اشتراک معنوی واشتراک لفظی که در فلسفه مطرح می کنیم با اشتراک معنوی ولفظی در ادبیات متفاوت است؟
در ادبیات اگر دوتا وضع داشته باشیم ،یعنی دوبار لفظ وضع شود می گوییم مشترک لفظی،اهمیت نمی دهیم که این دوبار برای یک معنا وضع شده یا برای دو معنا. البته حتما برای دومعنا وضع می شود اما اگر هم در ادبیات لفظی را برای یک معنا دوبار وضع کنند این را مشترک لفظی گویند.
اما در فلسفه گویند چون معنا، معنای واحد است پس مشترک ،مشترک معنوی است.
در فلسفه به معنا توجه می شود با وضع کار ندارند،اگر معنا مشترک باشند چند بار هم لفظ وضع شده باشد،باز گویند مشترک ،مشترک معنوی است، مشترک لفظی نیست. اگر معنا متعدد شد،می گویند مشترک، مشترک لفظی است
پس در فلسفه ، مهم وحدت وتعدد معناست،اگر معنا واحد بود مشترک معنوی است،اگر معنا متعدد بود مشترک لفظی است،اصلا کاری به وضع ندارد بر خلاف ادبیات که اگر وضع متعدد باشدمشترک لفظی است،اگر وضع واحد باشد مشترک معنوی است.
تاریخ ۹۷/۰۷/۱۸
دقیقه۲:۵۹
@Manzomeeh
در ادبیات اگر دوتا وضع داشته باشیم ،یعنی دوبار لفظ وضع شود می گوییم مشترک لفظی،اهمیت نمی دهیم که این دوبار برای یک معنا وضع شده یا برای دو معنا. البته حتما برای دومعنا وضع می شود اما اگر هم در ادبیات لفظی را برای یک معنا دوبار وضع کنند این را مشترک لفظی گویند.
اما در فلسفه گویند چون معنا، معنای واحد است پس مشترک ،مشترک معنوی است.
در فلسفه به معنا توجه می شود با وضع کار ندارند،اگر معنا مشترک باشند چند بار هم لفظ وضع شده باشد،باز گویند مشترک ،مشترک معنوی است، مشترک لفظی نیست. اگر معنا متعدد شد،می گویند مشترک، مشترک لفظی است
پس در فلسفه ، مهم وحدت وتعدد معناست،اگر معنا واحد بود مشترک معنوی است،اگر معنا متعدد بود مشترک لفظی است،اصلا کاری به وضع ندارد بر خلاف ادبیات که اگر وضع متعدد باشدمشترک لفظی است،اگر وضع واحد باشد مشترک معنوی است.
تاریخ ۹۷/۰۷/۱۸
دقیقه۲:۵۹
@Manzomeeh