Kitob oʻqish paytida 5 bet ham oʻqimasdan undan zerikaman, oʻqigim kelmay qoladi.
Bugun ishdan chiqib kunimni qolgan qismini, boʻlajak shogirdlar bilan suhbatga sarfladim. Ulardan biri yuqoridagi savolni berdi. Javob esa aniq edi. Chunki bu narsa meni anchadan beri qiynaydigan narsalardan biri yoshlikdagi travma edi.
Undan soʻradim. Yoshligingizda sizni majburlab kitob oʻqitganmi? Ha deya javob berdi. Javob ham shu edi detsky tramva.
Meni ham yoshligimda uydagilar oʻzim xohlamasam ham kitob oʻqishga boshqa xonaga chiqarib yuborar edi. Bu esa menga kitobga nisbatan nafratni keltirib chiqargandi. Yillar oʻtib kitob nega oʻqish kerakligiga javob qidira boshladim va oxiri javob topdim.
Bu narsani qanday yuqotish mumkin. Shunchaki kitobga boʻlgan qarashingizni oʻzgartiring. Toʻgʻri bittada kitobxon boʻlib qolmaysiz. Lekin sekin-sekin oʻrganasiz. Muhimi kitob sizga foydasi tegishi. Shunchaki oʻqigandan, oʻqimagan maqul.
Xurmatli ota-onalar. Iltimos farzandingizni kitob oʻqishga majburlashdan oldin unga nimaga oʻqishi kerakligini oʻtirib odamga oʻxshab tushuntiring. U ham inson gapga tushunadi. Va buni oʻzi kamlik qiladi, oʻrnak ham boʻling.
