آیا شاهد تغییرات بنیادی ژئوپلتیکی در جهان هستیم؟
خبرها حاکی از یک آرایش ژئوپلتیک جدید و مهم در سطح جهانی است که تا حدی نیز می‌تواند چرایی بیرون رفتن امریکا از خاورمیانه را نیز توضیح دهد.
توافق امنیتی-نظامی جدید استرالیا-انگلیس-امریکا (AUKUS) که برای مقابله با پیشروی های (به ویژه نظامی و نه صرفا اقتصادی) چین در منطقه هند و اقیانوسیه شکل گرفته، با سیاست فاصله گیری از اروپا همراه است و چه بسا تداوم آن، این دو را در درازمدت در تقابل با هم قرار دهد.
خروج ناگهانی و غیرمنتظره استرالیا از توافق اقتصادی-نظامی به ارزش چند ده میلیارددلاری با فرانسه، موسوم به آکوس (به منظور ساخت زیردریایی هایی با نیروی محرکه اتمی) و واگذاری آن به امریکا در چنین شرایطی، نقطه عطف مهمی در اعلام عمومی این تغییر رویه به شمار می‌رود. آمریکا، انگلستان، فرانسه، چین، روسیه، هند و اخیرا برزیل تنها کشورهایی در جهان هستند که دارای زیردریایی های هسته ای هستند. در پی فسخ قرارداد سرنوشت ساز مذکور که در هر قرن یکبار اتفاق می افتد نه بیشتر و میزان دوستی و دشمنی کشورها با یکدیگر را نیز تعیین می کند، در یک حرکت تاریخی کم سابقه، فرانسه سفیر خود از استرالیا و امریکا را فراخواند. واکنش مقامات فرانسه به تحقیر این کشور و این آرایش تازه، آنطور که در اظهارات فرماندهان نظامی آن به ویژه مشهود است، فراخواندن اتحادیه اروپا به تقویت وجه نظامی و اختصاص بودجه بیشتر به این موضوع است برای اینکه بتواند نه تنها در رقابت اقتصادی، بلکه در نزاع نظامی (بالقوه) با اتحاد نوین انگلوساکسون و با چین، بقا و اقتدار خود را حفظ کند.
بنظر می‌رسد که تلاش برای رسیدن به هژمونی جهانی فاز جدیدی را از سر میگذراند که در آن خاورمیانه بیش از همیشه طرد و حذف شده و در نبود نیروهای مترقی در این کشورها (که اغلب در دهه های پیش توسط همین قدرت های جهانی تضعیف و نابود شده اند)، راه برای بروز و تقویت نیروهای توسعه گر محلی و منطقه ای و ارتجاع های نظامی وابسته به دولت های غیردموکراتیک بازتر میشود. تنها چیزی که می‌تواند در سطح منطقه ای دست کم، این تعادل پیشینی را بر هم بزند، اراده مردمی برای تغییرات بنیادی و دموکراتیک و برابری خواهانه است.
Collective98@riseup.net
@collective98
خبرها حاکی از یک آرایش ژئوپلتیک جدید و مهم در سطح جهانی است که تا حدی نیز می‌تواند چرایی بیرون رفتن امریکا از خاورمیانه را نیز توضیح دهد.
توافق امنیتی-نظامی جدید استرالیا-انگلیس-امریکا (AUKUS) که برای مقابله با پیشروی های (به ویژه نظامی و نه صرفا اقتصادی) چین در منطقه هند و اقیانوسیه شکل گرفته، با سیاست فاصله گیری از اروپا همراه است و چه بسا تداوم آن، این دو را در درازمدت در تقابل با هم قرار دهد.
خروج ناگهانی و غیرمنتظره استرالیا از توافق اقتصادی-نظامی به ارزش چند ده میلیارددلاری با فرانسه، موسوم به آکوس (به منظور ساخت زیردریایی هایی با نیروی محرکه اتمی) و واگذاری آن به امریکا در چنین شرایطی، نقطه عطف مهمی در اعلام عمومی این تغییر رویه به شمار می‌رود. آمریکا، انگلستان، فرانسه، چین، روسیه، هند و اخیرا برزیل تنها کشورهایی در جهان هستند که دارای زیردریایی های هسته ای هستند. در پی فسخ قرارداد سرنوشت ساز مذکور که در هر قرن یکبار اتفاق می افتد نه بیشتر و میزان دوستی و دشمنی کشورها با یکدیگر را نیز تعیین می کند، در یک حرکت تاریخی کم سابقه، فرانسه سفیر خود از استرالیا و امریکا را فراخواند. واکنش مقامات فرانسه به تحقیر این کشور و این آرایش تازه، آنطور که در اظهارات فرماندهان نظامی آن به ویژه مشهود است، فراخواندن اتحادیه اروپا به تقویت وجه نظامی و اختصاص بودجه بیشتر به این موضوع است برای اینکه بتواند نه تنها در رقابت اقتصادی، بلکه در نزاع نظامی (بالقوه) با اتحاد نوین انگلوساکسون و با چین، بقا و اقتدار خود را حفظ کند.
بنظر می‌رسد که تلاش برای رسیدن به هژمونی جهانی فاز جدیدی را از سر میگذراند که در آن خاورمیانه بیش از همیشه طرد و حذف شده و در نبود نیروهای مترقی در این کشورها (که اغلب در دهه های پیش توسط همین قدرت های جهانی تضعیف و نابود شده اند)، راه برای بروز و تقویت نیروهای توسعه گر محلی و منطقه ای و ارتجاع های نظامی وابسته به دولت های غیردموکراتیک بازتر میشود. تنها چیزی که می‌تواند در سطح منطقه ای دست کم، این تعادل پیشینی را بر هم بزند، اراده مردمی برای تغییرات بنیادی و دموکراتیک و برابری خواهانه است.
Collective98@riseup.net
@collective98