کمال‌گرایی از کجا در ما شکل گرفت؟

۱. کودکی ناامن:
پدر و مادر ۱۹ را حساب نمی‌کند، می‌گوید باید ۲۰ بگیری.
کودک مدام با این جملات مواجه می‌شود:

"تو دست و پا چلفتی هستی"
"بچه فلانی رو نگاه کن! تو به درد نخوری"
سیستم آموزشی ما چه در مدرسه چه دانشگاه، نمی‌گوید مقایسه نکن! توسری نزن!

۲. یادگیری از اجتماع و محیط:
محیط می‌گوید باید چنین هیکلی داشته باشی.
باید زیبا و بی‌نقص باشی.
باید این شکلی لباس بپوشی.
فلانی را نگاه کن! باید این مدلی باشی. (جامعه پر شده از مقلدهای اینفلوئنسرها..ادای نصرت رو درمیارن فکر می‌کنن مثل اون آشپز خفنی میشن)

۳. انتظارات بالای خانواده:
اینهمه خرجت کردیم..توقع داریم..باید پزشکی قبول شی، باید فلان‌جا کار کنی.
انرژی زیادی را صرف گیر دادن می‌کنند.


۴. فرهنگ بت ساز:
در فرهنگ ما، آدم‌ها یا شیطان هستند یا بتی برای پرستیدن.
وسط ندارم..خاکستری ندارم..امکان ندارد بگوییم یکی ۴ تا خوبی دارد دو تا بدی و بقیه قبول کنند..نقص داری؟ حذف!
این فرهنگ آدم‌ها را به تله کمالگرایی می‌اندازد.


۵. شرکت‌های تبلیغاتی:
همیشه می‌خواهند یک آدم بی‌نقص بسازند، خصوصا در حوزه زیبایی.

۶. شبکه‌های اجتماعی:
استاندارها را می‌برند بالاتر.
فقط خوشی‌ها را به اشتراک می‌گذارند.
هرگز از غم‌ها، شکست‌ها و گریه‌ها، تصویری نمی‌گذارند.
چقدر در شبکه های اجتماعی زمان می‌گذارید؟

https://t.me/Hrman11