***
Shishi to'rtinchi qavatta ishlayotgan xizmatchilarga bir rov nazar tashlash uchun Taehyungni xonasiga chiqti
- To'xta! - dedi Taehyungni kiyimlarini avaylab chamadonlarga solayotgan hizmatchi qizga qarab
- Bularni hammasini olda, tashlab yubor!
- Ammo..
- Takrorlashim shartmi? - deya sovuq va o'tkir nigohlarini qizga qaratib jilmaydi
- Yo'q. Ho'p bo'ladi honim!- hizmatchi kiyimlarni endi chemadonlarga emas, katta qora paketlarga joylay boshladi. Barchasi eng so'ngi modeldagi smokinglar, brend oyoq kiyimlar, hatto ko'zgu qarshisidagi atirlarni ham yig'ishtirib tashlab yuborishdi...
Xonaga chang yutgish solishdan avval jihozlarning joyini almashtirishdi. Taehyung yo'q ranglarni yaxshi ko'rgani uchun xonasi asosan qahvarang jihozlar bilan bezatilgan edi. Endi ularni mehmonga taklif qilib bo'lmaydi. Hizmatchilar jihozlarni almashtirib hamma narsani yig'ishtirishdi. Aslida-ku bir xona bilan, uy kengayib qolmaydi. Ammo Shishi Taehyungni nafaqat kompaniyadan, hattoki uyidan ham quvib chiqarayotganini zavq bilan tamosha qilardi... Hizmatchi qizlardan biri paketlarni ustma-ust qilib olib chiqayotkan payt qo'lidan tushurib yubordi va paketlardan birini ichidagi narsalar yerga sochilib ketti
- Ehtiyot bo'lmaysanmi? Landovur! - deya tanbeh berdi Shishi va sochilib ketgan narsalarni oyog'i bilan yig'moqchi bo'lib turtgan payt ko'zi yerda yotgan tanish medalyonga tushdi. Shu on Shishining qalbini qo'rquv egalladi... Juda g'alati hislar qurshovida qoldi. Hayajon... Sog'inch.... Ayriliq... Azob...... Alam... Yolg'izlik.... Nochorlik.... Ilojsizlik!
- Chiqib keting! - deya shivirladi Shishi hizmatchilarga
- Hamasi joyidami? Honim yana biroz ish qoldi! Yarim soat bering tugatamiz..
- CHIQ DEDIMM!!! - uning baqirig'i va telbanamo boqayotgan ko'zlarini ko'rib qizlar qo'rquvdan otilib chiqib ketishdi.
Eshikni ichkaridan yopgach, yerga o'tirib o'sha medalyonni qo'liga oldi. Yurak shaklida.. Ochilardi... Ochdi ham! Ichida oppoq atirgulni rasmi bor edi... Ha bu os'ha..!
- Qanaqasiga? Ahir bu... Bo'lishi mumkin emas! Men buni.. O'xshashlik... Bu tasodif... Bu shunchaki axlat..! Axlat.! O'tmish axlati..! Yo'q. Yo'q. Yo'q!- ko'zlaridan oqayotgan yoshlarni to'xtata olmay qoldi. Go'yo barchasi ostun-ustun bo'lgandek. U allaqachon unutgan narsani eslagandek... Qalbidagi qorong'u zulmatni umid uchquni yoritgandek bo'ldi...
#20_yil_avval ...
- Bola teskari kelyabti! Hoy qiz. O'lib qolmaysanmi? - dedi o'zini doyaligi bilan maqtangan Rian kampir
- Il...ti..mos.. qut..qa..ring o'li...b qola..maaaaannn! - deya og'ridan chinqirardi Shishi
Sung-gang bedarak ketgach Shishi nima qilishini bilmadi. Bolani oldirishga kech edi. Homiladorligi ma'lum bo'lgach o'zi ishlaydigan qahvaxona egasi yengiltak deya haydab yubordi.
Qornida 6 oylik bola bilan ko'chada ishsiz va uysiz qolgan Shishi shaxar chetidagi o'zi tanishgan va bir-ikki marta yordam bergan kampirnikiga iltijo qilib bordi... Rian kampir ham insoniyligini yo'qotmagan ekan Shishini uyiga kirgizib joy berdi. Shu vaqt mobaynida kampirni uyida goh non ham bo'lmay qolardi. 3 xonali devorlari ko'chib tushgan, sichqon ham in qilgan va har teshiktan suvarak bosh suqadigan bu joy Rian kampir uchun jannat edi... Shishi qo'lida bor bir-ikki chaqasini ham kampirga berdi.. Eson-omon o'sha 3 oyni o'tkazib mana oy kuni ham kelgandi
- Chida qizim chida. Odamdan odam tug'ilyabti axir! Oson ekanmi. Shishi... qizim bola teskari kelyapti... Bardam bo'l! - dedi Rian kampir. Ammo Shishini qulog'iga so'z kirmasdi. Og'riq zo'ridan chinqirib yotardi. Ancha urinish va azobdan so'ng chaqaloq dunyoga keldi. Ammo yig'lamadi. Kampir ham, bir o'limdan qaytgan Shishi ham ko'zlarini bolaga qadab yig'lardi
- O'ldimi?
- Tovba de qizim. Nafas olyabti-ku)- deya Rian kampir bolani ketiga bir-ikki tushirgandi chinqirig'i butun uyni tutti - Voy shumtakaye...!
Shishi to'rtinchi qavatta ishlayotgan xizmatchilarga bir rov nazar tashlash uchun Taehyungni xonasiga chiqti
- To'xta! - dedi Taehyungni kiyimlarini avaylab chamadonlarga solayotgan hizmatchi qizga qarab
- Bularni hammasini olda, tashlab yubor!
- Ammo..
- Takrorlashim shartmi? - deya sovuq va o'tkir nigohlarini qizga qaratib jilmaydi
- Yo'q. Ho'p bo'ladi honim!- hizmatchi kiyimlarni endi chemadonlarga emas, katta qora paketlarga joylay boshladi. Barchasi eng so'ngi modeldagi smokinglar, brend oyoq kiyimlar, hatto ko'zgu qarshisidagi atirlarni ham yig'ishtirib tashlab yuborishdi...
Xonaga chang yutgish solishdan avval jihozlarning joyini almashtirishdi. Taehyung yo'q ranglarni yaxshi ko'rgani uchun xonasi asosan qahvarang jihozlar bilan bezatilgan edi. Endi ularni mehmonga taklif qilib bo'lmaydi. Hizmatchilar jihozlarni almashtirib hamma narsani yig'ishtirishdi. Aslida-ku bir xona bilan, uy kengayib qolmaydi. Ammo Shishi Taehyungni nafaqat kompaniyadan, hattoki uyidan ham quvib chiqarayotganini zavq bilan tamosha qilardi... Hizmatchi qizlardan biri paketlarni ustma-ust qilib olib chiqayotkan payt qo'lidan tushurib yubordi va paketlardan birini ichidagi narsalar yerga sochilib ketti
- Ehtiyot bo'lmaysanmi? Landovur! - deya tanbeh berdi Shishi va sochilib ketgan narsalarni oyog'i bilan yig'moqchi bo'lib turtgan payt ko'zi yerda yotgan tanish medalyonga tushdi. Shu on Shishining qalbini qo'rquv egalladi... Juda g'alati hislar qurshovida qoldi. Hayajon... Sog'inch.... Ayriliq... Azob...... Alam... Yolg'izlik.... Nochorlik.... Ilojsizlik!
- Chiqib keting! - deya shivirladi Shishi hizmatchilarga
- Hamasi joyidami? Honim yana biroz ish qoldi! Yarim soat bering tugatamiz..
- CHIQ DEDIMM!!! - uning baqirig'i va telbanamo boqayotgan ko'zlarini ko'rib qizlar qo'rquvdan otilib chiqib ketishdi.
Eshikni ichkaridan yopgach, yerga o'tirib o'sha medalyonni qo'liga oldi. Yurak shaklida.. Ochilardi... Ochdi ham! Ichida oppoq atirgulni rasmi bor edi... Ha bu os'ha..!
- Qanaqasiga? Ahir bu... Bo'lishi mumkin emas! Men buni.. O'xshashlik... Bu tasodif... Bu shunchaki axlat..! Axlat.! O'tmish axlati..! Yo'q. Yo'q. Yo'q!- ko'zlaridan oqayotgan yoshlarni to'xtata olmay qoldi. Go'yo barchasi ostun-ustun bo'lgandek. U allaqachon unutgan narsani eslagandek... Qalbidagi qorong'u zulmatni umid uchquni yoritgandek bo'ldi...
#20_yil_avval ...
- Bola teskari kelyabti! Hoy qiz. O'lib qolmaysanmi? - dedi o'zini doyaligi bilan maqtangan Rian kampir
- Il...ti..mos.. qut..qa..ring o'li...b qola..maaaaannn! - deya og'ridan chinqirardi Shishi
Sung-gang bedarak ketgach Shishi nima qilishini bilmadi. Bolani oldirishga kech edi. Homiladorligi ma'lum bo'lgach o'zi ishlaydigan qahvaxona egasi yengiltak deya haydab yubordi.
Qornida 6 oylik bola bilan ko'chada ishsiz va uysiz qolgan Shishi shaxar chetidagi o'zi tanishgan va bir-ikki marta yordam bergan kampirnikiga iltijo qilib bordi... Rian kampir ham insoniyligini yo'qotmagan ekan Shishini uyiga kirgizib joy berdi. Shu vaqt mobaynida kampirni uyida goh non ham bo'lmay qolardi. 3 xonali devorlari ko'chib tushgan, sichqon ham in qilgan va har teshiktan suvarak bosh suqadigan bu joy Rian kampir uchun jannat edi... Shishi qo'lida bor bir-ikki chaqasini ham kampirga berdi.. Eson-omon o'sha 3 oyni o'tkazib mana oy kuni ham kelgandi
- Chida qizim chida. Odamdan odam tug'ilyabti axir! Oson ekanmi. Shishi... qizim bola teskari kelyapti... Bardam bo'l! - dedi Rian kampir. Ammo Shishini qulog'iga so'z kirmasdi. Og'riq zo'ridan chinqirib yotardi. Ancha urinish va azobdan so'ng chaqaloq dunyoga keldi. Ammo yig'lamadi. Kampir ham, bir o'limdan qaytgan Shishi ham ko'zlarini bolaga qadab yig'lardi
- O'ldimi?
- Tovba de qizim. Nafas olyabti-ku)- deya Rian kampir bolani ketiga bir-ikki tushirgandi chinqirig'i butun uyni tutti - Voy shumtakaye...!