🛑💢 هنوز خیلی امروز رو دستمون مونده تا فردا بشه
فیلم Groundhog Day یا روز موش‌خرما، داستان خبرنگاری است که جهت تهیه‌ی یه گزارش به شهری دورافتاده می‌ره که از همون اول ازش بیزاره. سروته کار رو هم می‌آره و فرداش میخواد برگرده به شهرش که متوجه میشه صبح، دوباره توی دیروز بیدار شده. روز بعد و روز بعدش و روزهای دِگر هم! گیر افتاده توی روز اول. هر روز همون اتفاق‌ها. همون گزارش. همون حرف‌ها.
اول فکر می‌کنه شوخیه. بعد شوکه میشه. بعد وحشت می‌کنه. بعد سوگواری می‌کنه. حتی خودش رو می‌کشه. اما هربار دوباره توی همون روز بیدار میشه. خلاصه رد می‌ده. بی‌خیال میشه. کم‌کم می‌پذیره که دیگه باید تا ابد توی همون روز و همون شهر زندگی کنه. شروع می‌کنه به دیدن. یادگرفتن. دوست پیداکردن. کمک‌کردن. با تمام شهر رفیق میشه. اسم همه رو یاد میگیره. هنر جدید یاد میگیره، زبان جدید یاد میگیره، پیانوزدن یاد میگیره. همه‌ش توی یه روز. هر روز روز از نو روزی از نو.
نکته مهم اینجاست که وقتی بالاخره یاد میگیره یک‌بار از تمام اون ۲۴ ساعت درست استفاده کنه... *فردا میاد. فردایی که توش باسوادتر، قوی‌تر و قدردان‌تر از دیروز بیدار میشه.*
سعی میکنم حتما فیلم را در اسرع وقت خدمت تان ارسال کنم.....
و اما مطلب اصلی که می خواستم خدمت تان عرض کنم... 👇👇
❣این روز ها همه در شرایطی تقریبا یکسان قرار داریم؟ روزهای قرنطینه، روزهای تکراری، روتین و ... این روزها دقیقا حکایت روزهای‌موش خرماست.
اول باورمون نشد، شبیه شوخی بود شایدم کمی اغراق، بعد شوکه شدیم. وحشت کردیم یا شاید هم فعلا وحشت زده هستیم، گاها ناسزا گفتیم، غُر و لند کردیم، غر زدیم و اما نهایتا پذیرفتیم. بعدش جوک گفتیم. رفتیم تو خودمون. غمگین شدیم. حوصله‌مون سر رفت. نهایتا رد دادیم. بعضی هامون نقاشی کشیدیم یا به گلدون‌ها رسیدیم، غذاهای جدید درست کردیم، نون پختیم! فیلم دیدیم، کتاب خوندیم، نوشتیم، ساز زدیم، ورزش کردیم، با هم حرف زدیم، ما معلمین پا به ناشناخته ها گذاشتیم، از خودمون و تدریس مون فیلم گرفتیم، منتشر کردیم، با واژه های جدید دست و پنجه نام کردیم (آنلاین، دانلود، مجازی)، خود را در معرض رسانه های مختلف و نرم افزارهای تعاملی قرار دادیم، آزمون آنلاین گرفتیم و ...
اما هنوز مونده، هنوز خیلی امروز رو دستمون مونده تا فردا بشه به شرط اینکه بتونیم از تمام زمان تکراری و مرده در اختیارمون به درستی استفاده کنیم...
ولی میشه. فردا می‌رسه. تموم میشه این روزهای تکراری و اصطلاحا موش‌خرما، به محض اینکه یاد بگیریم چجوری ازش استفاده کنیم.
فردا امروز نیست... بلکه روزی نو حرکتی نو و شرایطی جدید است. از فرصت ایجاد شده ناشی از تهدید کرونا جهت خودسازی و ارتقای حرفه ای و شغلی خود استفاده کنیم چون هنوز خیلی امروز رو دستمون مونده تا فردا بشه.
با تقدیم و تجدید احترام
کاوه محمدی
دکتری مدیریت آموزشی - مدیر کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
----------------------
کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱👇
@EAL21st
فیلم Groundhog Day یا روز موش‌خرما، داستان خبرنگاری است که جهت تهیه‌ی یه گزارش به شهری دورافتاده می‌ره که از همون اول ازش بیزاره. سروته کار رو هم می‌آره و فرداش میخواد برگرده به شهرش که متوجه میشه صبح، دوباره توی دیروز بیدار شده. روز بعد و روز بعدش و روزهای دِگر هم! گیر افتاده توی روز اول. هر روز همون اتفاق‌ها. همون گزارش. همون حرف‌ها.
اول فکر می‌کنه شوخیه. بعد شوکه میشه. بعد وحشت می‌کنه. بعد سوگواری می‌کنه. حتی خودش رو می‌کشه. اما هربار دوباره توی همون روز بیدار میشه. خلاصه رد می‌ده. بی‌خیال میشه. کم‌کم می‌پذیره که دیگه باید تا ابد توی همون روز و همون شهر زندگی کنه. شروع می‌کنه به دیدن. یادگرفتن. دوست پیداکردن. کمک‌کردن. با تمام شهر رفیق میشه. اسم همه رو یاد میگیره. هنر جدید یاد میگیره، زبان جدید یاد میگیره، پیانوزدن یاد میگیره. همه‌ش توی یه روز. هر روز روز از نو روزی از نو.
نکته مهم اینجاست که وقتی بالاخره یاد میگیره یک‌بار از تمام اون ۲۴ ساعت درست استفاده کنه... *فردا میاد. فردایی که توش باسوادتر، قوی‌تر و قدردان‌تر از دیروز بیدار میشه.*
سعی میکنم حتما فیلم را در اسرع وقت خدمت تان ارسال کنم.....
و اما مطلب اصلی که می خواستم خدمت تان عرض کنم... 👇👇
❣این روز ها همه در شرایطی تقریبا یکسان قرار داریم؟ روزهای قرنطینه، روزهای تکراری، روتین و ... این روزها دقیقا حکایت روزهای‌موش خرماست.
اول باورمون نشد، شبیه شوخی بود شایدم کمی اغراق، بعد شوکه شدیم. وحشت کردیم یا شاید هم فعلا وحشت زده هستیم، گاها ناسزا گفتیم، غُر و لند کردیم، غر زدیم و اما نهایتا پذیرفتیم. بعدش جوک گفتیم. رفتیم تو خودمون. غمگین شدیم. حوصله‌مون سر رفت. نهایتا رد دادیم. بعضی هامون نقاشی کشیدیم یا به گلدون‌ها رسیدیم، غذاهای جدید درست کردیم، نون پختیم! فیلم دیدیم، کتاب خوندیم، نوشتیم، ساز زدیم، ورزش کردیم، با هم حرف زدیم، ما معلمین پا به ناشناخته ها گذاشتیم، از خودمون و تدریس مون فیلم گرفتیم، منتشر کردیم، با واژه های جدید دست و پنجه نام کردیم (آنلاین، دانلود، مجازی)، خود را در معرض رسانه های مختلف و نرم افزارهای تعاملی قرار دادیم، آزمون آنلاین گرفتیم و ...
اما هنوز مونده، هنوز خیلی امروز رو دستمون مونده تا فردا بشه به شرط اینکه بتونیم از تمام زمان تکراری و مرده در اختیارمون به درستی استفاده کنیم...
ولی میشه. فردا می‌رسه. تموم میشه این روزهای تکراری و اصطلاحا موش‌خرما، به محض اینکه یاد بگیریم چجوری ازش استفاده کنیم.
فردا امروز نیست... بلکه روزی نو حرکتی نو و شرایطی جدید است. از فرصت ایجاد شده ناشی از تهدید کرونا جهت خودسازی و ارتقای حرفه ای و شغلی خود استفاده کنیم چون هنوز خیلی امروز رو دستمون مونده تا فردا بشه.
با تقدیم و تجدید احترام
کاوه محمدی
دکتری مدیریت آموزشی - مدیر کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
----------------------
کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱👇
@EAL21st