ترجمهیِ آناهیتا جلیلی
نشریهیِ فرهنگی و اجتماعیِ اخگر
شمارهیِ یکم، صفحههایِ ۱۶۱ و ۱۶۲.
@axgar_pub
هدف نئولیبرالها در رابطه با دانشگاه، تقویتِ تجاوزِ تجارت و استفاده از قدرتِ آن برایِ وابستهسازی یا مثلهکردنِ کالاهایِ عمومیِ تولیدشده توسطِ دانشگاه و مصادرهیِ پارههایِ آنها برایِ کنترلِ ایدئولوژیک بر آموزشِ عالی و سرکوبِ تفکرِ نقادانه است ـــ هدفی که با دموکراسی، نوآوری، و تولیدِ دانشِ مؤثّر در تضاد است.
«دانشگاهِ نئولیبرال»
نوشتهیِ هنری هلر، ترجمهیِ آناهیتا جلیلی
نشریهیِ فرهنگی و اجتماعیِ اخگر
شمارهیِ یکم، صفحههایِ ۱۶۱ و ۱۶۲.
@axgar_pub