#tungi_mutolaa_uchun
TIRISHQOQ YUN SUBir zamonlar Fuchjou yaqinida Yun Su ismli bolakay yashagan ekan. Uning otasi vafot etib, onasi bilan yolg‘iz qolibdi. Uylari bo‘m-bo‘sh, faqirlikda turmush kechirar ekanlar. Ayrim paytlari uylarida bir siqim guruch ham topilmas ekan.
Yun Su taʼlim olish yoshiga yetibdi, lekin unda na qog‘oz, na siyoh, na yozish uchun cho‘pqalam bor ekan. Shunday bo‘lsa-da, Yun Su “o‘qiyman”, deya qatʼiy ahd qilibdi va qashshoqlikdan chiqish yo‘llarini izlay boshlabdi. U buni – qashshoqlikdan, nochorlikdan qutulishning yagona yo‘li ilm ekanini bilardi. Va kelajakda bolalari ham o‘ziga o‘xshab kambag‘allikda yashashini xohlamasdi.
Ertasiga ertalab badavlat qo‘shnisining yoniga kelib, shunday debdi: “Eshitishimcha, uyingizga xizmatkor izlayotgan ekansiz. Iltimos, meni yollang! To‘g‘ri, yoshim katta emas, lekin shunga yarasha ko‘p narsa ham so‘ramayman: har zamonda o‘g‘illaringiz qanday o‘qiyotganini ko‘rib tursam bas, shuning o‘zi kifoya”.
Boy “tekin xizmatkor topildi”, deb xursand bo‘lib, rozilik beribdi.
Yun Su boyning uyida ertadan kechgacha mehnat qilar ekan. Hamma og‘ir ishlar uning zimmasida edi. Lekin Yun Su ahyon-ahyonda xo‘jayini farzandlarining kitoblariga ko‘z tashlash imkoniga ega bo‘lardi. Baʼzida esa unga darslarni to‘liq tinglash ham nasib qilar ekan: o‘qituvchi kelganida Yun Su burchakka berkinib olib, darsni kuzatar va shu tariqa bilim olardi.
Bir yildan keyin u so‘zlarni mustaqil tahlil qila boshlabdi. Lekin baxtga qarshi u yozishni bilmas ekan! Yozadigan narsasi ham yo‘q ekan. Yun Su “nima qilish mumkin?” deya o‘ylanib qolibdi va yechimini topibdi.
Yun Su onasi bilan dengiz bo‘yidagi kichkina uychada yashardi. Dengiz to‘lqinlari qirg‘oqdagi qumni kun davomida tekislar ekan. Shundan foydalanib, Yun Su uzun tayoqni olib, qirg‘oqqa kelibdi. Chaqqonlik bilan qumga so‘z yozibdi. To‘lqin kelib, so‘zni yuvib ketibdi. Bolakay yana yozibdi – boshqa to‘lqin so‘zni yana yuvib ketibdi. Bu tarzda u qalam va qog‘ozsiz bitmas-tuganmas so‘zlar yozishi mumkin ekanini tushunibdi.
Lekin endi unda kitobga ehtiyoj paydo bo‘libdi.
Kunlarning birida Yun Su boy xo‘jayinining yoniga borib, shunday debdi: “Men xonadoningizda tekin xizmat qildim – endi menga haq to‘lashingizni so‘ramoqchiman: xizmatim evaziga menga kitoblaringizni o‘qishga ruxsat bersangiz, men yana bir yil sizga bepul ishlab berishga roziman”.
Xo‘jayin bunday naf keltiradigan xizmatkorni yo‘qotib qo‘yishdan qo‘rqib, ruxsat beribdi.
Endi Yun Suda kitob ham bor edi. Ko‘pincha, u qorong‘u tushguncha ishlashga majbur bo‘lar, tundagina o‘qishga vaqt topar ekan. U shunchalik yo‘qsil bo‘lgan ekanki, hatto chiroq uchun yog‘ ham sotib ololmas ekan.
Biroq Yun Su taslim bo‘lmabdi. U oy yorug‘ida o‘qib, yozishga odatlanibdi. Oy bo‘lmaganida esa Yun Su kechasi yaltirab ko‘rinadigan qurtlarni o‘tlar orasidan terib olib, ularni qog‘oz fonusga solib qo‘yar ekan. Shu hasharotlarning kuchsizgina yorug‘i ostida tirishqoq Yun Su tunda mutolaa qilishni davom ettirar ekan.
Oradan ko‘p yillar o‘tibdi. Yun Su niyatiga yetibdi – buyuk olim bo‘lib yetishibdi. Ammo hali-xanuz odamlar kambag‘al kichkintoy Yun Suning tirishqoqligini tez-tez yodga olishar ekan.
Xulosa: Bugun biz farzandlarimizni bilimga chanqoq, doimo o‘z ustida ishlaydigan, masʼuliyatli etib tarbiyalamasak, yoshlikdan kitobga mehr qo‘yishni o‘rgatmasak, ertaga hech qanday rivojlanish va buyuk kelajak haqida gapirmasak ham bo‘ladi.
O.Xasanov «Liderlar kitobi»dan👉@https://
t.me/Buxoriy_izdoshlari_24
