سازوکار دفاعی عبارت است از واکنش ناخودآگاه خود (من) به عنوان قسمتی از شخصیت به منظور کاهش اضطراب از طریق تغییر در ادراک واقعیت. مکانیسمهای دفاعی شیوههایی هستند که افراد بهطور ناخودآگاه در برابر رخدادهای اضطرابآور به کار میبرند، تا از خود در برابر آسیبهای روانی محافظت کنند. این اصطلاح همچنین اشاره به عملکرد دفاعی غریضی و طبیعی موجودات و از جمله انسان دارد که در مواجهه با خطر، استرس و اضطراب موجب ترشح هرمون کورتیزول شده و موجود یا فرد ناگزیر از انتخاب بین نبرد یا گریز خواهد شد.