🔨 یک کلمه درباره اولتیماتوم ۴۸ ساعته!
نظام قضایی فاسد بهترین جاست برای مانور دادن فاسدانی که با مصونیت‌های فراقانونی، راهِ بازی با رسانه‌ها و افکار عمومی را بلدند. همانطور که حالا محمود احمدی‌نژاد، رییس فاسدترین دولت تاریخ معاصر ایران قوه قضاییه و رییس آنرا به چالش کشیده و برایشان ضرب‌الاجل دو روزه تعیین کرده. مدرکی علیه‌اش رو کنند یا نکنند بازنده‌اند. اگر رو نکنند مدعی خواهد شد، اگر رو کنند هم یعنی کار به جایی رسیده که یک متهم برای رییس قوه قضاییه ضرب‌الاجل تعیین می‌کند و به خواسته‌اش هم می‌رسد. تمام کوشش احمدی‌نژاد و معدود اطرافیانش این است که تخلفات عظیم مالی و قانون‌شکنی‌های مملکت‌سوزشان را بازی سیاسی جلوه دهند و موفق هم بوده‌اند. تخلفاتی که سالها بعد از انجامِ آشکارشان رسیدگی شوند و هیچ راهی هم برای اعاده ضرر و زیانشان نباشد جز با انگیزه سیاسی علم نشده‌اند. واقعیت هم آنست که اگر احمدی‌نژاد با قهر یازده روزه‌اش راه خود را از راس نظام جدا نمی‌کرد و بعدا با رو کردن فیلم رسواگر فاضل لاریجانی آبروی این خاندان روسیاه را نمی‌ریخت و نهایتا با صادق لاریجانی و دست‌نشاندگان قوه قضاییه درگیر نمی‌شد هیچگاه نه برای خودش و نه حتی سعید مرتضوی قاتل مشکلی به وجود نمی‌آمد.
بیش از یک قرن پس از جنبش مشروطه ما همچنان عدالتخانه می‌خواهیم و راه رهایی‌مان همان «یک کلمه» است.
—------------
( رساله «یک کلمه» نام کتاب مشهور میرزا یوسف خان تبریزی است که در عهد ناصری نوشته شد. نویسنده دوای درد و مشکلات مردم ایران را یک کلمه که همانا قانون باشد می‌دانست؛ قانونی که برای همه یکسان باشد و منجر به عدالتی شود که مطیع و منقاد آن باشند. گفته می‌شود به دستور راس نظامِ آن نظام آنقدر کتاب را در زندان بر سرش کوفتند که درگذشت)
نظام قضایی فاسد بهترین جاست برای مانور دادن فاسدانی که با مصونیت‌های فراقانونی، راهِ بازی با رسانه‌ها و افکار عمومی را بلدند. همانطور که حالا محمود احمدی‌نژاد، رییس فاسدترین دولت تاریخ معاصر ایران قوه قضاییه و رییس آنرا به چالش کشیده و برایشان ضرب‌الاجل دو روزه تعیین کرده. مدرکی علیه‌اش رو کنند یا نکنند بازنده‌اند. اگر رو نکنند مدعی خواهد شد، اگر رو کنند هم یعنی کار به جایی رسیده که یک متهم برای رییس قوه قضاییه ضرب‌الاجل تعیین می‌کند و به خواسته‌اش هم می‌رسد. تمام کوشش احمدی‌نژاد و معدود اطرافیانش این است که تخلفات عظیم مالی و قانون‌شکنی‌های مملکت‌سوزشان را بازی سیاسی جلوه دهند و موفق هم بوده‌اند. تخلفاتی که سالها بعد از انجامِ آشکارشان رسیدگی شوند و هیچ راهی هم برای اعاده ضرر و زیانشان نباشد جز با انگیزه سیاسی علم نشده‌اند. واقعیت هم آنست که اگر احمدی‌نژاد با قهر یازده روزه‌اش راه خود را از راس نظام جدا نمی‌کرد و بعدا با رو کردن فیلم رسواگر فاضل لاریجانی آبروی این خاندان روسیاه را نمی‌ریخت و نهایتا با صادق لاریجانی و دست‌نشاندگان قوه قضاییه درگیر نمی‌شد هیچگاه نه برای خودش و نه حتی سعید مرتضوی قاتل مشکلی به وجود نمی‌آمد.
بیش از یک قرن پس از جنبش مشروطه ما همچنان عدالتخانه می‌خواهیم و راه رهایی‌مان همان «یک کلمه» است.
—------------
( رساله «یک کلمه» نام کتاب مشهور میرزا یوسف خان تبریزی است که در عهد ناصری نوشته شد. نویسنده دوای درد و مشکلات مردم ایران را یک کلمه که همانا قانون باشد می‌دانست؛ قانونی که برای همه یکسان باشد و منجر به عدالتی شود که مطیع و منقاد آن باشند. گفته می‌شود به دستور راس نظامِ آن نظام آنقدر کتاب را در زندان بر سرش کوفتند که درگذشت)