Репост из: Неизвестно
اما پاسخ ام به پرسشی درباره ی "بَربَرها".
۱- هرودوت مورّخ یونانی می گوید که : مصریان کسانی را که به زبان آنان سخن نمی گفتند بَربَر می نامیدند.
۲- در عصر باستان یونانیان/ رومی ها مردمی را که یونانی یا رومی نبودند، بربر می نامیدند. این اطلاق به غیر یونانی و رومی مفهومی مثل غیر متمدن را هرگز القاء نمی کند.
اما کلمه ی بَربَر از لاتین barbarus و آن از bérbaros یونانی، یعنی: " بیگانه" می آید. یونانیان کلمه ی بربر را به اقوام یا مردمی اطلاق می کردند که در دامن فرهنگ یونانی نبودند. یعنی مردمی که به زبان یونانی سخن نمی گفتند، دین یونانی/ هلنی نداشتند یا به خدایان و میتولوژی یونانی کاری نداشتند. بطور خلاصه بَربَر یعنی غیر یونانی.
دیرتر اما، بربر در اطلاق رومیان به اقوامی گفته شد که بیرون از محدوده ی عالم رومن/ رومی می زیستند. به زبان لاتین محدوده، limes گفته می شد. اینکه سرزمینهای این اقوام بیرون از محدوده ی رومی بوده که آنرا barbaricum یعنی سرزمین بربرها می نامیدند. به سخنی مردمی که خارج از حوزهء اتوریته ی رومی ( سازمان سیاسی و حقوقی رومی) می زیستند. و اینکه رومی ها سرزمین هائی را که در محور نظام سیاسی و حقوقی روم قرار داشتند، Imperium ( امپراتوری) می گفتند.
از طرفی برای یونانی و رومی هر قومی یا بربرهائی که زبان آنان را سخن می گفتند و خدایان شان را می پرستیدند و سنن ایشان را انجام میدادند، یونانی یا رومی شناخته می شدند. رومیها به این مردمان foederati می گفتند. یعنی کسانی که زیر سیطرهء روم بودند. منتها تحت سیطرهء فرهنگی رومن.
بدین قرار در آنچه که گفته شد و مستند به اسناد تاریخی ست، کلمه بربر در اطلاق یونانی و رومی آن هرگز مفهوم " غیر متمدن " را القاء نمی کند.
و اینگونه است که من در کتاب مبانی ولایت فقیه کلمه عالم بربرها از جمله امپراتوری ساسانی قرن ۶ میلادی را " عالم بربرها" یعنی عالم "غیر رومی و غیر مسیحیّت" بکار برده ام.
طبعا نه خواسته ام و نه می توان به ایران عصر ساسانی سرزمینی غیر متمدن اطلاق کرد. و اصلا و حتی در فهم یونانی یا رومی غیر آنان ( غیر یونانی و رومی)، مثلا ایرانیان یا مصریان البته غیر متمدن نبودند. امیدوارم که توضیح مسئله را روشن کرده باشد.
م. ح. صدیق یزدچی
۱- هرودوت مورّخ یونانی می گوید که : مصریان کسانی را که به زبان آنان سخن نمی گفتند بَربَر می نامیدند.
۲- در عصر باستان یونانیان/ رومی ها مردمی را که یونانی یا رومی نبودند، بربر می نامیدند. این اطلاق به غیر یونانی و رومی مفهومی مثل غیر متمدن را هرگز القاء نمی کند.
اما کلمه ی بَربَر از لاتین barbarus و آن از bérbaros یونانی، یعنی: " بیگانه" می آید. یونانیان کلمه ی بربر را به اقوام یا مردمی اطلاق می کردند که در دامن فرهنگ یونانی نبودند. یعنی مردمی که به زبان یونانی سخن نمی گفتند، دین یونانی/ هلنی نداشتند یا به خدایان و میتولوژی یونانی کاری نداشتند. بطور خلاصه بَربَر یعنی غیر یونانی.
دیرتر اما، بربر در اطلاق رومیان به اقوامی گفته شد که بیرون از محدوده ی عالم رومن/ رومی می زیستند. به زبان لاتین محدوده، limes گفته می شد. اینکه سرزمینهای این اقوام بیرون از محدوده ی رومی بوده که آنرا barbaricum یعنی سرزمین بربرها می نامیدند. به سخنی مردمی که خارج از حوزهء اتوریته ی رومی ( سازمان سیاسی و حقوقی رومی) می زیستند. و اینکه رومی ها سرزمین هائی را که در محور نظام سیاسی و حقوقی روم قرار داشتند، Imperium ( امپراتوری) می گفتند.
از طرفی برای یونانی و رومی هر قومی یا بربرهائی که زبان آنان را سخن می گفتند و خدایان شان را می پرستیدند و سنن ایشان را انجام میدادند، یونانی یا رومی شناخته می شدند. رومیها به این مردمان foederati می گفتند. یعنی کسانی که زیر سیطرهء روم بودند. منتها تحت سیطرهء فرهنگی رومن.
بدین قرار در آنچه که گفته شد و مستند به اسناد تاریخی ست، کلمه بربر در اطلاق یونانی و رومی آن هرگز مفهوم " غیر متمدن " را القاء نمی کند.
و اینگونه است که من در کتاب مبانی ولایت فقیه کلمه عالم بربرها از جمله امپراتوری ساسانی قرن ۶ میلادی را " عالم بربرها" یعنی عالم "غیر رومی و غیر مسیحیّت" بکار برده ام.
طبعا نه خواسته ام و نه می توان به ایران عصر ساسانی سرزمینی غیر متمدن اطلاق کرد. و اصلا و حتی در فهم یونانی یا رومی غیر آنان ( غیر یونانی و رومی)، مثلا ایرانیان یا مصریان البته غیر متمدن نبودند. امیدوارم که توضیح مسئله را روشن کرده باشد.
م. ح. صدیق یزدچی