اما تو اینقدر خوبی که نمیتونم چشمامو ازت بردارم.
توانایی این رو دارم که ساعت ها بشینم و فقط طرز نشستنت رو ببینم و محو اون همه هارمونی زیباش بشم.
حتی اگر تو هم راجب حس من چیزی نفهمی و تا اخر عمر اون رو داخل جعبه‌ای در کنار قلبم نگهش دارم، ارزش همه این سختی‌ها و ناراحتی‌ها رو که میکشم، داره.
فکرش رو بکن، یک آدم چقدر باید برام خاص باشه که از کوچیکترین تا بزرگترین جزئیات مربوط به اون رو یادم باشه.
چقدر باید کسی رو دوست داشته باشم که هر لحظه توی ذهنم بیاد، توی هر موقعیتی که پیش میاد...
توی خوشحالی، توی ناراحتی.
توی خوشحالی هام دوست دارم کنارم بود تا اون خوشحالیو باهاش تقسیم میکردم؛ و توی ناراحتی هام هم دوست داشتم کنارم بود تا با حرفای زیباش و همدردی هاش باهاش حالمو خوب کنه..
فکر کنم به این میگن عشق، درسته؟

ㅡ Taendle 🗝  ~