Bugun qalbimda o‘zgacha bir yorqinlik va baxt nurining so‘ngsiz sahifasi ochildi.
Ertalab uyg‘onganimda, yulduzli tushlarimdan keyin, ko‘zlarimni ochishda darhol his qildim — bugun biror narsa ajoyib bo‘lishiga tayyor edim. Garchi uyqum yetarlicha bo‘lmasa-da, ichimda o‘sha bo‘shliqni to‘ldiradigan bir energiya bor edi.
Jamoam bilan birga zakovat musobaqasiga bordik. G‘alaba bilan bog‘liq har qanday orzu ortda qolgan edi, chunki biz uchun haqiqiy g‘alaba — bu birgalikdagi mehnat, birgalikdagi kulgi, va bir-birimizni qo‘llab-quvvatlash edi. Har bir qadamda bir-birimizni ilhomlantirib, hayotning o‘ziga yangi, go‘zal ranglar qo‘shdik.
Shundan keyin, tushlik qilib, quvnoq suhbatlar o‘tkazdik. O‘sha aniq bir lahzada, dunyo faqat bizning atrofimizda aylanishi kerakdek his qildim. So‘ng, kutilmagan xabarni eshitdik: qaynonaoyijonimning PhD dissertatsiyasi himoyaga qabul qilindi! Biz barchamiz birgalikda quvonchni ulashdik. Qaynotam va qaynonamning ko‘zlarida o‘sha butun dunyo bilan teng bo‘lgan baxtni ko‘rganimda, qalbimda yana bir olov yondi. Bu hisni ulashish, so‘zlar bilan ifodalab bo‘lmaydigan ajoyib lahza edi.
Shundan so‘ng, ishdan qaytib, uyga kirganimda, ayolimning meni kutib turganini ko‘rdim. Men uchun tayyorlagan eng sevimli taomi, sevgisi bilan yasalgan barcha go‘zallikni his qildim. Birgalikda ovqat yeb, kino tomosha qilish… bu endi oddiy bir mashg‘ulot emas, balki, haqiqiy baxtni topganimni anglatardi.
Bugun, bu lahzalar, men uchun hayotning eng go‘zal va qimmatli sovg‘alari bo‘ldi.
“Baxt bu – nafaqat o‘zingni topish, balki o‘sha topilganini sevganlaring bilan birga yashashdir.”
Ertalab uyg‘onganimda, yulduzli tushlarimdan keyin, ko‘zlarimni ochishda darhol his qildim — bugun biror narsa ajoyib bo‘lishiga tayyor edim. Garchi uyqum yetarlicha bo‘lmasa-da, ichimda o‘sha bo‘shliqni to‘ldiradigan bir energiya bor edi.
Jamoam bilan birga zakovat musobaqasiga bordik. G‘alaba bilan bog‘liq har qanday orzu ortda qolgan edi, chunki biz uchun haqiqiy g‘alaba — bu birgalikdagi mehnat, birgalikdagi kulgi, va bir-birimizni qo‘llab-quvvatlash edi. Har bir qadamda bir-birimizni ilhomlantirib, hayotning o‘ziga yangi, go‘zal ranglar qo‘shdik.
Shundan keyin, tushlik qilib, quvnoq suhbatlar o‘tkazdik. O‘sha aniq bir lahzada, dunyo faqat bizning atrofimizda aylanishi kerakdek his qildim. So‘ng, kutilmagan xabarni eshitdik: qaynonaoyijonimning PhD dissertatsiyasi himoyaga qabul qilindi! Biz barchamiz birgalikda quvonchni ulashdik. Qaynotam va qaynonamning ko‘zlarida o‘sha butun dunyo bilan teng bo‘lgan baxtni ko‘rganimda, qalbimda yana bir olov yondi. Bu hisni ulashish, so‘zlar bilan ifodalab bo‘lmaydigan ajoyib lahza edi.
Shundan so‘ng, ishdan qaytib, uyga kirganimda, ayolimning meni kutib turganini ko‘rdim. Men uchun tayyorlagan eng sevimli taomi, sevgisi bilan yasalgan barcha go‘zallikni his qildim. Birgalikda ovqat yeb, kino tomosha qilish… bu endi oddiy bir mashg‘ulot emas, balki, haqiqiy baxtni topganimni anglatardi.
Bugun, bu lahzalar, men uchun hayotning eng go‘zal va qimmatli sovg‘alari bo‘ldi.
“Baxt bu – nafaqat o‘zingni topish, balki o‘sha topilganini sevganlaring bilan birga yashashdir.”