📌بخشی از سخنرانی دکتر مظاهری، ریاست دانشکده روانشناسی شهید بهشتی، با عنوان بررسی روانشناختی کودک‌آزاری در سکونتگاه‌های فقیرنشین
‏goo.gl/Jbrxrx

🔹سورفتار تفاوت بین شرایط واقعی کودک و شرایط لازم برای رشد مطلوب کودک به حساب می‌آید. عامل بوجود آورنده‌ی این تفاوت مهم نیست از جمله کم‌کاری مادر، مدرسه و...
ممکن است بگویید این تعریف خیلی بزرگ است ولی به اعتقاد ما روانشناسان باید تعریف اینقدر وسیع باشد. کودکان امکان دفاع و حمایت از خودشان را ندارند. اتفاقی که می‌افتد این است که در بسیاری موارد سورفتار در زمانی رخ می‌دهد که هیچ ناظری بر آن محیط وجود ندارد و همچنین کودک هم درست و غلط و عملکرد صحیح و حق و حقوق خودش را نمی‌داند.

🔹در این جامعه، افرادی هستند که مشکل دارند و آزارگرند و همچنین این عمل در محیط عمومی که رخ نمی‌دهد که شخصی ناظر باشد و همچنین گزارش خود کودک هم قابل‌استناد نیست. خلاصه یعنی هر کاری که می‌توانید بکنید. منِ روانشناس با دیدن این وضع و خلاها آتش می‌گیرم و ما داریم این وضع و خلا را در جامعه فریاد می‌زنیم.
این سیستم قضایی چطور میتواند از کودک حمایت کند اگر توانایی انجام کاری نداریم لازم نیست اینگونه در جامعه ناتوانیمان را فریاد بزنیم
هرکس در جامعه میخواهد چیزی فرا بگیرد مثلا دزدی و ... شما در واقع در حال آموزش سورفتار هستید وقتی بیان می کنید کودک صحبتش قابل استناد نیست و شاهد لازم هست.

🔹خدا همه‌ی ما را سر عقل بیاورد که با اجتناب از مسایل سیاسی و .... به سلامت کودکانمان توجه کنیم و این مساله در الویت ما باشد.

🔹در روانشناسی یک تعریف از هوشمندی این است که هر چه بتوانی دوردست تر را ببینی هوشمندتری. ای کاش کمی در حفاظت از منافع کودکان، دوراندیش باشیم چون کودکان آینده جامعه هستند.

✅ لینک کامل سخنرانی در سایت:
👇👇👇
nochildabuse.sosapoverty.org/news/iran/1935/
〰〰〰〰〰〰
🆔 @NoChildAbuse